28.

137 10 0
                                    

Dagen gaan voorbij, weken gaan voorbij, de tijd vliegt, van het ene komt het ander. De verloving neemt plaats, de trouwdag komt als maar dichter en dichter en Farid kan zijn geluk niet beschrijven, zijn spanning kent geen grenzen en Alyssa kan zich alleen maar slechter en slechter voelen want het einde aan haar vrijheid komt in zicht. 

Farid die nog steeds geen idee heeft van Alyssa haar thuissituatie en Alyssa die zich nog steeds dood aan het werken is om maar aan geld te komen. 

En vandaag was een dag weer dichter bij haar trouwdag. 

Ze zat aan haar bureau, ze deed het alle dagelijkse die ze altijd deed. Ze werkte nog steeds als Junayd zijn assistent omdat ze geen nieuwe baan wilt zoeken en wie zou haar aannemen zonder diploma? 

Alyssa raapt haar spullen op omdat ze net klaar was met werken. Ze stak alles in haar tas en trekt haar vest aan om te vertrekken. Ze vertraagt haar bewegingen wanneer ze Junayd ziet aankomen. Ze kijkt naar hem, de manier waarop hij naar haar toe wandelt. 

'Waar ga je heen?' Zegt hij eentonig. Alyssa kijkt onbegrijpelijk naar hem. 'Euhm- ik ben klaar met werken.' 

'Dus je denkt voor mij klaar te zijn met werken?' 

Alyssa valt enkele tellen stil. 

'Ik ben klaar met alles wat ik vandaag af moest werken, dus ik zie niet echt waarom ik nog langer zou blijven.' 

'Je ziet niet waarom je langer moet blijven?' Alyssa verbreekt het oogcontact en kijkt omlaag. Ze wilt niet een te lange conversatie met hem houden. 

'Hier,' Hij legt een map op haar bureau. 

'Er is ergens een foute berekening gemaakt, zoek uit waar die staat.' Alyssa kijkt naar de map, ze ziet de dikte van de map, de vermoeidheid stijgt in haar. 

'Maar dat is toch mijn taak niet? Dit horen toch accountants te doen? Ik ben geen accou-' 

'Spreek je tegen?' Zegt hij met een vragende blik. Alyssa valt meteen stil. Ze legt haar tas neer op de grond en zet zich langzaam weer neer op haar stoel en trekt de map naar haar toe. Junayd kijkt hoe ze traag haar de map opent en potlood neemt en meteen zich bezig houdt wat hij haar aangeboden heeft. 

'Dacht ik al.' Zegt hij en wandelt dan weg. Alyssa kijkt op en drukt haar lippen stevig elkaar, want als ze dat niet zou doen, zou ze iets tegen hem kunnen schreeuwen dat haar enkel in moeilijkere situaties kan brengen en sinds haar grote mond haar heeft opgefokt bij Farid is het misschien verstandig om haar mond een beetje te houden. 

Ze bladert door de documenten en probeert zo snel mogelijk de fout ergens te vinden om te vertrekken, ze is moe ze wilt naar huis gaan, ze heeft honger, ze wilt eten, wie wilt er uren een fout zoeken in een map die ze nooit eerder gezien heeft? Dit is niet eens haar taak, dit hoort ze niet eens te doen. 

Ik leun mijn hoofd op mijn hand en blader zeer langzaam  door de map heen, ik ben niet eens over de helft en ik zit hier al twee uren meer dan normaal. 

'Ik heb lang moeten zoeken voor jouw werkplek.' Ik kijk meteen op en zie Farid met een neutrale blik wandelen. Hij kijkt om zich heen en kijkt dan terug naar mij. 

'Werk je hier? Werk je in een gang?' Hij kijkt met een afkeurende blik naar mij en de omgeving. 

'Waar denk je dan dat ik zou werken?' 

'Overal behalve hier.' Hij kijkt om zich heen en zoekt naar iets, wat hij zoekt zie ik niet meteen. 

'Ben je naar iets opzoek?' Hij antwoordt niet meteen, maar ik zie hem wegwandelen en een stoel nemen. Hij brengt de stoel naar mijn bureau en zet het neer voor mijn bureau en zet zich neer. 

Until you. VOLTOOIDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu