ကျုပ်က ပါရမီရှင် (Chapter 401-600)

Chapter 401

စာစဉ် 27 Chapter 401 ရဲ့လင်းချန်ရဲ့ ပုံပြင်

ကားသည် အရှေ့သို့ ဖြည်းဖြညင်းချင်း မောင်းနှင်လျက် ရှိသည်။ ရဲ့လင်းချန်သည် ပြတင်းပေါက်နား ထိုင်၍ အပြင်ဘက်မှ ရှုခင်းကို တိတ်ဆိတ်စွာ ကြည့်နေသည်။ ကားထဲ၌ တစ်ဒင်္ဂမျှ အလွန် တိတ်ဆိတ်နေ၏။

ရသစုံရှိုးတစ်ခုအတွက် ဤသို့ အနေရခက်ခြင်းက မကောင်းပေ။ ထို့ကြောင့် သူတို့ အကြောင်းအရာတစ်ခု ဆွဲထုတ်ရန် လိုပေသည်။

အမျိုးသမီးဝန်ထမ်းက ရဲ့လင်းချန်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး ပြုံး၍ မေးလိုက်သည်။

"ရဲ့နတ်ဘုရား၊ ကျွန်မတို့ ဘယ်ကို သွားနေသလဲဆိုတာကို ရှင် သိလား"

"မသိဘူး"

"ကျွန်မတို့ ဘယ်ကို သွားနေတာလဲဆိုတာကိုရော ရှင် သိချင်လား"

"စိတ်မဝင်စားဘူး"

...

[ခွီး ... ဟားဟားဟား ...]

[ရဲ့နတ်ဘုရားက တော်တော် တဲ့တိုးဆန်တာပဲ၊ ရိုက်ကူးရေး ဝန်ထမ်းရဲ့ မျက်နှာက အခု ပျက်နေပြီ]

[ရိုက်ကူးရေးဝန်ထမ်း: ငါ ဒီအကြောင်းအရာကို ဘယ်လိုလုပ် ဆက်ပြောရတော့မှာလဲ၊ အွန်လိုင်းပေါ်ကနေ စောင့်နေပါတယ်၊ အရေးကြီးပါတယ်]

ကြည့်ရှုသူ များများစားစား မရှိသော်လည်း မှတ်ချက်ပေးသော ကဏ္ဍ၌ အလွန် သက်ဝင်လျက် ရှိသည်။ သူတို့ထဲမှ အချို့သည် ရဲ့လင်းချန်၏ တဲ့တိုးစကားများကြောင့် ရယ်မောနေသည်။

ရိုက်ကူးရေး အဖွဲ့ဝင်သည်လည်း စိတ်ညစ်နေသည်။

*ဒါက ရသစုံရှိုးပွဲဆိုတာကို နင် မသိဘူးလား၊ ငါတို့ တစ်ခုခုကို ပြောနေဖို့ လိုတယ်လေ*

သူမ မနေနိုင်တော့ဘဲ ထပ်မေးလိုက်မိသည်။

"ကျွန်မ ရှင့်ကို ရောင်းစားလိုက်မှာကို ရှင် မကြောက်ဘူးလား"

ရဲ့လင်းချန် အံ့ဩသွားသည်။ သူ ကားထဲကို ဝေ့ကြည့်လိုက်သောအခါ ယာဉ်မောင်းတစ်ယောက်၊ ရိုက်ကူးရေး ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်နှင့် ကင်မရာကိုင်ထားသော ကင်မရာသမား တစ်ယောက်သာ ရှိသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။