KAR BEYAZ

BÖLÜM 26

Körfez, öfke dolu bakarken Dağhan'ın rahat tavırları onu çok sinir ediyordu. Arşın'ın böyle biriyle nasıl birlikte olduğuna anlam veremiyordu. Arşın'ı bu görgüsüz adamın yanına yakıştırmıyordu. Yine kuralları bahane ederek gösterdi öfkesini.

" Bu evde benim sözümün hiçbir önemi yok mu? Ne dedim ben? İçeriye yabancıları almıyoruz demedim mi? Hapisten yeni çıkmış, sabıkalı bir adamı Yarkın Malikane'sinin sınırları içine sokmak yasak demedim mi? Sana soruyorum Arşın. Dedim mi? Demedim mi? "

" Ben almadım içeriye. Kenan Enişte almış. "

" Hadi öyle olsun. Niye çıkarmadın? Sevgiline bu evin kurallarını anlatmadın mı? "

" Anlattım. "

" Anlamadı mı? "

" Şimdi gidiyor. "

" Ben söyledikten sonra ne anlamı kalır yapmanın? "

Dağhan, daha fazla seyirci kalamadı.

" Zengin bebeleri böyle oluyor demek. Ez babam, ez, gelişine vur hadi. Mazlumuz ya, sefiliz ya, hiç acıma, vur babam!!! "

Dağhan'ın bu konuşma tarzı Körfez'i çok rahatsız etti. Sesini yükseltti.

" Ne biçim konuşuyorsun sen benimle? "

Arşın, Körfez'in sinirini görünce araya girdi.

" Körfez Bey!!! Bir daha olmaz. "

Körfez, Arşın'a bakar bakmaz öfkesi yatıştı. Mutfaktan çıkarken Arşın'a tek bir şey söyledi.

" Gönder sevgilini!!! "

Körfez gittikten sonra Arşın, Dağhan'a gitmesini söyledi. Dağhan ise oldukça bilenmişti Körfez'e.

" Ne ayak lan bu? Elimde kalacak zengin bebesi. "

Leyla Hanım duruma müdahale etmesi gerektiğini anladı.

" Bak oğlum, senin ikide bir buraya gelmene gerek yok. Arşın bana emanet. Halası var onun yanında. Ayrıca Körfez Bey'i duydun. Patronlarımızın istekleri bizim için emirdir. Bizi işsiz mi bırakmak istiyorsun sen? Gelme işte bir daha buraya. "

Dağhan bir iki tane daha sarma alıp yemeye başladı. Sonra da gitti. Giderken de görüşürüz diyerek o kadar kolay Arşın'ın hayatından çıkmayacağını gösterdi. Arşın, Dağhan'ın nasıl bir bela olduğunu hissetmeye başlamıştı. O esnada babasının cezaevinden telefon etmesi Arşın'ı babası ile de karşı karşıya getirdi.

" Kızım, Arşın'ım!!! Nasılsın? "

" Hiç iyi değilim baba. Bu Dağhan ikide bir buraya geliyor. Çok rahatsız oluyorum. Söyle bir daha gelmesin. "

" Ama kızım, o beni sürekli haber ediyor. Aklım sende kalmıyor. "

Leyla Hanım, telefonu Arşın'dan aldı ve o konuşmaya başladı.

" Abi, ben varım, ben... Arşın'ı biri koruyacaksa ben korurum. Ben varken de kimseye ihtiyacı yok onun. Sen beni koruyamadın abi. İstemediğim, sevmediğim bir adamla zorla evlendirilirken sadece seyrettin. Şimdi de kızını az tanıdığın bir adama emanet ederek babalık yapmaya çalışıyorsun. Ne iyi bir abi olabildin sen, ne de iyi bir baba. "

Ali Bey'in gözleri doldu. Leyla Hanım'ın sözleri Sedef ile Cenk'i şaşırtmıştı. Annelerinin babalarıyla istemeden bir evlilik yaptığını öğrenmişlerdi. Leyla Hanım telefonu tekrar Arşın'a verirken çocuklarıyla yüz yüze geldi. Bir anlık öfkeyle onların yanında olduğunu unutmuştu. Çocuklarının peşinden mutfağı terkederken Arşın hem onlar için üzülüyordu, hem de babası için. Telefonu eline aldığı gibi babasının gönlünü almaya çalıştı.