Irish « N.H. & B.W.

Part 64

Rose Point Of View

Ruby gaat op mijn bed zitten en kruist haar benen met elkaar, waardoor ik hetzelfde doe als haar.

"Ik heb Niall altijd aantrekkelijk gevonden, we waren die avond close doordat we samen uitgingen jij met Brooklyn was. We waren daardoor gewoon een soort van aan elkaar gekoppeld." Ik knik even en kijk naar mijn handen. "Hij miste aandacht van een meisje omdat hij dat jaren lang 24/7 had gehad. Ineens had hij geen aandacht meer en met een biertje op flirtte hij met me. Ik deed een beetje mee en.. ik weet het niet. Het gebeurde."

Opnieuw knik ik en dan durf ik haar aan te kijken. "Ik had het jullie allebei vergeven, totdat je had verzwegen dat je hem die avond vaker probeerde te zoenen," zeg ik en ze knikt.

"Sorry daarvoor, maar al helemaal sorry voor hoe ik die dag erna tegen je deed op school. Ik was gewoon pissig op je omdat je alles zo vergrootte. Voor mij betekende het niks en ik snapte niet dat het je zo veel pijn kon doen," zegt ze en ik knik. "Maar nu snap ik het wel, Rose. Je houdt van hem en hield ook van mij, die combinatie ging niet samen in je hoofd."

"Ik snapte het van allebei jullie kanten niet," zeg ik en ze knikt.

"I know, ik snap het nu, te laat," zucht ze en ze schudt haar hoofd.

"Ik wil je echt terug, Ruby," zeg ik en ik staar voor me uit.

"Ik wil jou ook terug, Rose. Ik mis mijn beste vriendin en daarom ben ik hier." Ik glimlach voorzichtig. "Ik.. dacht dat je nog met Brooklyn was," zegt ze zacht.

"Nee... Hij ging ongeveer twee maanden geleden weg om te proberen om in een boyband te komen," zeg ik nog zachter dan haar.

"Wat?" vraagt ze verbaast.

"Ja... naar Londen." Ik kijk haar aan en ze fronst verbaast. "Ja," mompel ik met een korte grinnik. Nu ik er zo over na denk, vind ik het ook gek.

"Ik heb het nog meer dan een maand volgehouden, maar al snel kwam ik erachter dat ik met hem had omdat ik liefde én rust wilde. Niall kon me op dat moment alleen liefde geven," zeg ik en ze knikt.

"Ik zag dat je hem leuk vond, maar niet leuk genoeg als je dat bij Niall had." Ik knik en zucht. Iedereen zag het, behalve ik. "Ik schrok echt toen je Niall riep."

Ik kijk naar haar en zie haar glimlachen. "Maar ik was wel meteen blij voor je, jullie horen bij elkaar," zegt ze. Zo over hem praten, zorgt ervoor dat ik naar hem toe wil.

"Bedankt," glimlach ik voorzichtig. "Is het weer goed?" vraag ik en ze knikt, waarna ze haar armen naar me uitsteekt en ik er dan in kruip. Het voelt meteen vertrouwd.

Het gevoel van thuis komen is deze afgelopen weken erg duidelijk voor me geworden. Mijn ouders hebben wat meer geld door de verbeteringen van mijn vaders salaris, waardoor ze veel aardiger zijn door minder stress. Ik ben weer terug bij Niall, wat al helemaal als mijn thuis voelt, en nu ben ik ook weer terug in Ruby haar armen.

"Zullen we naar beneden gaan?" vraag ik. Ik mis Niall nu ik heel de tijd over hem gepraat heb.

Ruby knikt en we lopen naar beneden, naar de tuin. Mijn ouders kijken naar ons en ik slik even. Dit is wel weer een dingetje.

"We hebben het goed gemaakt," zeg ik zacht, terwijl ik naast Niall ga zitten. Ik leg mijn hand op zijn schoot en hij wrijft over mijn rug. Hij weet dat ik nu alleen maar liever bij hem ben en hem aanraak.

Zijn lichaamshouding en wrijvende hand over mijn rug, maken me wat rustiger en minder zenuwachtig voor wat mijn ouders gaan zeggen.

"Fijn dat je dingen weer op de rails krijgt," zegt mijn moeder. Het is een reactie die ik totaal niet had verwacht en dat ziet iedereen aan me.