Irish « N.H. & B.W.

Part 10

In de auto op weg naar Barcelona voor het concert van Niall over een weekje :) Super veel zin in en echt zo raar om dat te kunnen zeggen...

Iedereen die naar Niall in Amsterdam is geweest, ik hoop dat het super leuk was! Ik heb de filmpjes voorbij zien komen en het zag er super uit, maar ik had ook niet anders gedacht :)

Rose Point Of View «

Brooklyn's vrolijke gedrag op mijn werk maakt me alleen maar meer chagrijnig. Ik weet dat Niall gelijk heeft en dat vind ik verschrikkelijk, want ik wil helemaal geen bitch zijn. Ik wil leuke dingen doen met Niall en aardig voor hem zijn, maar het lukt me soms gewoon niet om niet mijn eigen zin door te drammen. Ik denk dat mijn wil het beste voor ons is, terwijl hij ook een mening heeft.

"Vertel eens," zegt Brooklyn, als we schoonmaken. Ik zucht en ga zitten.

"Niall is boos op me, hij zegt dat ik altijd mijn zin wil hebben," mompel ik zachtjes. "Het is wel waar, maar ik haat het dat ik het zo moeilijk kan veranderen. Het wordt nu mijn gezicht in geduwd."

"Als hij de waarheid vertelt, waarom ben je dan boos op elkaar?" vraagt hij en hij gaat door met dweilen.

"Omdat ik de waarheid niet aankan." Brooklyn grinnikt eventjes en bekijkt me dan.

"Ik ken Niall natuurlijk niet, maar ik denk dat als je sorry zegt, het goed is. Zeg gewoon dat hij gelijk had," glimlacht hij.

"Hij vroeg ofdat ik naar hem toe wilde komen in de avond en ik wilde dat niet, daardoor ontstond onze ruzie. Ik kan toch niet straks naar hem toe gaan?" vraag ik en ik speel met mijn haar, wat in een staart zit.

"Tuurlijk wel," zegt hij blij.

"Nee, want dat betekent dat mijn excuus waardoor ik niet kon komen niks voorstelde." Hij komt naast me zitten en wrijft even over mijn rug.

"En dat excuus was?"

"Dat ik bij mijn ouders moet zijn." Ik kijk ernstig naar hem en hij glimlacht.

"Dan blijf je morgenavond thuis slapen. Jongens maken daar niet zo'n big deal van," zegt hij en ik knik even.

"Bedankt," zeg ik tevreden en ik sta op, waarna ik de zaak verder schoon maak met hem. Ik neem nog wat van Niall's favoriete ijs mee, zodat ik hem daarmee verras.

"Bye Brooklyn," zucht ik, terwijl ik hem knuffel. Hij glimlacht en zwaait, voordat hij weg fietst. Ik stap ook op mijn fiets en besluit om meteen naar Niall toe te gaan. Hij slaapt altijd best vroeg en wordt als laatste wakker, dus ik wil niet bij hem voor de deur staan als hij net gaat slapen of al in zijn bed ligt.

Ik voel me nerveus als ik op de fiets zit en dat wordt alleen maar erger als ik bij Niall's huis aanbel. Ik ben bang voor geschreeuw en ruzie, net als Niall en ik dat hebben nu. Ondanks al mijn angst bel ik aan en wacht ik een tijdje. Zijn moeder doet open en glimlacht naar me.

"Hey Rose, Niall is al boven," zegt ze, waarna ik teleurgesteld knik.

"Oké, ik uhm, ga dan wel weer." Ik mompel zachtjes en ze schudt haar hoofd.

"Kom binnen, ik denk dat hij nog niet slaapt," zegt ze en ze laat me binnen. Ik hang mijn jas op en zwaai dan even naar zijn moeder, voordat ik naar boven loop. Alle deuren zijn dicht, waaraan ik herken dat Greg ook thuis is.

Ik klop op de deur van Niall's kamer, maar hoor niks. Van onder de deur komt wel licht, dus hij is wel wakker, of hij heeft het licht niet uit gedaan.

Wanneer ik echt niets hoor, weet ik dat ik met een dilemma zit. Wel naar binnen gaan of roepen?

Ik besluit om mijn dilemma gewoon te combineren en open de deur, terwijl ik zijn naam zacht zeg. "Je moet toch bij je ouders zijn?" vraagt hij, voordat hij een slok neemt van zijn bier. Ik stap verlegen de kamer binnen en sluit de deur. Zie je wel dat hij dit dacht?