KAR BEYAZ

BÖLÜM 48

Acımasızlık değil mi bu? Kötülük değil mi bu? Kalbin gerçekten büsbütün siyah mı? Hiç mi yok beyaz bir tarafı? Aslıhan Hanım ile Selim'in ne kadar da kolay döküldü ağzından acı acı o sözcükler. Masum bir kızın hayatının üstünde tepinmenin rahatlığı nasıl da yansıdı yüzlerine... Aslıhan Hanım'ın kötücül planına yanaşmayan Selim'in aklında ise başka bir şey vardı.

" Evet, Arşın'ı ilelebet susturacağız. Ama senin aklından geçen şekilde değil. "

" Nasıl peki Selim? "

" Sen bana bırak!!! Ben ne yapacağımı çok iyi biliyorum. "

Selim için Arşın'ın susması çok kolaydı. Çünkü Arşın'ın bu hayatta çok büyük bir zaafı vardı. Babası!!! Ona olan sevgisi ona her şeyi yaptırırdı. Zamanında Selim'e verdiği sır şimdi ayaklarına dolanacaktı Arşın'ın... En hain yüzlerde...

                               ***

O gecenin başı nasıl da güzel başlamıştı. Arşın ile Körfez, aşklarının doruklarındaydılar. Herkesi karşılarına alabilecek güçteydiler. Hayatta mutlu anların kısa sürdüğünden habersizdiler. Ya da unutmak istediler. Körfez, Arşın'ın penceresine gelip defalarca pencereyi tıklattı. Arşın ya çok derin uyuyordu, ya da inadına açmıyordu. Körfez tıklatmaya devam etti. Açan yoktu. O sırada Arşın arkasında belirdi. Körfez, Arşın'ın pencereye yansıyan yüzünü görünce Arşın'a döndü.

" Ben de sana geliyordum. "

" Arşın, bence biz bir an önce evlenelim. Böyle olmuyor. "

" Bu kadar çabuk özlemiş olamazsın beni. "

" Sen de bana geliyormuşsun. Belli ki sen de özlemişsin beni. "

" Yok, ben iyi geceler demek için gelecektim. "

" Sizin oralarda telefon icat edilmedi daha demek ki. Özledim desen ne olur? "

" Özledim!!! "

Sıkı sıkı sarıldılar. İkisi de birbirinin kokusunu içine çekti. Doyasıya sarıldılar. Daha sonra Arşın gitmesi gerektiğini söyledi. Körfez, Arşın'dan bir anlığına bile ayrılmak istemiyordu. Yüzü düştü. Ancak Arşın giderken Körfez'i yanağından öpünce Körfez'in yüzüne yeniden kan can geldi. Gülümsedi kalbinin en derininden. Aşkın en serseri haliydi bu. Aşk çocuklaşmaktı biraz da...

                              ***

O gece tüm karanlığı ile gelmeye devam ediyordu. Aydınlık hiçbir taraf kalmamıştı sanki. Şimdi de karanlık Eda'nın içindeydi. Sarp'ı görür görmez yüzüne ne olduğunu sordu. Sarp, Körfez'le arasında geçen mevzuyu geçiştirmeye çalışsa da başarılı olamadı.

" Sarp!!! Ne oldu dedim. "

" Körfez'le biraz birbirimizi hırpaladık. "

" Neden? "

" Leyla Hanım yüzünden. Gitmiş etrafa seninle Körfez arasında bir şeyler olduğunu yaymış. Kulağıma gelince ben de dayanamadım. Körfez'le birbirimize girdik. Neyse ki kısa süre içinde yalan olduğunu anladık. Oldu bitti. "

" Leyla Hanım neden böyle bir yalan söyledi? Ben orasını anlayamadım. "

" Körfez ile Arşın'ın birlikte olmasını istemediği için, onların arasını bozmak için... "

Eda beyninden vurulmuşa döndü.

" Arşın ile Körfez mi? "

" Evet, ben de çok şaşırdım. Bizimki gitmiş, bir hizmetçi parçasına aşık olmuş. "