Irish « N.H. & B.W.

Part 6

Rose Point Of View «

Niall en ik hadden inderdaad besloten om nog wat leuks te gaan doen. Iedereen neemt wat lekkers mee en we gaan in het park gezellig zitten, met Ruby en Stef, een van Niall's vrienden. Hij is de enige die niet op is gegaan in het populair zijn en houdt dus nog wel van een gezellig praatje met zijn vrienden.

Zoals dat altijd zal zijn, zijn Niall en ik de eerste in het park. We wachten bij de ingang, want daar hebben we afgesproken. Niall bromt en klemt mijn lichaam tegen dat van hem, waardoor ik hem knuffel. Mijn neus drukt zich tegen zijn borst en ik sluit mijn ogen.

"Hey babe," mompelt hij, waardoor ik opkijk. Hij wrijf met zijn duim over mijn neusbrug en drukt dan grijnzend een kus tegen mijn voorhoofd. "Ik hou van je."

Ik glimlach breed en geef hem een lange kus. "Ik hou ook van jou," zeg ik tevreden. Hij trekt me weer tegen hem aan, zijn kin op mijn hoofd, terwijl ik mijn hoofd weer tegen zijn borst leg.

Stef komt na een paar minuutjes aangelopen en geeft ons allebei een knuffel. "Dan is het wachten op miss Ruby," glimlacht Niall.

"Precies modieus laat," zeg ik als ik mijn ogen rol. Niall grinnikt en pakt mijn hand vast.

"Wat heb je bij je?" vraagt hij enthousiast aan Stef. Het zal eens niet over eten gaan.

Nog geen 5 minuten later, komt Ruby de hoek om gelopen. Ik strek mijn armen en ze geeft me een lange knuffel.

"Hey," zeg ik tevreden.

"Babe," glimlacht ze trots, daarna knuffelt ze Niall en Stef ook nog kort. We pakken alles wat we mee hebben genomen weer op en lopen naar een mooi plekje. Ruby legt haar doeken in het gras, waar we op kunnen zitten. Ik ga naast haar zitten en Niall komt naast mij zitten. We laten de jongens alles uitpakken en beginnen een gesprek.

"Ik maak me zorgen om het project," zeg ik zacht.

"Oh nee," zegt Ruby zacht. "Maak je nu geen zorgen, geniet even."

Ik zucht, want ik vind dat erg lastig. Ik wil goed mijn best doen, zodat ik mijn leven na school niet start met een onoverbrugbare schulde.

"Niall zei het ook, maar ik denk dat een dagje helemaal aan school werken me beter doet dan hier zitten en niks doen." Ik ben blij dat Niall en ik het stelletje kunnen zijn wat ook zonder elkaar een gesprek kan voeren.

"Dan doe je dat morgen." Ze wrijft even over mijn wang met haar duim en ik knik voorzichtig.

"Dus, hoe is het met jou?" vraag ik zacht.

"Prima. Kerstvakantie komt er weer aan, dus dan kan ik weer naar huis," zucht ze. Haar ouders wonen in Londen.

"Fijn, ik snap dat je ze mist, ook al zou ik liever weg gaan waar ik woon." Ze fronst haar wenkbrauwen. "Er is gewoon altijd gezeik, Ruby. Het is niet verschrikkelijk of ondraagbaar, maar gewoon irritant om thuis te komen en altijd een puntje van kritiek te horen."

"Je kan je ouders niet alleen laten, Rose.. Ze kunnen niet nog een kind verliezen."

"Weet ik, weet ik.. Maar ik moet ook ooit eens uit huis gaan," zeg ik zacht. Met haar erover praten is fijn, in plaats van met Niall. Hij heeft al super veel gezeik aan zijn kop en hij zit samen met mij midden in al dit gezeik. Iemand van buitenaf weet veel beter alles op te lossen.

"Stel het even uit... ze zijn alleen maar bezorgd." Ik knik voorzichtig en voel Niall even over mijn arm wrijven, waardoor ik opkijk. Hij kijkt in mijn ogen en houdt dan wat chips voor mijn mond, wat ik glimlachend opeet. Hij is mijn geluk.