စာစဉ် 35 Chapter 516 ကြောက်စရာ ကောင်းလိုက်တာ
ရဲ့လင်းချန်က သက်တောင့်သက်သာဖြင့် အေးအေးလူလူ လျှောက်လာသည်။ သူ၏ အဆင့်၌ တစ်ဖက်လူက ပေါက်ကွဲရေး ပစ္စည်းများ မသုံးသရွေ့ သူ၏ ဘေးကင်းမှုကို အပြည့်အဝ ယုံကြည်မှု ရှိသည်။
လေးထပ်မြောက်တွင် ဖန်ပြောင်းချောင် တစ်ခုတည်းသာ ရှိသည်။ ၎င်းတွင်း၌ ကြီးမားသော သက်ရှိတစ်ကောင် ရှိနေသည်။ ၎င်းသည် လူသား တစ်ယောက်နှင့် တူသော်လည်း အရွယ်အစားက ပို၍ ကြီးမားသည်။ ၎င်း၌ ကြောက်စရာကောင်းသော မျက်နှာ ရှိပြီး လက်ဝါးများက သာမန်လူ၏ အရွယ်အစားထက် နှစ်ဆ ကြီးလေသည်။
ထို့အပြင် ထိုဖန်ပြောင်းချောင်ပေး၌ ၎င်း၏ အခြေအနေကို အဆက်မပြတ် စောင့်ကြည့်နေသော ကွန်ပျူတာ တစ်လုံး ထားထားသည်။
၎င်းကို လေးထပ်၌ သီးသန့် ထားထားသည့်အတွက် ထိုအရာက အလွန် သန်မာနေခြင်း သို့မဟုတ် အလွန် အရေးပါခြင်း ဖြစ်နိုင်ပေသည်။
သို့သော် ပြီးခဲ့သော အထပ်သုံးထပ်နှင့် မတူစွာပင် တစ်ခဏကြာသော်လည်း ထိုဖန်ပြောင်းချောင်က ဘာမှ မဖြစ်လာပါ။ ထိုဖန်ပြောင်းချောင်ကို ဖျက်ဆီးသင့်၊မသင့် ရဲ့လင်းချန် စဉ်းစားနေချိန်တွင် သခင်လေး ထာခဲရှီ၏ အသံကို ကြားလိုက်ရသည်။
"ရဲ့လင်းချန်၊ ငါတို့ မင်းကို ငါးထပ်မှာ စောင့်နေတယ်၊ မင်း တက်လာရဲလား"
သူ့အသံသည် ယုံကြည်ချက်တို့နှင့် ပြည့်နှက်နေ၏။ ယင်းက သားကောင်ကို ဆော့ကစားနေသော သားရဲ တစ်ကောင်၏ ယုံကြည်မှုနှင့် ခပ်ဆင်ဆင် ရှိသည်။
ရဲ့လင်းချန် ဆိတ်ဆိတ်နေလိုက်သည်။ သူတို့နှင့် လူချင်းတွေ့သည်က သူ့အတွက် အကောင်းဆုံး ဖြစ်လောက်သည်။ သူသည် တွေဝေမနေဘဲ တစ်ဖက်လှည့်၍ ငါးထပ်သို့ တက်သွားလိုက်သည်။
"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"
ခြေသံများက တဖြည်းဖြည်း နီးကပ်လာသည်။
သခင်လေး ထာခဲရှီနှင့် အခြားသူများသည် အသက်ကိုအောင့်၍ အပေါက်ဝအား စိတ်အားထက်သန်စွာ စိုက်ကြည့် နေကြသည်။
YOU ARE READING
ကျုပ်က ပါရမီရှင် (Chapter 401-600)
FantasyChapter 401-600 I don't own this story!! All credit goes to Original Author! ✍️