48

591 48 127
                                    

Vurgun - Iyi geceler kardeşim.

Azad - Sana da kardeşim.

●●●●

  Vurgun yeni bir güne uyanırken, çoktan kalkmış hatta duş almış olan Azad'ı fark etmişti. Azad ise saçlarını düzeltiyordu, siyah giymişti. Aynadan beri uyanmış olan bedeni görünce ona günaydın demişti. Vurgun ise yattığı yerde doğrulup geri yaslanmıştı, o anda çalan kapıyla başını geri atıp şunu söylemişti.

Vurgun - Sabah sabah ne oldu?

..- Kahvaltı hazır, ayrıca sen ikizimin odasında ne yapıyorsun?

Vurgun - Ikizini beceriyorum.

Dedi alayla, Koza ise hızla odaya girmişti ama ikisini ayrı ayrı görünce rahat bir nefes almıştı. Onun bu haline Vurgun gülerken Azad ise tarağı ayna önüne koyup ona bakmıştı. Sonra da ayna masasına yaslanıp düz bir sesle konuşmuştu.

Azad - Sen bu şeye inandın?

Koza - Napim ya, birden öyle diyince boş bulundum. Pislik alay etmiş!

Dedi homurdanarak, Vurgun ise hâlâ onunla alay ediyordu. Tabi bu durumda Koza'yı sinirden kudurtuyordu.

Vurgun - İki taraf halkı da
Aşkımızı onaylamaz

Farklı kültürden olmamız
Sevdamızı hiç bağlamaz

Söz dinlemez deli gönlüm
Aşktan yana çok asidir
Halklarımız kardeş ama
Problemler siyasidir

Koza - Şuna bak ya hâlâ alay ediyor.

Diyince Vurgun kahkaha atmıştı, Azad ise kendini daha fazla tutamayıp gülmüştü çünkü ikizinin yüz ifadesi çok komikti.

Vurgun - Merak etme yav, ikizini yemem, ellemem.

Azad - Koza uyma şuna ya, sanki bu konularda alaya vurduğunu bilmez gibisin.

Koza - Bak birdaha yaparsa giderim Barboros amcaya derim, o da yarına seni kapıya atar.

Vurgun - Aman yapma kardeş, söz uslu uslu uyuruz.

Koza - Pisliksin Alemdar!

Dedi sinirle odadan çıkarak, Azad ise iç çekerek şunu söylemişti.

Azad - Vurgun şunla uğraşma sonra cidden kavga çıkar.

Vurgun - Yok be abi bu sen gibi değil, çocuk la bu!

Koza - AZAD KOV ŞUNU!

Azad - KOZA DELI ETME BENI, BAĞIRMA!

Dediğinde ses kesilmişti, Vurgun bile sessizleşmişti. Çünkü o kızınca farklı şeyler olurdu, Barboros Bey gibiydi. Onunla kaldıkça fazlasıyla ona benzemişti ve bundan da memnundu.

Azad - Sende kalk giyin, sabah sabah çocuk gibi kavga etmeyin!

Dedi odadan çıkarak, Vurgun ise korkuyla irkilmişti. Bir an giysilerinden alabilir miyim diye sormaya bile korkmuştu. Birkaç dk sonra gelen sesle ayaklanmıştı çünkü gelen Azad idi.

Azad - Niye korkuyorsun la?

Vurgun - Ne bilim abi ya, hem ne bu sinir yoksa özel gününde misin?

Dedi homurdanarak sonra da cevap beklemeden yeniden konuşmuştu.

Vurgun - Giysilerinden alacağım.

Azad - Siyahlar diğer dolapta!

Vurgun - Eyvallah...

ATEŞ!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin