KAR BEYAZ

BÖLÜM 41

Arşın'ın şahit olduğu gerçek onun nabzını durma noktasına getirmişti. Yine hayatın sahtelikleriyle karşı karşıya kalmıştı. Tanık olduğu şeye susmak zorunda kaldığını bilmek daha da kötü, daha da acı vericiydi. Şimdi karşısında Körfez varken, onun gözlerinin içine bakarken söyleyebilmeyi çok isterdi. Ama yapamazdı. Körfez ne yapacağı, nasıl tepki vereceği kestirilemeyen biriydi. Onu bile isteye ateşin içine atamazdı. Her yaşanan acı Körfez'i yeniden annesinin öldüğü güne götürüyordu. Yeniden kayboluyordu, yok oluyordu. Şebnem Hanım'ın ölümünden sonra öyle bir dağılmıştı ki zor toparlanmıştı. Dağılması hep kolay oldu Körfez'in. Şimdi yine dağıtır bu onu. Arşın çok iyi biliyor bunu. Körfez'e ne kadar kızgın olursa olsun onu düşünmekten vazgeçemiyor. Susmak gerekiyor bu yüzden ne kadar güç olsa da...

" Arşın, kan ter içinde kalmışsın. Neyden korktun bu kadar? "

" Bahçenin içinden sesler geliyordu da... Kediymiş meğerse. Refleks olarak kaçtım ben de. Önemli bir şey yok. "

" Emin misin? "

" Başka ne olacak ki? "

" İyi o zaman. Hadi mutfağa gidelim de bir su iç, kendine gelirsin. "

" Tamam, ben içerim. Siz gidin Körfez Bey. "

" Olmaz. İçim rahat etmez. "

Körfez'in ısrarından sonra birlikte mutfağa gittiler. Birbirlerinden kaçsalar da yaşanan her olay onları karşı karşıya getiriyordu. Daha doğrusu karşı karşıya gözüküyorlardı. Oysa ki yan yanaydılar. Körfez, bir bardağa su doldurup Arşın'a uzattı. Arşın, bardağı Körfez'in elinden alacakken parmakları birbirine değdi. Sonra da gözleri... Bakışların içinde bir hayat vardı sanki. O hayat bir diğerinin can suyuydu, oksijeni... Arşın, elini hızlıca çekip Körfez'de bardağı tutmayınca bardak yere düştü. İçindeki su aralarına döküldü. Körfez yeniden su doldurup bu defa Arşın'a vermek yerine masanın üstüne koydu. Arşın alıp içti suyu. Körfez, Arşın'ın su içişini derin derin seyretti belli etmeden gizlice.

" Daha iyi misin şimdi? "

" Küçücük bir anı çok büyüttünüz. Gece karanlığında ses duyunca kedi bile olsa korktum haliyle. "

" Yüzünün halini görseydin bana hak verirdin. "

" İyiyim şimdi. Siz gidin isterseniz. "

" Siz olduk yine. "

" Böyle daha iyi. "

" Gece gece ne yapıyordun dışarda? "

" Uyku tutmadı. "

" Rüyana girmemden mi korkuyorsun yoksa, o yüzden mi uyumuyorsun? "

" Yaptığın adilikten sonra karşımda böyle konuşabiliyorsun ya, senden daha çok nefret ediyorum. "

Körfez biraz sustuktan sonra başka bir şey söyledi Arşın'a...

" Bu arada haftaya babanın mahkemesi var. Haberin var mı? "

" Var tabi ki. "

" İyi sen izin al bir bahaneyle, birlikte gideriz. "

" Sizinle gelmeyeceğim. "

" Ne? "

" Ben otobüsle giderim. Size ihtiyacım yok. Hatta sizin gelmenize gerek de yok. "

" Arşın, tabi ki geleceğim. Sen de inat etme işte, beraber gideriz. Bir günlük dayanabilirsin bana bence. "

" Sizinle yalnız kalmak istemiyorum. O yüzden Körfez Bey sizinle gelmeyeceğim. "

" Mahkemede görüşürüz o zaman. "