ကျုပ်က ပါရမီရှင် (Chapter 401-600)

Chapter 520

စာစဉ် 35 Chapter 520 ငါ့ကိုယ်ငါ NPC လို့တောင် ထင်လာပြီ

"ဘုတ်"

ရဲ့လင်းချန်၏ လက်များ ပြေလျော့သွားသောအခါ ကျားသစ်နက်က မြေကြီးပေါ် တန်း၍ ပြုတ်ကျသွားသည်။ ၎င်း၏ မူလပုံစံ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ပျော့ခွေနေသည်။ မြေကြီးပေါ် ပြုတ်ကျလာချိန်တွင် ၎င်း၏ မာန်ဖီသံပါ မရှိတော့ချေ။

ထိုအခိုက်အတန့်၌ အချိန်ကာလက ရပ်တန့်သွားပုံရသည်။ လူတိုင်း၏ မျက်လုံးထဲ၌ လူတစ်ယောက်တည်းသာ ရှိနေသော်လည်း သူတို့ နက်ရှိုင်းစွာ စိတ်လှုပ်ရှားသွားရသည်။

ထိုလူများအပြင် ကျန်သားရဲသုံးကောင်သည်လည်း အန္တရာယ်ကို ခံစားမိသွားပုံ ရသည်။ သူတို့၏ ပြေးလွှား နေသော အရှိန်က လျော့သွားပြီး စိုးရိမ်ပူပန်စွာ အော်ဟစ်ဟိန်းဟောက်လာသည်။

"အားလုံး သွေးမပျက်နဲ့၊ အားလုံးကို ... ငါ့တာဝန်ထားလိုက်"

ရဲ့လင်းချန်၏ အသံက ခပ်ယဲ့ယဲ့ ထွက်လာပြီးနောက် ကြောက်နေသော ကလေးငယ်၏ ဦးခေါင်းကို ညင်သာစွာ ပုတ်ပြီးမှ သားရဲသုံးကောင်ထံ လျှောက်သွားလိုက်သည်။

သူသည် ပုံမှန်ခြေလှမ်းဖြင့် လျှောက်နေပြီး အားလုံး၏ အကြည့်အောက်၌ ဖော်ပြရခက်သော အရှိန်အဝါတစ်ခုကို ထုတ်လွှတ်လာကာ ပတ်ဝန်းကျင် အ‌နေအထားက တည်ငြိမ် လေးနက်လာ၏။

"ဂါး"

ရဲ့လင်းချန် ရှေ့သို့ လှမ်းလာနေစဉ်တွင် အေးမြသော လေညင်းတစ်ချက် တိုက်ခတ်လာပြီး သားရဲသုံးကောင်က ဖြည်းဖြည်းချင်း နောက်ဆုတ်သွားသည်။

ရဲ့လင်းချန်က သားရဲသုံးကောင်ကို လက်ညှိုးကိုကွေး၍ တက်လာရန် အမူအရာလုပ်ပြကာ အေးအေးလူလူ ပြောလိုက်သည်။

"မင်းတို့ကောင်တွေ ... ထွက်ပြေးမနေနဲ့"

ရဲ့လင်းချန်၏ ရန်စမှုကို ခံစားမိဟန်ဖြင့် သားရဲသုံးကောင်က ပြိုင်တူ ဟစ်ကြွေးလာသည်။ သူတို့သည် ရဲ့လင်းချန်ထံသို့ တစ်ဟုန်ထိုး ပြေးတက်လာ၏။

"စူပါမန်းဝိုင် သတိထား"

ထိုမြင်ကွင်းက လူတိုင်းကို ချောက်ကမ်းပါးသို့ ရောက်နေသကဲ့သို့ ခံစားသွားရစေသည်။ လူအများစုသည် နှုတ်ခမ်း မကိုက်မိဘဲ မနေနိုင်အောင် ဖြစ်သွားကြသည်။ သူတို့၏ မျက်လုံးတွင် စိုးရိမ်စိတ်တို့နှင့် ပြည့်နေပြီး အချို့က မတော်တဆ အော်ဟစ်မိမည်ကို စိုး၍ ပါးစပ်ကို လက်ဖြင့် အုပ်ထားကြသည်။