Irish « N.H. & B.W.

Part 84

1 jaar later

Rose Point Of View

"Hey mam," zegt Niall, terwijl hij de voordeur van zijn huis opent. Hij pakt mijn jas van me aan en hangt die op, voordat hij verder loopt naar de woonkamer.

"Hey liefjes," zegt zijn moeder en ze gaat rechtop zitten. We lopen naar haar toe en geven haar een lange knuffel. Ze heeft erg veel last gehad van die inbraak, veel nachtmerries en bezoeken aan psychologen. Intussen is alles goed, want de schoft is gepakt en heeft zijn straf gekregen.

"Is papa nog op het werk?" vraagt Niall en zijn moeder knikt.

"Die zal er zo wel zijn." We knikken allebei en gaan dan naast elkaar op de bank zitten. Alles gaat goed tussen ons, alleen zien we elkaar niet super veel. Ik ga naar school en Niall werkt elke dag. Vaak slapen we dan wel bij elkaar, maar dan zijn we te moe om nog lang op te blijven. Op de liefde voor elkaar heeft het geen invloed, want we houden nog zo van elkaar.

Niall ziet zijn broer nog steeds niet en het is prima zo. Ik zie Brooklyn nog af en toe, maar hij is vooral druk met zijn boyband. Als Brooklyn dan in Essex is, spreken we af en dan kan hij het ook goed vinden met Niall. Het zijn allebei 2 simpele jongens die niet van gezeik of haat houden, dat hebben ze totaal niet in zich.

Daarom is mijn Niall altijd zo lief.

Ik glimlach als ik me dat bedenk en kijk naar hem. Nog even prachtig als altijd.

"Greg komt morgenavond," zegt zijn moeder en Niall knikt. Hij wordt niet meer kwaad als hij zijn naam hoort, maar kruipt eerder van verdriet in elkaar.

"We moeten toch werken en naar school, dus we zijn in de ochtend weer weg," zegt Niall en hij kijkt naar mij. Zijn ouders moeten ook werken, dus daarom komt Greg in de avond.

"En daarna naar Rose thuis," zegt hij en hij klopt even op mijn knie. Ik knik en glimlach naar hem. Het is nog steeds naar dat we worden weg gejaagd, maar het gaat prima zo.

"Nou, ik denk dat we even naar boven gaan. Roep maar als we de tafel moeten dekken," zegt Niall als hij opstaat en zich dan omdraait om me omhoog te trekken.

"Komt goed," zegt zijn moeder dan. Ik loop achter Niall aan naar boven en daar sluit ik de slaapkamerdeur achter ons.

"Het is koud," zeg ik zachtjes. De verwarming staat dan ook uit in Niall zijn kamer, omdat hij hier al een paar nachtjes niet is geweest.

Hij zet de verwarming aan en kijkt dan naar me, hoe ik mijn vuisten in mijn trui trek. "Kom hier," zegt hij als hij zijn armen spreidt en me dan tegen hem aan trekt. "Warmer?" vraagt hij, zijn hoofd in mijn nekholte. Ik knik even en druk mijn neus tegen zijn borst. We zijn minder klef wanneer er andere mensen bij zijn, maar als we samen zijn dat laten we elkaar nog goed genoeg weten dat we van elkaar houden.

"Binnen een half uurtje is het hier wel weer warm," zegt hij en hij wrijft over mijn haren. Ik pak zijn lichaam nog wat steviger vast en sluit mijn ogen.

"Ik vind het prima zo," mompel ik. Hij grinnikt en drukt een paar kusjes in mijn nek, zonder zijn hoofd te bewegen. Het kietelt mijn oor als hij zijn adem uitblaast, maar ik ga er alleen maar blij van glimlachen. Als ik me nu terug trek, dan is deze fijne greep weg.

Hij haal zijn hoofd weg uit mijn nekholte, maar ik pak hem steviger vast. "Weer warm?" vraagt hij als hij kusjes tegen mijn hoofd drukt. Ik knik en dan laat hij zijn armen wat losser om me heen hangen.

"Niall," mompel ik als ik een klein stapje dichter tegen hem aan zet, als dat al kon. Hij grinnikt en pakt me dan weer steviger vast. "Het is fijn, niet?"