Irish « N.H. & B.W.

Part 80

Rose Point Of View

Mijn nicht en ik zijn nog niet half uitgepraat, als iedereen klaar is met voetballen. Niall loopt naar me toe en steekt zijn hand naar me uit, om me omhoog te helpen. Ik kijk op naar hem en laat hem me dan glimlachend helpen.

"Hey babe," glimlacht hij tevreden.

"Jezus, jij hebt wel gezweet," mompel ik als ik zijn rug voel.

"Ik krijg al een beroerte zonder te sporten door deze warmte, moet je nagaan," zucht hij. Hij pakt het handje van mijn kleine nichtje en kijkt dan naar me.

"Ook zonder de warmte krijg je een beroerte als je gaat sporten," zeg ik als ik over zijn buikje wrijf. Hij steekt zijn tong uit.

"Je houdt van mijn bierbuik," zegt hij als hij mijn nichtje op zijn heup tilt. Ze is zo slaperig dat ze niet eens doorheeft hoe erg bezweet Niall is en gewoon haar hoofd tegen zijn schouder laat leunen.

"Je bierbuikje is 1 van mijn favoriete dingen aan jou, ja, dat klopt." Ik pak zijn vrije hand en loop samen met hem achter de rest aan naar het huis. Mijn nichtje mompelt van alles op Niall zijn schouder.

"Mama," zegt ze telkens opnieuw.

"We gaan naar mama toe," zegt Niall met een hoog stemmetje. Het stemmetje waarmee hij altijd tegen baby's, kinderen of dieren praat.

We lopen de tuin binnen en Niall loopt meteen naar mijn tante. "Kijk eens, hier is mama," zegt hij. Ik ga opnieuw naast mijn moeder zitten en dan komt Niall weer naast mij zitten. Niall zucht zacht, maar hij doet het dicht bij mijn oor, dus ik kan het alsnog horen.

"Ik weet het," fluister ik als ik mijn hand op zijn knie leg. Hij drukt een paar kusjes tegen mijn wang en dan kijk ik op naar hem. "Niall," grinnik ik als ik het zweet van zijn voorhoofd afveeg.

"Ik heb het bloedheet," moppert hij. "Komt door jou."

Ik rol mijn ogen en hij pakt mijn hand. "Ofdat het iemand boeit dat ik zweet op mijn voorhoofd heb," moppert hij opnieuw. Ik haal mijn schouders op en kijk dan naar zijn ogen. "Ik heb je wel gemist toen ik aan het voetballen was."

Ik grinnik en wrijf met mijn duim langs die van hem. "Ik jou ook," zeg ik zachtjes. Het was leuk om hem heen en weer te zien rennen met mijn neefjes, maar toch heb ik hem hier liever naast me.

"Krijg ik dan geen kus?" Hij legt zijn hand op mijn wang, zodat ik niet om me heen kan kijken naar mijn familie. In plaats daarvan, staar ik naar zijn ogen.

"Niet eerlijk," zucht ik, voordat ik me over geef en mijn lippen tegen die van hem druk. Hij glimlacht en pakt mijn gezicht stevig in zijn handen.

Als ik me terug trek, wrijf ik over zijn wang en geef ik hem een knipoog. Hij kijkt blozend om zich heen, want het lijkt nu pas door te dringen dat hij me zo duidelijk om een kus vroeg terwijl iedereen erbij zit.

"Nu kun je niet meer terug," grinnik ik.

"Ik weet het," grijnst hij. "Ik zou het ook niet willen."

"Mooi." Ik leg mijn hand op zijn bovenbeen en kriebel daar even met mijn nagels.

"Ja, fuck it," zucht hij als hij zich uitrekt. "Ik heb het toch al verpest."

"Voor mij niet, je deed precies wat ik wilde dat je deed, ook al wist ik dat het niet de ideale oplossing was voor mijn familie," zeg ik en hij kijkt naar me.

"Je vindt dat ik het goed heb gedaan?" vraagt hij zacht.

"Je had het niet beter kunnen doen." Ik bewijs hem dat door een kus tegen zijn wang te zetten. "Je volgde je hart en doordat we dat een paar maanden geleden ook hebben gedaan, zijn we weer bij elkaar gekomen."