Zaman Atlaması / Lâl Kafesi...
Bu sefer çalışmaya değil oturmaya gelmişti, tahminen DNA sonuçları da belli olmuştu. O gencin Kandemir Bey'e ait olduğunu biliyordu çünkü genç adam Kandemir Bey'e benziyordu, zaten kendisi de Kuzey Bey'e benziyordu. Kabul etmese de ona benziyordu, tek fark onda annesi gibi gamze vardı. O sırada kafeye giren Ateş ailesiyle yerinde kayıp onları görmezden gelerek kahvesiyle ilgilenmeye başlamıştı. Önünde nescafe vardı, bayılırdı ve devamlı yapıp yapıp içerdi. Evinde bir dolap kahveyle doluydu, o kadar çoktu ki açar açmaz birkaç tane aşağı düşerdi. Lakin yine de sanki yok gibi hergün illa 1 tane eve giderken marketten alırdı.
Ateş ailesi onu görünce sevinmişti ama tam onun yanına yol almıştılar ki bir genç onlardan önce davranmıştı. Azad ise gelen mesajla telefonu çıkartmıştı.
Kandemir Bey!
Test olumluymuş, sen benim oğlum değilsin. Tahminen diğer ailenin üyesi çıkacaksın, neyse hadi eyvallah...
Kandemir Bey!
Bekle birşey diyeceğim, seni niye sevmiyorum biliyor musun? Çünkü ben senin benim evladım olmadığını, bir Ateş üyesi olduğunu biliyordum. Evet canım ben pisliğin önde gideniyim, zaten seni evlatlıktan reddetme nedenim benden olmamandı. Pişmanda değilim..
Kandemir Bey'e...
Allah bin belanı versin, umarım ailecek geberirip gidersiniz!
Kandemir Bey!
Köpeğin duası kabul olsaydı gökten kemik yağardı.
Kandemir Bey'e...
Oha ne? O zaman sizin kemikler nerden çıktı?
Diye yazdığı an Kandemir Bey onu aramıştı, o ise keyifle geri yaslanıp aramayı cevaplamıştı.
Azad - Kapak sesi mi geldi?
Kandemir B - Seni gebertirim çocuk!
Azad - Çok korktum, ağlarım bak.
Dedi alaycıl bir sesle, o anda karşısına oturan gençle iç çekmişti. Balamir yine onu bulmuştu, yine karşısına çıkabilmişti. Kandemir Bey iğrenç bir gülüş bırakıp yeniden konuşmuştu.
Kandemir B - Yaver amcan geldi biliyor musun ve diğerleri de geldi. Ancak Yaver amcan seni görmek istiyormuş, adresini istiyor.
Azad - O pice adresimi vermeyeceksin yoksa gelirim hepinizi o eve gömerim.
Dedi ürkütücü bir sesle, bu yüzden de duyanlar yutkunmuştu. Kandemir Bey ise gülerek şunu söylemişti.
Kandemir B - Ama amcan seni özlemiş, görmesin mi adam?
Azad - Görmesin lan, uzak durun benden! Zaten almışsın alacağını daha ne istiyorsun?
Kandemir B - Görende tecavüz ettik sanar, altı üstü eğlendik.
Azad - Ben eğlenmedim!
Dedi ama ses tonu sanki korktum der gibi çıkmıştı, bu yüzden de hepsi korkuyla ona bakmıştı. Iyi görünmüyordu, o ise acı bir sesle yeniden konuşmuştu.
Azad - Sizin aptal şakanız yüzünden kapalı alandan korkuyorum. Sizin yüzünüzden asansöre binmek yerine o kadar merdiveni çıkmak zorunda kalıyorum. Sonra da geçiyorsun babamın karşısına mağdur rolü oynuyorsun.
Diyince Kuzey Bey'in kalbi teklemişti, baba derken bile sesi çok güzel çıkıyordu. Bir insan baba derken sevimli olur muydu? O oluyordu, masumdu, bir çocuk kadar temizdi.
Kandemir B - Abartma istersen, sadece nazlanıyorsun. Altı üstü masum bir şakaydı.
Azad - 5 yaşında ki çocuğu el birliğiyle bodrum kata kitlediniz, o çocuk herşeye rağmen baba diye feryat etti ama sen duymazdan geldin. Sen beni asla duymadın, sen bana kulak kapattın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ!
Teen Fiction$ - Sen bakma! # - Dur oğlum ya, en heycanlı yerinde reklam gibi girme! $ - Büyüyünce izlersin. # - Babam gibi başlama Azad, hem biz aynı yaştayız.
