Irish « N.H. & B.W.

Part 21

Rose Point Of View «

25 februari 2017
Deze dag hadden Niall en ik nog nooit eerder samen meegemaakt. Ik had ook gehoopt dat het niet had gehoeven, maar intussen staan we hier al 7 jaar achter elkaar bij stil.

"Babe," mompelde Niall toen ik de deur had geopend. Ik glimlachte zwakjes en hij nam me in zijn armen. "I'm sorry," fluisterde hij.

Ik rook aan zijn shirt en bromde. "Ik weet niet goed wat ik moet zeggen," zei hij zacht en ik keek naar hem.

"Ik ook niet," zuchtte ik en ik wreef over zijn armen. "Het geeft niet."

Hij wreef over mijn haren en gaf me dan een zacht kusje. Ik had hem nodig die dag.

"Wat zeg je over iemand die overleden is, die je niet hebt gekend?" vroeg hij zacht. Ik haalde mijn schouders op en schudde mijn hoofd.

"Ik weet het niet." Ik kroop tegen hem aan en liet mijn ogen dichtzakken. "Het maakt ook niet uit. Ik ben blij dat je hier voor me bent."

Hij knikte en keek me aan. "Ik wil je mee nemen naar de bioscoop, lieverd. Ik weet dat je liever doorgaat met je leven in plaats van dat je heel de dag op je kamer zit na te denken."

Ik knikte en glimlachte zwak. "Gewoon genieten van het leven wat jij nog wel hebt," zei hij en ik knikte opnieuw. Hij gaf me een klein kusje en pakte mijn jas dan van de kapstok.

"Ik ga nog even naar je ouders," zei hij als hij me mijn jas aangaf. Ik knikte en hij gaf me nog een klein kusje, daarna liep hij naar de woonkamer. Ik keek toe en stak mijn handen in mijn zakken. Hij knuffelde mijn ouders en zei nog wat, maar ik kon het niet verstaan.

Daarna liep jij naar me toe en pakte hij mijn hand. "We zijn naar de bios," zei ik zachtjes, waarna mijn ouders ons veel plezier wensten. Ik keek op naar Niall, die de voordeur voor me open hield. Hij glimlachte en wreef even over mijn haar.

We liepen naar buiten, waar we samen in de auto gingen zitten. Onze relatie was nog maar net begonnen, maar ik kende hem al bijna een jaar. Het duurde even voordat we onze reputatie als "single" weg durfden te leggen.

Ik legde mijn hand op Niall's knie terwijl hij auto reed. Hij pakte mijn hand en drukte er een paar kusjes tegen, waardoor ik me veilig voelde bij hem.

Na een paar kilometer, parkeerde hij de auto. We stapten samen uit en Niall legde zijn arm om me heen wanneer we bij elkaar kwamen. Het voelde steunend hoe hij heel de tijd bij me wilde zijn. Hij wilde er ook zeker van zijn dat alles goed met me ging.

We kozen een film uit, "Fantastic beasts". Het was niet echt een film die ik zelf zou uitzoeken, want ik heb het niet zo super erg met Harry Potter, maar super veel mensen zeiden dat we er écht naartoe moesten gaan. Niall wilde het graag en daarom ging ik dan ook mee.

Hij kocht trots een bak popcorn voor ons en een grote cola. Ik hield mijn arm om zijn middel, omdat hij al het eten droeg en mijn hand niet vast kon houden.

We stapten de zaal in en gingen ergens achterin zitten. "Krijg ik nog wat aandacht, nu je je eten hebt?" vroeg ik aan Niall en ik keek naar hem. Hij zette de bak en de cola tussen ons in op de grond en stak allebei zijn armen naar me uit. Ik glimlachte en legde mijn hoofd tegen zijn schouder.

"Ik ben hier voor jou," zei hij zacht en hij drukte kusjes tegen mijn voorhoofd. Mijn glimlach werd alleen maar beter, terwijl ik mijn hoofd nog beter in zijn nekholte knuffelde. De film zou niet eng zijn, maar toch wist ik dat ik me tegen hem op zou krullen als een klein kind in een spookhuis.