Irish « N.H. & B.W.

Part 78

Rose Point Of View

Niall's handen wrijven over mijn heupen, terwijl ik mijn make-up van mijn gezicht haal. Hij drukt kusjes in mijn nek en kijkt naar me via de spiegel. Zijn ogen sluiten zich en hij zucht tegen mijn nek aan, terwijl hij zijn armen strakker om me heen klemt. Ik word grinnikend op mijn tenen getild en kijk naar hem.

"Ben je klaar?" vraagt hij dan.

"Alleen nog even mn gezicht wassen, dan ben ik klaar." Hij knikt en ik gooi wat water in mijn gezicht, dan maak ik het schoon en draai ik me om naar Niall. "Ja, klaar."

Hij tilt me op en klemt mijn benen om zijn middel. Ik giechel en kijk op hem neer, mijn armen om zijn nek.

"Gaan we slapen?" vraag ik als ik mijn hand in zijn haar klem. Hij duwt de deur open en sluit hem dan weer met zijn voet.

"Jup, binnenkort wel," glimlacht hij, terwijl hij me op het bed legt en naast me komt zitten. Ik kruip op hem, mijn benen om zijn middel, en trek de deken over zijn benen en een deel over mijn rug heen.

"Het ging allemaal goed," fluister ik zachtjes. Hij knikt en zet de grote lamp uit, de lampjes op zijn nachtkastje aan.

"Gelukkig wel," mompelt hij en hij legt zijn handen onder mijn shirt op mijn heupen. Ik wrijf over zijn nek en kijk naar hem. We hebben niet veel nodig om hier te zitten en te praten. Alleen elkaar.

"Ik hoop dat die vent gepakt wordt, want dan is je moeder echt rustig," zeg ik en Niall knikt.

"Het gaat niet zo zeer om geld, maar gewoon weten dat hij het niet nog een keer gaat doen. Bij wie dan ook. Niet bij mijn ouders en niet ergens anders." Ik knik bij elk woord wat hij zegt.

"Precies," zeg ik dan. "Het is een schoft en die moet gepakt worden. Hoe diep kun je zinken? Als je je eigen geld niet kan verdienen, dan pak je dat maar waar iemand anders hard voor werkt en bedreig je diegene met de dood?"

Hij zucht en laat zijn hoofd tegen de achterkant van het bed leunen. Ik bijt even op mijn lip.

"Sorry," zeg ik dan zacht. Zo erover praten, doet hem geen goed.

"Het is goed. Ik wil er nu alleen over ophouden, we praten er al heel de dag over. Ik wil met jou plezier maken, dat doe ik het liefst." Een glimlach kruipt op mijn gezicht en daardoor heeft hij hetzelfde. We zijn zo verliefd. Nog steeds.

"Vertel maar wat je wil," zegt hij. "Zeg me waarover je wil praten. Ook al is het iets sufs als Catfish of Say Yes To The Dress."

"Nev en Max helpen mensen super goed," spreek ik hem tegen. Zijn grijns wordt alleen maar groter, want deze reactie wilde hij. "Pf," mompel ik dan en ik knijp in zijn wang. "Geef toe."

"Ja, ze helpen mensen heel erg goed." Hij grinnikt en knijpt stevig in mijn heupen. Met "Ik wil met je plezier maken" bedoelde hij geen seks, maar echt met me zijn en met me praten, en dat doet me verschrikkelijk goed. Hij wil met me zijn en naar me luisteren, wat een toekomst voor ons schetst. Seks is prima en het brengt ons dichter bij elkaar, maar nu vind ik praten ook beter.

"Maar Say Yes To The Dress slaat echt nergens op." Ik rol mijn ogen.

"Je wil toch dat ik een mooie jurk uitzoek later en dat ik er prachtig uitzie op onze bruiloft?" vraag ik, wat misschien wat te eerlijk was. Raar genoeg, kijkt hij er niet raar van op en blijft hij zijn glimlach behouden.

"Ik denk dat je het aanvoelt als je weet dat het de jurk is waarin je wil trouwen." Hij wrijft over mijn heupen en bekijkt mijn ogen.

"Ik wil al een beeld in mijn hoofd hebben, dat ik niet duizenden jurken hoef te passen. Nu weet ik dus al dat een mermaid dress niks voor mij is." Hij rolt zijn ogen en zucht.