The Seekers (TKS #2)

59. Break In

PRIAM

I can feel the very end of all beginnings. The urge to tell him everything he needs to know is just raging. I have wanted to do it ever since. I have sensed everything from before that this moment is going to happen -minus Miranda who is at the moment Amry's captive. I need to tell him before it's too late!

Pabalik na sa kinaroroonan ko si Laurent nang mamataan kong seryosong nakatitig si Amber sa di kalayuan. Sa pagkakatitig nito'y parang alam na niya kung ano ang sasabihin ko kay Laurent. Bahagya itong tumango na tila hudyat ng kanyang pagsang-ayon sa aking gagawin.

Nagpabalik-balik ang tingin ko kina Laurent at kay Amber. Kalauna'y nakalapit na si Laurent. His expression is with no hesitation. I have no choice but to tell him the truth. It is the only right thing to do --to tell the truth and set everything free and start anew. Probably, Laurent, Miranda and I can start with our new life --as siblings.

"Something important chief?" seryosong tanong ni Laurent na ngayo'y nakatingin saakin ng diretso. His eyes resembles my father's --our father's.

I gasp for an air to earn the courage I need. I thought it would be as easy as I visioned this moment years before but my brother's presence and the reality I am carrying makes it harder. Matatanggap kaya niya ako? Matatanggap kaya niyang ako ang kapatid niya? "Laurent, I know we started off badly. Things been difficult between us both," tumawa ako ang pagak. I couldn't imagine how red my face is right now. "I- you know I n-need to tell you something."

Laurent's face soften. Tila nabasa nito sa reaksyon ko na hindi isang bagay na ikakagaliy niya ang sasabihin ko... sana. "I'm listening chief," anito.

"I am y-"

"Laurent!" isang malakas na sigaw mula sa clowder ang pumutol sa sasabihin ko. Sigaw 'yon ni Lara na nakatunghay sa nakahilatang si ruru na naging bata na pinapaligiran ng mga nag-aalalang familiar.

Damn! Bad timing! Lihim akong napamura. Nasayang ang naipon kong lakas ng loob para kausapin ang nakababata kong kapatid. Napakuyom ako ng palad nang sumenyas na rin si Laurent na saklolohan ang walang malay na bata. Kasunod ni Laurent, kaagad kong tinungo ang kinaroroonan nina Lara. Kaagad namang nagbigay daan ang mga makukulay na pusa sa daraanan namin kaya mabilis naming nalapitan si ruru.

The kid is shaking and his eyes turn white.

"Peorion!" tawag ni Laurent sa bata. Peorion pala ang pangalan ng batang si ruru. Natigilan ako nang biglang may sumagi sa isip ko nang marinig ko ang pangalang iyon. I have always wanted to name my first son Peorion after my great grand dad, how come this kid has his name already? Hindi kaya...

"He's hallucinating Laurent. Binabanggit niya kanina ang pangalan ni Blaire!" alalang sabi ni Lara na hawak ang bata.

I look around. Nakatanaw lang sa kanila si Reyna Elmaea. Sa tingin ko'y malapit nang maubos ang naipong enerhiya ng reyna dahil sa matinding paggamit nito sa kapangyarihan sa Kabir ruins. Nag-aaalala man ay hindi na rin ito nagkakatawang nilalang para maipon pa ang lakas para sa nalalapit na digmaan.

"Peorion," banayad na hinaplos ni Laurent ang ulo ng bata habang nakakapit ang isang kamay nito sa braso ni Lara.

Seeing Peorion, Laurent and Lara, I know what's going to happen in the future. This kid and the book keeper... Napailing ako. Hindi ko alam kung paano ko tatanggapin ang nakikita ng mga mata ko. Panahon na ba para sukuan ang mga alaala at pangakong inalagaan ko ng ilang taon? Hanggang dito na lang ba talaga kami ni Lara?