စာစဉ် 37 Chapter 551 ဆေးပညာ ကျင့်ဝတ်နှင့် သဘောထားကြီးခြင်း
ပန်းတိုင် ရှိခြင်းနှင့် မရှိခြင်းတို့ကြား၌ ကြီးမားသော ခြားနားချက် ရှိပေသည်။
ကျွန်းတစ်ကျွန်းသည် ရဲ့လင်းချန်အား ကြီးမားသော အခြေခံတစ်ခု ထောက်ပံ့ပေးနိုင်ပေလိမ့်မည်။ ကျွန်းကို ဒီဇိုင်း ရေးဆွဲခြင်းက လူတိုင်း၏ အိပ်မက်ပင်။ ထိုသို့သော အိပ်မက်မျိုးကိုနှင့် အလွန် နီးကပ်လာသောအခါ လူတိုင်း ကြိုးစားချင်စိတ် ဖြစ်ပေါ်လာသည်က သဘာဝပင်တည်း။
ဝန်ထမ်းများ အားလုံးတောင်မှ မျှော်လင့်တကြီး ဖြစ်လာသည်။ ထို့အပြင် သူ၏ လှပသော မိန်းကလေး မိတ်ဆွေများလည်း ထိုသို့ ဖြစ်နေကြသည်။ ယင်းက သူတို့၏ ကိုယ်ပိုင်အိမ်ကို ဆောက်နေသည်ဟု ခံစားနေရသည်။
သူတို့သည် ဝင်ကူညီပြီး ကျွန်းသို့ မြန်နိုင်သမျှ မြန်မြန် ပြောင်းချင်နေကြသည်။ ထိုသို့ တွေးမိရုံနှင့်တင် သူတို့ အလွန် စိတ်အား ထက်သန်လာပြီး လိုချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။
ရဲ့လင်းချန်သည်လည်း စိတ်အားထက်သန်မှုတို့နှင့် ပြည့်နှက်နေ၏။ ယနေ့ညတွင် အလှကုန်ပစ္စည်းအချို့ကို ဒီဇိုင်းဆွဲပြီး ဝိုင်အလှကုန် ပစ္စည်းဆိုင်နာမည်အောက်မှ ဖြန့်ချိ၍ သူ၏ ကိုယ်ပိုင် ထုတ်ကုန်ကို ကြော်ညာရန် စိတ်ကူးထားသည်။ ယင်းက သူ ယခင်ကတည်းက တွေးထားမိသည့် အကြံပင်။
သူ၏ ဓာတုဗေဒ စွမ်းရည်က အပြည့် ဖြစ်နေသဖြင့် သူ၏ ကိုယ်ပိုင် အလှကုန်ပစ္စည်းများ ဖန်တီးရန် သူ့အတွက် မခက်ခဲပေ။ အများအပြား ထုတ်လုပ်ရန်သာ ကျန်ရှိတော့သည်။
နောက်တစ်နေ့၌ ...
မနက်စောစော၌ ကျန်းယွင်ရှီက ဝိုင်အလှကုန် ပစ္စည်းဆိုင်သို့ ထွက်သွားသဖြင့် တုန်းမြောင်မြောင် တစ်ယောက်တည်းသာ ကျန်ခဲ့ပြီး မျက်နှာကျက်အား ပျင်းရိပျင်းတွဲနှင့် ကြည့်နေလေသည်။
ရဲ့လင်းချန်ကို သတိထားမိသောအခါ တုန်းမြောင်မြောင်၏ မျက်လုံးများ ဂနာမငြိမ် ဖြစ်သွားသည်။ သူမက နှုတ်ခမ်းကိုက်လိုက်မိပြီးမှ စကား လှမ်းပြောလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ကျုပ်က ပါရမီရှင် (Chapter 401-600)
FantasyChapter 401-600 I don't own this story!! All credit goes to Original Author! ✍️