Completed 081717
#1 in Timetravel 020819
#5 in His Fic 031518
#2 in His Fic 062317
#3 in His Fic 062217
Samahan po natin ang magbestfriend na Almira at Theo sa kanilang adventures sa nakaraan. Magkaibigang puno ng kasiyahan sa kabila ng minsay nakak...
" Excuse me sir, anong oras na po ba at petsa ngayon?"
" Ipagpaumanhin mo binibini...wala akong dalang orasan...aking nakaligtaan sa aming bahay. Sa tantya ko ay alas singko y medya na.....nagliliwanag na sa labas...at ngayon ay Disyembre a nueve 1941."
" ANOOOO?!!!" sabay na tanong na may kalakasan ng dalawa kaya napalingon sa kanila mga taong malapit sa kinaroroonan ng dalawa.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
" Saang panig ba kayo ng mundo nanggaling? At tila nagulat kayo kayo sa kung anong petsa ngayon."
Nagkatinginan ang magkaibigan na may pagtataka at tila hindi pa din kumbinsido.
" Weeeehhhh! Echosero ka kuya! Di nga...aminin mo wow mali ito!" Sabay tapik ni Theo sa balikat ng kausap na lalaki sa harap niya.
" Anong pinagsasabi mo iho??? Hindi ako nagkakamali ng petsa sa ngayon. Disyembre na at dapat masaya dahil malapit na ang pasko pero napipintong magkagiyera na ng tuluyan." Malungkot na tugon ng lalaki saka muli itong lumuhod na tila malungkot. Nagsimula namang magsilabasan na ang mga tao sa simbahan na pinagmasdan na lang ng dalawang magkaibigan na gulong-gulo pa rin sa nagaganap.
" Frend....nakakawindang ito.....anong nangyari sa atin kung talagang 1941 ang taon ngayon,gustong sabihin nag time travel tayo?! Ohmaygadddd frend! Baka di ko ito kayanin, warla era ito ng mga dyupanes at kano nakakatakot ito frend! Pano na yan paano tayo makakabalik sa future?! Pahamak yung ulan na yun at saka yung kidlat na tumama sa atin sa simbahan ng san vicente kaya tayo nag-transport dito eh!"
" Shhhhhh! Ang dami mong daldal! Kahit sabihin mo yan sa mga tao dito walang maniniwala sayo! Isipin pa nilang baliw tayo!"
" Pero frend paano ito?! Makikiwarla din ba tayo? Dioskooloorddd! Anong gagawin natin? Frend ayokong mamatay dito ng basta na lang. We need to find a way para makabalik sa time natin........pero paano at saan?!"
Sandaling natigilan at nagisip si Almira. Maging siya ay natatakot sa maaring maganap sa kanila sa panahong napuntahan nila. Pilit mang huwag paniwalaan pero nasa nakikita niya ang ebidensiya sa harap niya mismo....ang lumang anyo ng tao, mga bagay sa Pilipinas. Dagling tumayo si Almira at dinampot ang mga gamit na nakalagay sa lapag.
" Tumayo ka na diyan bilisan mo! Sa ngayon harapin natin ito muna. Kung panaginip nga ito natin na pareho ay harapin natin bakasakaling sa pagdaan ng oras ay magising tayo. Kung ito naman ay ang sinasabing time travel sa mga librong nabasa ko.....ay wala tayong magagawa kundi harapin din ito! Kaya bilisan mo, alam kong sa oras na ito ay parating na ang mga hapon dito sa Pilipinas. Maski papano natandaan ko pa ang history kung paano nagsimula ang japanese invasion. Kaya bakla tumayo ka na diyan at kelangan makapaghanda tayo! Makalayo sa lugar na ito!"
Dahil sa pangamba ay agad ng tumalima si Theo kay Almira. Agad nilang kinausap ang sakristang si Gabriel ng makita nila ito at agad ng nagpasalamat at nagpaalam saka nagmamadaling lumabas ng simbahan na agad naman silang tinitignan ng ibang mga tao na nasasalubong nila may pagtataka dahil sa pananamit lalo na kay almira na hindi kaaya-aya sa kanilang paningin.
