Irish « N.H. & B.W.

Part 34

Rose Point Of View «

Ik weet dat ik het heb verpest bij Niall, maar ik kon niet anders. Ik had Brooklyn niet moeten zoenen, dat wist ik al toen ik het net had gedaan. Het was fijn en ik had verdriet. Hij liet me thuis voelen toen Niall dat niet deed.

Ik moest het hem vertellen, want anders kon ik hem niet in zijn ogen aankijken. Het was terecht dat hij weg ging, maar het deed wel pijn.

Ondanks dat dit mijn schuld is, durf ik niet naar hem toe te gaan of hem te bellen. Het enige wat ik kan op dit moment, is naar het werk gaan, waar ik met Brooklyn omga in plaats van met Niall. Dat voelt alleen maar slechter.

Het is nu zo'n 3 uur geleden dat ik het tegen Niall heb gezegd en ik kan nog steeds nergens anders aan denken. Het was een klote streek, ook al deed ik toen wel wat ik graag wilde.

Ik parkeer mijn fiets en loop dan de ijstent in. Brooklyn staat er al en glimlacht naar me als hij me ziet. Ik glimlach zwak terug en dan ziet hij al meteen dat het niet oprecht is. Hij strekt zijn armen en ik ga tegen hem aan staan, terwijl ik Niall heel erg in mijn hoofd heb. Hij is zo kwaad, dat weet ik. En ik heb hem ook zo verdrietig gemaakt.

"Ik heb aan Niall verteld dat ik met je.. heb gezoend," zeg ik zachtjes en ik was mijn handen. Brooklyn komt achter me aan, want er zijn nu geen klanten. Degene waarvan ik de dienst overneem, trekt zijn jas aan en is weg. Ik zwaai nog snel naar hem en keer me dan naar Brooklyn.

"En?" vraagt hij en hij fronst.

"We hebben er niet over kunnen praten, hij liep weg en daar bleef het bij," zeg ik zachtjes en ik droog mijn handen.

"Heb je ook verteld dat je bij me hebt geslapen?" vraagt hij en ik knik langzaam.

"Bij je gelogeerd, meer is er ook niet gebeurd." Ik ga naar de voorkant van de winkel, waar opnieuw niemand is.

"We hebben geknuffeld," zegt hij en hij kijkt naar me.

"Meer niet. Ik kan je nu ook een knuffel geven." Ik kijk naar hem en hij haalt zijn schouders op.

"Ik hou van knuffelen terwijl ik slaap en ik doe het niet met iedereen," mompelt hij zacht en hij zet de bordjes recht in de vitrine. Zijn wangen worden rood.

"Ik.. weet het niet," zucht ik. Het is awkward wanneer hij verteld hoe verliefd hij op me is, ook al snap ik hem wel. Hij is eerlijk en dat waardeer ik dan wel weer heel erg aan hem.

"Snap ik, het is even zwaar. Ik ben er voor je." Hij kijkt naar me en ik knik met een kleine glimlach.

"I know you are." Ik zucht eventjes en kijk naar de klanten die binnen komen. Lief kijken, Rose. Je kan dit.

Brooklyn helpt de klanten, wat een blij stelletje is. Daarom blijf ik rustig zitten. Ik zou ze expres minder ijs en slagroom geven. Gewoon door mijn jaloezie.

Als het bijna sluitingstijd is, trilt mijn telefoon. Ik pak hem en kijk naar het schermpje.

"Het is Niall," zeg ik tegen Brooklyn, waarna hij knikt als teken dat ik mag opnemen. Ik loop naar achter en neem mijn telefoon dan op.

"Met Rose," zeg ik zacht.

"Hey, met mij," zegt zijn stem. Ik sluit mijn ogen en knijp mezelf. Hij praat tegen me en dat vind ik al heel wat. Ik dacht dat hij dagen lang boos op me zou zijn en me overal zou negeren.

"Hey," zeg ik opnieuw zacht. Ik voel me zo slecht hierover, dat ik niet normaal durf te praten. "Sorry."

"Ik weet het Rose, het zal je vast wel spijten en ik ben ook niet boos," zegt hij, waardoor ik mijn wenkbrauwen frons. Hij is niet boos? Hoe kan dit nou weer?