Dealing With The FOUR BadBoys 😍😘

Chapter Twenty Four #GetOut.

*Erin P.O.V*

Kinabukasan, Maaga palang ay nag-ayos na ko ng sarili ko. Nagsuot ako ng black pants and white T'shirt. May pasok ngayon pero hindi ako papasok. Babantayan ko muna si Zayn sa Ospital.

"Asher!! Asher!!" Tawag ko habang nagmamadali akong bumaba ng hagdan.
"Oh teka. Bakit nagmamadali ka? Saka.. Bakit ganyan suot mo?" Taka nyang tanong ng salubungin nya ko.
"Hindi ako papasok ngayon. Pwede bang... Ihatid mo ko sa Ospital?"
Saglit syang natahimik saka nya kinurot yung ilong ko.
"Okay lang si Zayn don. Kailangan mong pumasok."
"Asher.. Ngayon lang naman e. Please? Diba nangako ka na babalik tayo sa Ospital? Diba?"
"Hays! Sige na. Pumunta kana sa Kotse."
"Okay! Salamat ^_^" Sabi ko saka ko sinunod yung sinabi nya. Agad akong lumabas ng bahay at sumakay ng kotse.

After 30 minutes ay lumabas na si Asher ng bahay. Kaming dalawa lang dito dahil kagabi pa hindi nauwi si Klay, then si Austin at Zayn ay nasa Ospital.
Naupo si Asher sa driver seat. Bago nya isuot ang seatbelt nya ay tumingin muna sya sakin.
"Your seatbelt." He said saka ko lang napansin na hindi ko pa pala suot yung seatbelt.
"Oppss! Sorry" I said saka ko sinuot yung seatbelt at ganon din naman yung ginawa nya.

"Hindi naba magbabago isip mo?" Asher asked habang nasa biyahe kami. I smiled saka ko hinawakan yung isang nyang kamay.
"Nagseselos nanaman sya."
"Im not Erin. Nagtatanong lang ako."
"Sus! para namang hindi ko napapansin noh?"
"Okay. Im jealous pero mapipigilan ba kita? Hindi naman diba?"
I smiled and sigh. -"Diba sinabi ko na. Mahal kita."
"That's not enough! Lahat ng bagay nagbabago."
"Ang drama! As long as im here. Im always and still lovin you." I said pero mukhang hindi parin sya naniniwala.

"Babe... Hindi ka parin naniniwala?" I asked again.
"Naniniwala ako. Im just----"
"Ganito nalang. After ng contract namin ni Klay.. I promise sasabihin ko na sakanila na... Mahal na mahal na mahal na mahal kita."
Napangiti ako ng makita ko syang ngumiti. Atlast! Nakumbinsi ko rin sya.
"Mas mahal na mahal na mahal na mahal na mahal na mahal kaya kita." Another cheesy word na sinabi nya. I just smile saka ko umusod sa tabi nya para ipatong yung ulo ko sa balikat nya habang nagdadrive sya. Mahal na mahal ko kaya to.

After a minute nakarating narin kami sa Ospital. Napatawa ko ng marinig ko ang malalim na pagbuntong hininga ni Asher.

"Susunduin kita mamaya after Class ok?" He said.
"Ok. Bye."
Nilingon ko sya ng pigilan nya ko sa braso ng akma kong bubuksan yung pinto ng kotse.

"What?" I asked.
"Ako lang ha."
I laughed saka ko kinurot yung cheeks nya.
"Dyan lang po ako sa Ospital pupunta. Saka may papalit paba sayo?"
"Basta.. Ako lang."
"Ikaw lang ok? Si Asher Joaquin lang. Period no erase tapon susi." I said na ikinangiti nya. Sh*t! Ang gwapoooo!!
"Tsk! Umuwi nalang kaya tayo?"
"Hays! Asher!"
"Joke lang. Cge na."
"Ingat ha. Ako lang rin dapat."
"Wala ng iba. Si Erin Rodriguez lang. Period no erase tapon susi." He said with acting tapon susi pa kaya napatawa ko ng malakas. He's so cute! Hinila nya ko saka nya nilapat ang labi nya sa noo ko. I just closed my eyes and smile.
"I love you.." He whispered.
"I love you too" I whispered back.-"Magingat ka sa biyahe ok?" Dugtong ko pa na lalo nyang ikinangiti.
"Opo Ma'am."
"Cge na. Alis na ko. Ingat!"

Agad na kong bumaba ng kotse pero hinintay ko muna syang nakaalis bago ko pumasok sa Ospital. Dumaretso ko sa Information Desk para itanong kung saan ang room ni Zayn.

"May i know where's the room of Mr. Zayn Ford?" I asked dun sa babaeng nakaassign sa Information Desk.
"Wait Ma'am" She said saka nya tiningnan yung hawak nyang malaking notebook na parang libro. Nah! I dont know. -"Room 341 Ma'am. Sa Third floor po yon" She answered pagtapos nya makita yung pangalan ni Zayn.
"Ok. Thanks."

Agad naman akong pumunta sa Elevator para mabilis akong makarating sa Third floor.
Nang tumigil sa Third floor ang elevator ay lumabas na ko.
Room 341? Shucks! Bat ang layo naman.

Ilang hakbang pa kong naglakad bago ko makita ang room ni Zayn. I took a deep breath first saka ko binuksan yung pinto.

"Zayn.." Tawag ko ng makita ko syang nakahiga sa kama habang nakatitig sa kisame.
Tumingin sya sakin ng nakakunot ang noo.
"What are you doing here? Diba dapat nasa school ka?" Sungit nanaman.
"Gusto kasi kitang bantayan."
"I can take care of myself ok? Umuwi kana."
"Zayn! Im here to take care of you! Whether you like it or not i'll stay here." Matigas na tonong sabi ko.
I heard him sigh saka sya nag-iwas ng tingin.

"Kumain ka naba?" I asked saka ko dahan dahang lumapit sakanya.
"Please... Dont remind me everything because I'll doing my best just to forget everything like you did."
"Zayn.. Alam mo----"
"You must get out! I dont need you here!"

Feeling ko may tumusok na ilang karayom sa puso ko. Nafroze ako sa kinatatayuan ko habang nakatingin sakanya.

"Galit kaba dahil kasalanan ko kung bakit ka nandito?" Tanong ko habang busy ako kapipigil ng luhang alam konf babagsak na dahil nagiinit na ang gilid ng mata ko.
"Do you really wanna know? Yes Erin! It's all your fault! So please Get out!"
Napayuko ako kasabay ng pagtulo ng luhang kanina ko pa pinipigilan.
"I-im sorry" I said saka ko nanakbo palabas. Ano ba tong nangyayare sakin? Bakit ang bilis kong mapaiyak pag sya ang dahilan? Bakit sobra kong nasaktan sa lahat ng sinabi nya?

*Third Person P.O.V*

"I-im sorry" Nakayukong sabi ni Erin saka to nanakbo palabas ng kwarto ni Zayn.

Pigil ang sariling tawagin si Etin ay napapikit nalang si Zayn. Kinausap sya ni Austin kagabi at sinabi nito lahat sakanya ang sinabi ni Angela. Kilala nya si Angela lahat gagawin nito para makuha ang gusto kaya mas minabuti nya nalang na paalisin si Erin kesa ito naman ang mapahamak dahil sakanya.

"Im sorry... Mahal na mahal kita." He whispered.

A/N: Sorry sa matagal na UD ^_^ Busy sa school e.