ကျုပ်က ပါရမီရှင် (Chapter 401-600)

Chapter 542

စာစဉ် 37 Chapter 542 သူ ဘယ်ရောက်နေတာလဲ

*သောက်ကျိုးနည်း*

ရဲ့လင်းချန်၏ မျက်နှာက ပြာနှမ်းသွားပြီး သန့်စင်ခန်းသို့ လေသဖွယ် အပြေးနှင်လေတော့သည်။

လူတစ်ယောက်အတွက် သန့်စင်ခန်းသို့ သွားရသည့် အရေးပေါ် အကြောင်းရင်းက သုံးခုရှိသည်။ သို့သော် ယင်းက အရေးကြီးသည်ထက် ပိုပေသည်။ ယင်းက သူ့အား သတ်ရန် ကြိုးစားနေသလိုပင်။

*ကျင့်ကြံခြင်းတဲ့၊ ကျင့်ကြံခြင်းကလွဲပြီး တခြား မဖြစ်နိုင်ဘူး၊ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်က ပြန်သန့်စင်တော့မှာလား၊ မလိုအပ်တဲ့ အရာတွေကို ဖယ်ရှားမှာလား*

*ပါရမီရှင်တစ်ဦး ဖြစ်တာမို့လို့ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်က နည်းလမ်းပေါင်းများစွာနဲ့ ထိန်းချုပ်ခံထားခဲ့ရတာ၊ ဖယ်ရှားစရာ အကြွင်းအကျန်တွေ ကျန်နေသေးတာလား၊ အဲ့ဒါက ပြင်းထန်မှာလား*

ရဲ့လင်းချန်၌ စဉ်းစားချိန် မရှိပါ။ သူ အသက်ပြင်းပြင်း ရှူလိုက်ပြီး သန့်စင်ခန်းတံခါးသို့ ရောက်သည်အထိ အသက် အောင့်ထားကာ အထဲသို့ အလျင်စလို ဝင်လိုက်သည်။

"ဟူး ... ပေါ့သွားတာပဲ"

ရဲ့လင်းချန် စိတ်အေးကာ သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ သူ အချိန်မီ ဝင်နိုင်၍ တော်ပါသေးသည်။ သို့မဟုတ်ပါက ကြီးမားသော အရှက်ကွဲခြင်းနှင့် ကြုံတွေ့ရလောက်သည်။

ဆိုးရွားလှသော အနံ့ဆိုးကြောင့် သူ့မျက်ခုံးများ မသိမသာ ကြုံ့သွားသည်။

၎င်းသည် သူ ရဖူးသမျှထဲ၌ အနံ့ဆုံးဖြစ်ပြီး အလွန်အမင်း စူးရှနံဟောင်လှသည်။

"ယီးပဲ၊ နံလိုက်တာ"

ဘေးခန်းမှ ဒေါသတကြီး ကျိန်ဆဲသံ ထွက်ပေါ်လာပြီးနောက် အလွန် အလျင်လိုနေပုံရသည့် တရှဲရှဲအသံ ထွက်ပေါ် လာသည်။ ရုတ်ချည်းဆိုသလိုပင် တိတ်ဆိတ် ငြိမ်သက်သွားသည်။

ထိုလူသည် သူ့ကိုယ်သူ မထိန်းချုပ်နိုင်သဖြင့် သတိလစ်သွားပြီဟု ရဲ့လင်းချန် ခန့်မှန်းလိုက်မိသည်။

ထို့နောက် သူ့ကိုယ်သူ တစ်ချက် ပြန်ကြည့်လိုက်လေသည်။ သူ၏ ဝမ်းဗိုက်အပြင် ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးရှိ ချွေးပေါက်များမှ အနက်ရောင် အညစ်အကြေးများ ထွက်နေသည်။ ထိုအညစ်အကြေးများသည် အလွန် နံ့ဟောင်ပြီး နက်မှောင်လွန်းလှသည်။ ၎င်းကို မြင်သည့်သူတိုင်း ရွံရှာသွားလောက်သည်။