Irish « N.H. & B.W.

Part 18

Rose Point Of View «

"Oh, hey Niall," zegt mijn moeder, wanneer Niall en ik samen beneden komen. "Rose," glimlacht ze. "Jullie zijn er allebei weer."

Ik knik en geef een kus tegen haar wang. Ze heeft een goede bui, dus ik wil die graag behouden.

"Hey," zeggen Niall en ik dan na elkaar. Ik pak zijn hand vast en wrijf er met mijn duim over.

"Papa werkt over," zegt mijn moeder en ze zet het eten op tafel. Ik knik eventjes. Niemand waarmee ze een discussie kan beginnen.

We scheppen op en gaan dan aan tafel zitten. Niall zit naast me, mijn moeder tegenover me. Normaal zit mijn vader naast mijn moeder en dus tegenover Niall, maar hij is er dus niet.

"Hoe laat is papa thuis?" vraag ik en ik kijk naar mijn moeder.

"Rond half 9," zegt ze en ik knik. Niall wrijft over mijn bovenbeen en ik glimlach. Hij is zo lief voor me, vooral omdat ik hem daarstraks heb gegeven wat hij wilde: mijn lichaam waarderen.

"Niall blijft slapen," deel ik met mijn moeder. Hij had er niet om gevraagd, maar ik weet dat hij dat graag wilt en ik wil het alleen maar liever.

"Fijn dat je het zegt," glimlacht Niall, waardoor ik trots naar hem kijk.

"Je wilt het." Hij knikt en kijkt dan naar zijn bord. Ik doe hetzelfde en eet verder in stilte mijn bord leeg. Het is niet gezellig wanneer Niall er niet is, dus ook niet wanneer hij er wel is. Mijn moeder is niet van het nep doen en dat vind ik super fijn, want ik kan het ook niet. We zitten niet lekker in ons vel dus dat laten we dan ook zien.

We ruimen de tafel af als we klaar zijn en mijn moeder zet alles in de vaatwasser. "Niall en ik gaan de film afkijken," zeg ik tegen mijn moeder, die knikt. Ik ren de trap op met Niall achter me aan en trek mijn broek uit in mijn kamer.

"Babe!" roept Niall en hij legt zijn handen over zijn ogen. Ik ren op hem af en trek zijn shirt uit, waardoor hij naar me kijkt.

"En nu?" vraag ik en hij grinnikt. "Durf je nu wel naar me te kijken?"

Hij lacht en legt zijn handen om mijn billen. Ik rol mijn ogen en ga onder de deken zitten. Niall trekt zijn broek nog uit en komt dan naast me zitten. Knuffelen terwijl we een film kijken is het beste gevoel ooit.

Ik kruip tegen Niall aan en laat mijn hand over zijn buik gaan, waardoor hij tevreden giechelt en zijn arm om mijn schouders legt. We kijken samen een film, "While you were sleeping". Het is al een super oude en dat is grappig om te zien, hoe ze vroeger met die situatie omgingen.

Na nog een half uurtje is het einde er, wat een goed einde was. Na een film voel ik me altijd nóg meer verliefd op Niall. Hij maakt me nog gelukkiger als die personages uit de film en dat zorgt ervoor dat ik weer hoe veel geluk ik met hem heb.

Mompelend kruip ik op hem, mijn benen om zijn middel. Hij glimlacht en laat zijn handen onder mijn trui gaan.

"Leuke film," glimlach ik, waarna hij knikt. Zijn telefoon gaat af, waardoor hij zucht en zijn hoofd schudt. Ik geef hem zijn telefoon en denk dan aan de film. Vroeger zouden ze niet verstoord worden door een telefoon.

Mijn ogen onderzoeken Niall's gezicht, terwijl hij met zijn moeder belt. Hij kijkt naar zijn hand, die over mijn middel wrijft.

"Ik kom morgen," zegt Niall. Altijd die eeuwige strijd over wanneer hij naar huis komt als hij bij mij is.

"Nee, niet nu," zucht Niall. "Jullie hebben elke dag ruzie, mam. Dat is voor mij geen reden om naar huis te komen."

Ik bijt op mijn lip en kijk naar hem. "Rose heeft me nodig en ik haar, mag dat?" Ergens vaag hoor ik zijn moeder wel praten, maar het is voor mij niet te verstaan. "Ik snap dat jullie me misschien ook nodig hebben, maar ik kies nu voor mezelf, mam. Ik wil met Rose zijn. Kunnen jullie me niet gelukkig maken en me dat laten zijn?"