Ev bir mahalle içindeydi, mahalle adı Kurt Mahallesi idi. Ev sahibi kadındı ve bir oğlu vardı, az önce de anlaşmıştılar. Ev 2 oda 1 salon ve birde mutfaktan oluşuyordu, tabi fiyat azcık tuzluyordu.
Azad - En azından her ay zamlı kira almazlar.
Dedi kendi kendine, evi tanıtan kadınsa yanına gelip merakla şunu söylemişti.
Kadın - Ne vakit yerleşirsin?
Azad - Yarın sabaha...
Kadın - Benim oğlan sana yardımcı olur abisi, halledersiniz.
Azad - Peki teşekkürler!
Günler sonra!
Kurt Mahallesine yerleşmiş ufaktan mahalleliyle kaynaşmaya başlamıştı. Hepsi sıcak kanlı insanlardı, kendi halinde bir mahalleydiler. Ha birde ev sahibinin oğlu ile arkadaş olmuştu. Şimdiyse o gençle mahalleyi turluyordu, o anda bir ses geldi. Gür ve hoş bir ses...
# - Batı yanında ki elaman yeni mi?
Batı - Evet Kılıç abi geleli daha 2 gün oldu.
Dedi ve yanlarına çağıran grubun yanına kahvehaneye girdiler. Tüm ilgi Azad üzerindeydi, hepsi onu tanımak istiyordu. Sonuçta artık burda yaşayacaktı, onları çağıran adamsa mahallenin ağır abilerindendi, evet burda da ağır abi meselesi vardı. O anda adı Kılıç olan adam Azad'a el uzatıp kendini tekrar tanıttı.
Kılıç - Kılıç ben, mahallemize hoş geldin!
Azad - Hoş bulduk abi, bende Azad!
Dedi onun gözlerine hayranlıkla bakan adama çatık kaşlarla bakarak, bunu gören Kılıç ise elini çekip geri yaslanmıştı.
Kılıç - Gözlerin değişikmiş ama güzelde!
Diyince Azad içinden küfredip gözlerini kaçırmıştı, yine lensi unutmuştu. O anda konuşan yanında ki 3 adamdan biri oldu.
%- Harbi güzel la, bu arada ben Kemal!
_- Sencer bende!
+ - Mahir, mahallemize hoş geldin birader.
Dedi aynı Kılıç gibi, Azad ise tam hoş bulduk diyecekken çalan telefonuyla bu yarı kesilmişti. Onlarsa merakla Azad'a bakıyordu, zaten hemen de aramayı cevaplamıştı.
Azad - Buyrun?
Dedi sadece çünkü numarayı tanımıyordu, lâkin Kuzey Bey'in sesini duyunca garip bir heyecan yapmıştı.
Kuzey B - Sen evini mi değiştirdin? Karşı evde ki lavuk öyle dedi.
Azad - Evet değiştirdim.
Kuzey B - Bizden kaçıyorsun demi? Zaten DNA testini de kabul etmedin.
Dedi bozuk atarak, Azad ise arkasına dönüp hemen şunu söylemişti.
Azad - Sizle alakası yok Kuzey Bey, ben sadece ev sahibiyle anlaşamadım. Zaten devamlı zam üstü zam yapıyordu.
Kılıç - Piçe bak hele!
Dedi sinirle hatta yanındakilerde kızgındı, Azad ise derin nefes alıp yeniden konuşmuştu.
Azad - Zaten öğrenciyim, iştende atıldım. Evi bile olan parayla tuttum ama o da azaldı.
Kuzey B - Gel bizle yaşa!
Azad - Sizi tanıyorum bile, birde sizle mi yaşayacağım?
Dedi alayla, kesinlikle tanımadığı insanlarla aynı evi paylaşmayacaktı. Öz ailesi bile olsalar onları tanımıyordu, hem bunlarında diğer aile gibi olmadığı ne malûmdu? Bir güvence var mıydı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ!
Teen Fiction$ - Sen bakma! # - Dur oğlum ya, en heycanlı yerinde reklam gibi girme! $ - Büyüyünce izlersin. # - Babam gibi başlama Azad, hem biz aynı yaştayız.
