Irish « N.H. & B.W.

Part 29

Rose Point Of View «

"Wat bedoel je daar mee?" vraagt Niall, terwijl ik mijn rug naar hem toe keer.

"Die aanvoerder, een van je vrienden, die heb je net zo goed onder controle als je eigen dick," zeg ik en ik trek mijn ondergoed uit, waarna ik in het bad stap.

"Hij is geen vriend van me en dat zal hij ook nooit zijn." Niall kruipt tegenover me in bad en ik bind mijn haar vast in een knot.

"Liam heb je anders ook niet onder controle." Ik kijk naar het water als ik mijn armen erdoor beweeg, alleen zodat ik Niall niet aan hoef te kijken.

"Heeft hij je gezoend bij dat spel, gisteravond?"

"Geen idee, Niall. Heeft hij dat? Ik weet namelijk geen kut meer van die avond." Ik kijk hem in zijn ogen en zie hem dan langzaam zijn hoofd schudden.

"Dat heeft hij niet gedaan, kan ik je vertellen."

"Well, good job," zeg ik sarcastisch.

"Hallo zeg," mompelt hij. "Waarom doe je zo?"

"Ik heb een kut dag, Niall. Een bad, een kop thee en een broodje lost dat echt niet op." Ik kijk hem in zijn ogen en hij doet hetzelfde bij mij.

"Ik doe mijn best, Rose. Meer kan ik er niet van maken. Ik kan er niks aan doen dat je een pilletje in je drinken kreeg, dat heb je daarnet nog zelf gezegd." Ik rol mijn ogen en verbreek zo het oogcontact.

"Dus het is mijn schuld?"

"What the fack!" roept hij verbaast. Ik klem mijn kaken op elkaar. "Doe normaal, het is niet jouw schuld en dat heb ik niet gezegd dat dat het is."

"Mag ik dan niet verdrietig zijn?"

"Tuurlijk wel, maar je kan ook waarderen wat ik voor je doe. Krijg ik dat als ik mijn best doe? Een ontevreden gezicht en een ruzie?" Ik hou voor een tijdje mijn mond en dan hoor ik hem proesten.

"Hou eens op met je sarcastische gedoe," zeg ik. Ik sta weer op het punt om te huilen of om te slaan.

"Ik kan toch niks goed doen, Rose. Ik probeer je fijn te laten voelen en het is niet goed genoeg. Wat wil je dat ik doe? Overal waar je komt rozenblaadjes voor je voeten strooien? Je dragen overal waar je naartoe gaat? Elke minuut je een aanzoek doen? Ik dacht dat je wel een beetje van dat prinsessengevoel af was." Op dat moment voel ik mijn bloed weer koken. Ik haat het als hij zo over me praat en dat weet hij ook.

"Hou je smoel," sis ik.

"Tuurlijk, daar komt het altijd op uit. Ik zit weer fout, terwijl jij chagrijnig bent." Ik kijk hem in zijn ogen. Als blikken konden doden, was hij nu dood geweest.

"Waarom moet je altijd ruzie maken?"

"Omdat ik niet over me heen laat lopen. Je kan niet alles over me zeggen omdat je denkt dat ik het maar gewoon pik. Zo werkt het niet." Ik schud mijn hoofd.

"Je bent een klootzak."

"Omdat ik je de waarheid vertel?"

"Nee, omdat je zo veel ruzie met me maakt. Je zou me rust moeten geven, geen ruzie." Hij schudt zijn hoofd zonder wat te zeggen. "Brooklyn maakt nooit ruzie met me."

Hij kijkt me aan en zijn kaak verstrakt. "Rose, lieve schat, dat ga je toch gewoon naar Brooklyn toe?"

Ik kijk naar het water en klem mijn armen om mijn benen. "Durf je dat niet? Hij kan toch veel beter voor je zorgen? Hij kan je blij maken. Hij strooit wel rozenblaadjes voor je voetjes. Bij hem wordt je een pr-"