The Seekers (TKS #2)

6. Missing Link

Thank you for your interest in this story. The story is also available at www.dreame.com.

You can also download the DREAME app to enjoy other exciting stories. Follow me on Dreame with the username RuruMonster!

***

Nakita ko siya sa lobby ng palasyo. Nakaupo at may hawak na kumpol ng lavender. Suot nito ang puting uniporme ng mercenary guild. May kahabaan na ang kanyang buhok na lagpas balikat at mukhang dalawang araw na itong hindi nag-aahit dahil sa papatubo na nitong balbas. It made him look more manly... more handsome. I guess.

Anlaki na ng pinagbago nito. Naging mas matipuno ang pangangatawan at mukhang mas naging matikas. Nandoon parin ang maamong mga mata nito na gugustuhin kong makita sa mga panahong kailangan ko ng kaibigan.

"Alvis," mahina kong tawag. Bakas sa boses ko ang galak sa muli naming pagkikita.

It's been six months since the last time we saw each other. Anim na buwan bago ito umalis para sa isang misyon bilang isang mercenary keeper. Umalis ito kasama ang pangakong tutulungan akong mahanap si Laurent.

Awtomatikong lumitaw ang magiliw nitong ngiti nang makita ako. Gaya ng dati, nandoon parin ang kakaibang ningning sa kanyang mga mata tuwing makikita ako. Alam ko, hindi ko tinatanggi na may gusto saakin si Alvis. Matagal na itong nagpapahiwatig pero sadyang nirespeto lang nito ang namagitan saamin ni Laurent kaya hindi na ito naglakas ng loob para sabihin saakin ang nararamdaman niya.

He is such a good guy. Hindi siya mahirap mahalin. Kung pwede lang turuan ang puso, matagal ko na sigurong sinimulang pag-aralan ang mahalin siya.

"Lara, kamusta ka?" bati nito sabay kabig saakin. Sununod kong naramdaman ang mainit na yakap nito saakin. Nasamyo ko na naman ang minty heaven scent nito na nagpapaalala saakin noong gabing dinukot ako. "Balita ko ngayon ang pre-ordainment test niyo ni Amber? How was it?"

Hindi ako agad nakapagsalita. Sa lahat ng taong kakilala ko, kay Alvis ko lang hindi kayang magsinungaling. Nahalata ng lalaki ang kawalan ng salitang sasabihin ko. Nakita ko ang mahinang pagtawa nito at pag-iling na nangangahulugang tila alam na niya kung anong nangyari.

"Priam made it hard?" kunwari'y hula na nito pero sa tono ng kanyang pananalita'y tila alam na niya kung anong ginawa ni Priam. "That's one perk of being a total keeper Lara. Most people would pick on you," tinapunan ako ng makahulugang titig ng lalaki nagpatuloy, "because you're special."

Nailang ako sa usapan. Hanggang ngayon may konting ilangan pa kami ng lalaki. Hindi na 'yon natanggal. Tingin ko'y mas lalo pang nadagdagan nang umalis ito at matagal na hindi kami nagkita. Wala akong makapang salita ng mga ilang segundo. Hanggang sa humanap ako ng palusot para maputol ang nakakadeliryong ilangan at katahimikan.

"P-para kanino ang hawak mong bulaklak?" usal ko. Mabuti na lang at naisip kong gawing palusot ang bulaklak.

Tila nagising naman ito at nagulat dahil hawak parin niya ang mga bulaklak. Natawa ito ng bahagya at pinutol ang pilit na halakhak para magsalita. "For you, ofcourse."

Tinanggap ko ang mga lavender at mabilis na sinamyo. Napansin kong natuwa ito nang amoyin ko ang mga bulaklak. "Lavenders. How refreshing. Salamat, Alvis maupo ka."

Naupo ito sa kabilang dulo ng mahabang sofa at umupo ako sa kabila namang dulo paharap sa kanya.

"Galing ako ng Gorgos. Those flowers came from the hidden forest of Gorgos. Naisipan kong dalhin 'yan dito kasi alam kong magugustuhan mo... and I'm glad you liked them."

I smiled back as I met his gaze.

Nabanggit nga nitong pupunta siya sa Forgotten City o ang Gorgos. Isang bansa ang Gorgos na isang karagatan lang ang pagitan sa Cairos. May mga naririnig na akong katiwalian sa Gorgos na marahil ay naging bahagi ng misyon ni Alvis. Pakiramdam ko'y may dalang balita si Alvis galing Gorgos.