Irish « N.H. & B.W.

Part 52

Rose Point Of View

"Tot zo!" Is mijn laatste berichtje naar Niall. Meteen daarna start ik een telefoongesprek met Brooklyn en stap ik op mijn fiets.

"Hey liefje," neemt hij op.

"Hi Brook," glimlach ik. "Alles goed?"

"Het gaat prima, ja. Gewoon zoals elke dag. Jou missen en liedjes zingen." Ik knik even.

"Ja, voor mij hetzelfde. Op dat liedjes zingen na dan." Hij grinnikt zachtjes. "Zijn de jongens nog steeds zo aardig?"

"Ja, we beginnen elkaar nu een beetje te snappen en het is heel erg gezellig."

"Mooi," zeg ik glimlachend, terwijl ik stop voor een stoplicht.

"Nog plannen voor vandaag?"

"Ik ga met Niall naar de starbucks, dit is de eerste dag dat ik niet hoef te werken." Hij bromt even en ik stap weer op mijn fiets als het stoplicht op groen gaat.

"Veel plezier, ik moet weer gaan."

"Bedankt, veel succes, mis je." We zeggen elkaar nog gedag, maar dan hangen we echt op. Ik stop mijn fiets bij de starbucks en doe de deur open. Niall zit er nog niet, dus dit is mijn kans om een keer drinken te halen.

Wanneer ik heb betaald, komt Niall binnen. Hij kijkt om zich heen en dan vinden zijn ogen die van mij, waardoor hij glimlacht en naar me toe loopt.

"Hey babe," zegt hij zacht als hij me knuffelt en een kusje tussen mijn haren zet.

"Niall," glimlach ik naar hem. Op de een of andere manier wil ik hem kussen. Het zal wel komen doordat ik zo lang geen jongen heb gezien en dat het nu mijn ex is waarmee ik super goed contact heb, dat helpt er ook aan mee.

Ik kijk naar hem en pak hem dan nog een keer stevig vast. Ik voel me veilig en dat had ik even echt nodig.

"Ik heb al gehaald," zeg ik trots. Hij grinnikt en wrijft even over mijn haren. Iemand die niet van onze situatie wist, had gedacht dat we een stelletje waren.

Na een paar minuutjes krijgen we onze starbucks en gaan we zitten aan een tafeltje. "Hoe is het?" vraagt Niall als we rustig zitten.

"Nu weer wat rustiger, maar ik mis Brooklyn verschrikkelijk. Ik mis eigenlijk gewoon vrienden om me heen," zeg ik en Niall knikt. "Heel de dag in een ijstent staan, is niet ideaal voor mijn sociale leven."

"En dan ook nog je beste vriendin kwijt zijn, je vriendje die in een andere stad woont." Ik kijk naar Niall en knik.

"Ja, het is zwaar," mompel ik. "Alsof iedereen besluit om me gewoon alleen te laten."

Niall zwaait naar me en ik grinnik. "Nee, jij niet," zeg ik. Hij glimlacht.

"Tuurlijk niet, Rose. Dat heb ik je de vorige keer ook gezegd." Ik knik en laat mijn hoofd even tegen zijn schouder liggen.

"Ik weet het. Heel erg knap dat je het met me uithoudt." Hij grinnikt en dan kijk ik naar hem, drinkend van mijn koffie.

"Het is wel schattig." Zei hij dat echt? Ja dat zei hij echt.

"I have a boyfriend," grinnik ik.

"I know," mompelt hij en hij staart voor zich uit. Awkward.

Ik probeer aan verschillende onderwerpen te denken om het gesprek weer aan de gang te krijgen, maar ik krijg het niet aan de gang.

"Hoe is het met hem?" vraagt Niall dan.

"Goed, hij heeft het erg naar zijn zin," zeg ik zachtjes. Hij kijkt naar me en ik slik even.