The Seekers (TKS #2)

5. Averted

LARA

Nakalayo na kami sa mercenary hall pero anong ginagawa ng lalaking ito sa lugar na 'to? Hindi ba't dapat ay nandoon siya para sa mga pumasa ng pagsusulit? Ano bang problema nito? Hindi pa ba ito tapos sa pang-aasar saakin?

"Hearthopia, I need to talk to you," hinahabol nito ang paghinga nang masigurong nakalapit na ito saamin. Tumigil ito at bumalik sa dating ekspresyon ang mukha -seryoso at blanko.

"Anong pag-uusap pa ba ang kailangan mo chief? Andami mong delay ah. Daig mo pa ang babaeng hindi mapakali kapag walang buwanang dalaw," napipikong sagot ni Amber.

"Hindi ikaw ang kausap ko. Kaya pwede bigyan mo kami ng space ni Lara... ni Miss Hearthopia," masungit nitong sabi sabay irap kay Amber. Masungit talaga ang lalaking 'to.

Tinaasan naman nito ng kilay ni Amber saka nagpameywang bago nagsalita. "Hearthopia, Hearthopia. Napakapormal mo. Hindi bagay. Dapat sana sinabi mo na lahat kay Lara ang mga hinaing mo sa buhay bago ka pa nasuntok. Tsk!"

"I said not you." Matalim ang titig nito kay Amber. Pagkatapos no'n ay nilagpasan niya ito para kausapin ako. I heard him twist his fingers as he did during our battle.

Amber froze.

Nagulat ako sa ginawa nito kay Amber. Alam kong kaya niyang manipulahin at gawing parang bato ang kalaban pero nagugulat parin ako kahit na minsan ay naging biktima na niya ako. "A-anong ginawa mo kay Amber? It's not necessary!"

Lumapit ito saakin. Napaatras ako ng ilang talampakan pero hindi ito tumigil sa paglapit. Hanggang sa itinukod ko paharap ang aking kaliwang kamay para pigilan siya at huwag nang paikliin ang distansyang namamagitan saamin.

"She'll be fine. Babalik siya sa dati pagkatapos nating mag-usap," seryosong sabi nito. His gaze almost shattered my whole being. His deep blue frozen eyes on mine. Makapangyarihan talaga ang mga titig nito.

Nailang ako at bumawi ng tingin. "What do you want?" tipid kong sabi. Kailangan ko lang tanungin ang pakay nito para matapos na ang nakakailang na sitwasyon.

"I-I'll let you in," nagdalawang isip pa ito sa sasabihin. Halatang hindi nito gusto ang mga nangyayari.

"Ano?"

Umiwas ito ng tingin. Halatang nahiya sa pagbabago ng desisyon niya. Napabuntong hininga ito at parang nag-ipon ng lakas ng loob para magpaliwanag. Parang hindi ito sanay sa ginagawa. "Look, Lara... ang totoo niyan, you passed. It's just that-"

"Just what?" I raised a tone. "Naglolokohan ba tayo o sadyang hindi mo lang talaga alam kung gaano kahalaga saakin ang makuha ang batong 'yan?" halos pabulyaw kong sabi. I felt betrayed. Again.

Tila nagulat naman ito sa halos pasigaw kong boses. Pinanlakihan ako nito ng mata na parang nakahanda sa kahit na anomang pagsugod na gagawin ko. "Hey, chill. I was about to give you this kaso sinuntok mo na ako." Hawak nito ang golden stone na inilahad para damputin ko sa palad niya. His facial features soften a bit. Mas nagmukha siyang tao.

Hinablot ko ang golden stone nang hindi bumabawi sa titigan namin. Napansin kong napalunok ito nang bumaling ang tingin ko sa lalamunan niya pabalik sa mukha niya.

"Is that a yes?" nalilito nitong tanong.

"Anong agenda mo?" nagpipigil kong sabi. "Bakit kailangang pahirapan mo pa ako at ipahiya? Bakit kailangan mong gawin ang lahat ng 'yon tapos sasabihin mong pumasa ako?"

"Look, Miss Hearthopia. This is just part of the test. I needed to know something about you bago kita ipasa. Ngayon, kung tatanggapin mo ang batong yan it's a yes. If not, a 'no' is the right option."