Irish « N.H. & B.W.

Part 15

22-02-2017
Stiekem maakte ik me best zorgen om die bos met rozen en wat hij erbij zei. Alle rozen hingen inmiddels en ik had Niall gister voor het laatst gezien.

Vandaag konden ze echt niet meer blijven, omdat alles er al af viel. Ja, de rozen waren verwelkt en dus zo ook onze liefde.

Het deed pijn om die vaas mee naar beneden te nemen en de rozen eruit te halen. Toen pas zag ik dat nog 1 roos rechtop stond. Hij zag eruit alsof hij net in bloei was. Helemaal perfect nog.

Ik pakte de roos eruit en voelde dat hij nep was. Een nep roos? Hij zal niet verwelken. Onze liefde zal niet verwelken.

Verbaast sloeg ik een hand voor mijn mond en pulkte ik met mijn andere hand het kaartje open wat eraan hing.

"Ik zal altijd van je blijven houden :)"

Ik zuchtte tegen de tranen. Ik maakte me hier zo veel zorgen om en het was allemaal voor niks, wat ik had moeten weten. Ondanks dat ik niet wist hoe ik mijn gedachtes moest vertellen, belde ik Niall wel.

"Hey babygirl," nam hij vrolijk op.

"Sweetheart... ik vond net uit dat je een neproos erbij hebt gedaan," mompelde ik, terwijl ik mijn hoofd in mijn handen legde. Hij grinnikte trots.

"Eindelijk," zei hij alleen. Ik mompelde wat onverstaanbaars en hij lachte. "It's okay, babe. I'm all yours."

"Let me hold you," zuchtte ik.

"Ja hoor, dat kan. Ik heb wel tijd." Ik glimlachte breed en keek naar de klok. Het was half 6.

"Ik kom je ophalen, ben over een half uurtje klaar, dan gaan we samen wat eten." Hij grinnikte trots en stemde in. Ik rende naar boven, waar ik de roos weg legde, op de spiegel.

Daar ligt hij nu nog steeds. Ik kijk om naar Niall en zie hem naar me glimlachen. De herinneringen... het is fantastisch. Ons leven samen is prachtig en dat wil ik ook zo houden. Op alle fouten en ellende na, is het leven wat we delen prachtig.

"Gaan we samen wat leuks doen?" vraag ik aan hem, waarna hij knikt.

"We kunnen ontbijten en dan bij mij thuis gaan kijken." Ik knik. Het is best lastig om elke dag weer wat nieuws te verzinnen om samen te doen, in plaats van elke dag op bed liggen en niks doen. Samen iets écht gezelligs doen is lastig, want de standaard dingen hebben we al gehad. Als we niet bij elkaar zijn, dan werken we. En als we wel bij elkaar zijn, dan slapen we.

Niall staat mompelend op en loopt ook naar de kast, waar hij een zwart shirt en zwarte broek uit trekt. "Het wordt toch niet zo warm?" vraag ik aan hem, terwijl ik met mijn handen over zijn buik en rug ga.

Hij schudt zijn hoofd en wrijft over mijn haren. Het wordt weer winter en het is best koud, wat er voor zorgt dat we ergens gaan ontbijten en niet gewoon zelf boterhammen smeren en gaan picknicken.

Ik geef Niall een kus tegen zijn wang en kijk naar hem, voordat ik me aankleed in wat warms. Snel doe ik mijn make-up, maar Niall moet natuurlijk wel op me wachten. Hij is binnen twee seconden klaar.

Zijn haar zit goed na een paar seconden en dan kijkt hij naar me, waarna hij me een lange kus tegen mijn haren geeft. Ik glimlach en smeer wat mascara op mijn wimpers.

"Kom," zegt Niall. "Je bent wel klaar."

Ik kijk hem in zijn ogen, waardoor hij na een tijdje fronst. Ik blijf kijken en zijn frons wordt alleen maar dieper. Zijn duim reikt zich naar mijn wenkbrauw en hij wrijft erover.