Azad...
Tutsam mı, tutmasam mı? Bu eli tutsam, ne olur tutmasam ne olur? Allah'ım sen işaret ver... Oha ama ya bu da olmaz!
Resmen Kandemir Bey geldi, bu nasıl işaret ey allah'ım? Çok afedersin ama sen beni niye bu denli sınıyorsun?
Kandemir B - AZAD!
Yazardan...
Diye bağırınca Azad sinirle iç çekip ona bakmıştı, Kandemir Bey ise aileyi fark edince sesinin ayarını düzeltip şunu söylemişti.
Kandemir B - Konuşalım.
Azad - Niye bağırıyorsun, sağır mı var?
Kandemir B - Lensin nerde senin?
Dedi sinirle çünkü onun değişik ama güzel olan gözünü kimse görmesin istiyordu. Bu yüzden de lens konusunda katıydı, taksın vede çıkartmasın isterdi.
Azad - Keyfim takma diyor, sanane?
Kuzey B - Bence o zımbırtıya ihtiyacı yok, gözleri güzel!
Kandemir B - Herkes sizin gibi düşünmez, onu üzüyorlar!
Dedi sinirle dişlerini sıkarak, evet insanların onunla alay etmesine kızardı. Hatta onunla dalga geçeni döverdi ama Azad bunu bilmezdi. Lakin tüm suç onundu çünkü o Azad'a sevgi filan vermemişti. Bu yüzden de onun sözleriyle Azad kapıya yaslanmış vede alayla şunu söylemişti.
Azad - Birde düşüyor gibi yapıyorsun ya, bana bir gülme geliyor. Niye?
Kandemir B - Konuşalım.
Azad - Eee biz ne yapıyoruz, konuşuyoruz.
Kandemir B - Eve girip konuşalım.
Azad - Alamam alerjim var.
Kandemir B - Senin köpek tüyüne vb. tüye alerjin var.
Dedi hemen, Azad ise sırıtarak ona bakıyordu çünkü ona köpek demek istemişti. Lakin Kandemir Bey fark etmemişti, bu yüzden de diğerleri gülmemek için zor durmuştu. O anda Kandemir Bey'de fark edince hiddetle şunu söylemişti.
Kandemir B - Azad seviyene inmeyeceğim.
Azad - Aşağıdan yuları inilmez, nasıl olacak o?
Kandemir B - AZAD!
Azad - Gelme üzerime katil!
Dedi yalancı bir korkuyla yani dışa yansıyan buydu. Ama normalde cidden korkmuştu, lakin bu korkuyu kimseye belli etmek istemiyordu. Zayıf biri olarak görünmek istemiyordu, bunu istemiyordu.
Kandemir B - Konuşalım diyorum kaçıyorsun, denk gelince de saçmalıyorsun, yüzüne baksam...
Diyip durunca hepsi dikkatini ona vermişti ama o devam edememişti çünkü sonu kötüydü. Azad ise düz bir sesle şunu söylemişti.
Azad - Tükürecek gibi bakıyorum, söyle söyle yabancı yok! Şuan tek yabancı sensin...
Kandemir B - Iyi ki oğlum değilsin lan yoksa sen kafayı yedirtirsin.
Azad - Bu yememiş halin mi?
Diyince Kandemir Bey küfür edercesine ona bakıp ordan ayrılmıştı çünkü neden geldiğini bile unutmuştu. O anda komşusu olan adam selam verip karşı eve yol aldı.
Komşu - Merhaba Azad!
Azad - Merhaba canım... Bu herifi de hiç sevmiyorum.
Dedi eve giren adama bakarak ve son kısmı kısık sesle derken, Koza ise kendini tutamayıp gülerken şunu söylemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ!
Ficção Adolescente$ - Sen bakma! # - Dur oğlum ya, en heycanlı yerinde reklam gibi girme! $ - Büyüyünce izlersin. # - Babam gibi başlama Azad, hem biz aynı yaştayız.
