ကျုပ်က ပါရမီရှင် (Chapter 401-600)

Chapter 540

စာစဉ် 36 Chapter 540 သိုင်းပညာရှင်များကြားမှ တိုက်ပွဲ

သူတို့ စကားပြောနေချိန်တွင် ဖန့်ဟုန်နှင့် လီချုံးတို့က စင်မြင့်ပေါ် ရောက်နေလေပြီ။

"နည်းပြဖန့်၊ စပါ"

လီချုံးက ဖန့်ဟုန်အား သိုင်းပညာရှင်တစ်ယောက်၏ နှုတ်ဆက်ပုံနှင့် နှုတ်ဆက်သည်။

"ငါက အသက်ကြီးနေပါပြီ၊ မင်း အရင် စပါ"

ဖန့်ဟုန်က ပြုံး၍ ပြန်ပြောလိုက်သည်။

ယင်းက သူ ကြွားဝါခြင်း မဟုတ်သလို အထင်သေးခြင်းလည်း မဟုတ်ပါ။ ဤသည်က သူ့အတွက် အကြီးအကဲ တစ်ယောက်အနေနှင့် အခြေခံ လောကဝတ် ဖြစ်သည်။

"ဒါဆိုရင် ခင်ဗျား သတိထားသင့်ပါတယ်"

လီချုံးသည် ယခုအချိန်က ယဉ်ကျေးနေသင့်သည့် အချိန် မဟုတ်မှန်း သိပါသည်။ သူ့မျက်နှာ အမူအရာက လေးနက်လာပြီး ကိုယ်နေဟန်ထားကို နှိမ့်၍ တိုက်ခိုက်မည့်အသွင် ယူလိုက်သည်။

ခန်းမ တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်သွားသည်။ လူတိုင်း၏ အကြည့်က သူတို့နှစ်ယောက်ထံတွင်သာ ရှိနေပြီး ထိတ်ထိတ်ကျဲ ပြိုင်ပွဲအား စိတ်အားထက်သန်စွာ စောင့်ကြည့်နေ၏။

"ဟား..."

လီချုံးက ညာသံပေး၍ အရှေ့သို့ အဆိပ်ပြင်းသော မြွေတစ်ကောင်သဖွယ် ပြေးတက်လာသည်။ ဖန့်ဟုန်နှင့် သုံးမီတာ အကွာသို့ ရောက်သောအခါ သူသည် လွှားခနဲ ခုန်ပြီး ကိုယ်ကို ရှေ့သို့ကိုင်း၍ လက်တစ်ဖက်ကို လွှဲကာ ဖန့်ဟုန်၏ လည်ပင်းကို ခုတ်ချလေသည်။

သူ၏ ကိုယ်နေဟန်ထားက တိကျသည်။

သာမန် အခြေအနေများ၌ လေထဲ ရှိနေစဉ် တိုက်ခိုက်ခြင်းက ဆိုးရွားသော ရွေးချယ်မှုတစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည်။ အကြောင်းမှာ လေထဲတွင် ခန္ဓာကိုယ်ကို ထိန်းညှိရန် ခက်ခဲခြင်းကြောင့် ဟာကွက် ပွင့်သွားနိုင်သောကြောင့်ပင်။

သို့သော် လီချုံးက မတူပေ။ သူ၏ ခန္ဓာကိုယ်က လေထဲ၌ ရှိနေသော်လည်း အရှေ့သို့ အာရုံစူးစိုက်ထားပြီး တိုက်ခိုက်မှု၌ အရာအားလုံး နှစ်မြှုပ်မထားချေ။ အရှေ့သို့ စူးစိုက်လေ့လာနေချိန်တွင် သူ၏ တိုက်ခိုက်မှုက လျော့မသွားပေ။