Yeni yıl;
Yarın 1 Ocaktı, bu nedenle herkes heyecanlıydı ve Kaplan ailesi yıl başını Sungur ailesiyle kutlamak istiyordu. Burda evi olan sadece Kenan Bey idi, bu nedenle Sungurlar'da burdaydı, Kaplan ailesi de bu bir araya gelişe katılmayı tercih etmişti. Tabi tercihleri de hepsini mutlu etmişti. Şimdi büyükler sohbet ederken gençlerse üst katta tabu oynuyordu.
Kenan B - Durumlar düzeldi ha...
Dedi yeğenine hitaben, bu defa Azad Bey onun yanında oturuyordu. Kenan Bey onu evladı gibi severdi, üzüldüğü anlarda da sanki kendi evlatları üzülür gibi hissediyordu. Yeğeni özel bir adamdı ve geçmişte fazla kırılmıştı.
Azad B - Düzeldik, artık yolumuza bakıyoruz.
Korkut B - En doğru karar, geçmişi geride bırak ki geleceğin güzel olsun.
Dedi onu onaylarak, geçmişi düşünerek boşuna ağlamaya gerek yoktu. Hem Barboros Bey'de hayattaydı yani üzülmeye artık hiç gerek yoktu. Barboros Bey tebessümle geri yaslanarak konuşmuştu.
Barboros B - Yeni yılı yeni hayatlar olarak düşünelim, geçmişi unutup sadece eğlenelim.
Zaman atlaması.
Oyunları biten gençlerde yanlarına gelmişti, hepsi eğlenmişti. Sıra yemek vede geri sayımdaydı. Zaman öyle hızlı geçiyordu ki çoktan akşam olmuştu, öğlenden beri buradalardı.
Kenan B - Yemek yiyelim, zaten masada kurulmuştur.
Dediği sırada gelen hizmetçi yemeğin hazır olduğunu söylemişti. Bunun üzerine misafirler dahil herkes kalkıp salonun çıkmıştı, güzel bir yılbaşı masası kurulmuştu. Süsler, yılbaşı ağacı vede küçük küçük hediyeler vardı. Ve o hediyeler sahiplerine dağıtılmıştı, dediğim gibi sıra yemekle geri sayımdaydı. Mutlulardı, Azad Bey artık çocuklarıyla ilgilenecekti, eşine daha fazla zaman ayıracaktı. Herkes masada yerini alınca Kenan Bey'in "afiyet olsun" demesiyle yemeğe başlamıştılar. Ev sahibi olduğundan yemeği bahsetmek onun hakkıydı, başlatmıştı da...Azad Bey bir yanında eşi bir yanında da çocukları vardı, çocukların yanında da Barboros Bey vardı. Diğer boş yerlerin sahibi de Sungur ailesiydi. Yemekte fırında tavuk vardı, her yılbaşında önlerine koyulan yemek buydu. Şanslarına burda da aynısı vardı, yemeğe ilk çorbayla başlamıştılar, çorba ezogelindi. Bol baharat vardı, ezogelin seven Azad Bey yerken allerjisi olan Demir yemeği reddedip salatayı tercih etmişti. Sungur ailesi alerjisini iyi bilirdi, neyi sevmezler ne severler az çok bilirlerdi. Bu nedenle birşey dememişlerdi. Güzel bir menü vardı ama şuan tek salatayı tercih ediyordu. Salatası bitince diğerlerinden alabilirdi, Azad Bey dibinde olan oğluna eğilerek şunu fısıldamıştı.
Azad B - Doğurucu şeyler al, tek salata yeme!
Demir - Tamam.
Kenan B - Okul nasıl gidiyor gençler?
Akşın - Iyi, notlar güzel.
Demir - Mükemmel.
Dedi mırıldanarak, dersleri pek konuşmayı sevmezdi ama babası gurur duyduğunu belirtse sabaha kadar konuşabilirdi. Zaten sadece onunla uzun konuşmayı severdi, hiç erinmez annesiyle de mutfağa girerdi. Yemek yapmak onun için keyifti, ailecek yemek yapmayı seviyorlardı. Yaparken bir rahatlama geliyordu, huzur buluyorlardı. Kaplan hanesi olarak her üye yemek yapmayı severdi.
Barboros B - Peki siz, sizler ne yapıyorsunuz?
Kenan B - Herkes kendi işinde abi, bir boşluk bulunca anca eğlenmeye vakit oluyor.
Barboros B - Mutlaka öyledir, yoğunluktan kimse kafa kaldıramıyor ki hep bi iş - toplantı vb oluyor.
Zemheri B - Amca şimdi sen döndün ya, şirketi sen mi yürüteceksin yoksa Azad devam mı edecek?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ!
Fiksi Remaja$ - Sen bakma! # - Dur oğlum ya, en heycanlı yerinde reklam gibi girme! $ - Büyüyünce izlersin. # - Babam gibi başlama Azad, hem biz aynı yaştayız.
