Dealing With The FOUR BadBoys 😍😘

Chapter Fifty Seven #Secret.

*Erin P.O.V*

"Mommy Wake up na. Nagluto si Daddy ng breakfast." Sabi ni Era habang niyuyugyog ako mula sa pagkakatulog ko sa kama.
"Anong oras na ba?"

"Its already 8:00 in the morning,Mom." Agad akong napabangon para tingnan ang cellphone ko. Theres no message from him. Akala ko ba itetext nya ko?
"Whats wrong? May lakad kaba?"
Napatingin ako kay Asher na nakatayo sa may pintuan ng kwarto ko habang nakapamulsa sa suot nyang pants.
"Wala naman. Magaayos lang ako tapos baba narin ako. Mauna na kayo."

"Ok. Halika na Era."
"Ok."

Humalik muna sa pisngi ko si Era bago sya sumama kay Ash pababa sa kusina. Binalik ko ulit ang tingin ko sa cellphone ko ng masara na ni Ash ang pintuan. What happened? Bakit hindi sya nagtetext?

"Good Morning, My wife."

Napalingon ako sa may bintana at nanlaki ang dalawang mata ko ng makita ko si Zayn na nakaupo don.

"Anong ginagawa mo dyan?" Gulat kong tanong. I heard him laugh saka sya marahang naglakad palapit sakin.
"I want to see you." He answered sabay halik nya sa noo ko.
"Pano ka nakaakyat dito? Mataas to ano kaba?"
"Umakyat? Sino nagsabing umakyat ako?"
I forrowed my brows.
"What do you mean?"
I heard his laugh again dahilan para lalong mangunot ang noo ko.
"Ok. Nagakyat bahay nga ako. Tinry ko na umakyat sa bintana mo and nagawa ko naman diba?" Nakangiti nya pang sabi.
"Pano kung nahulog ka? Haist Zayn!" Inis kong sabi.
"Hindi naman ako nahulog sa bintana e. Sayo lang."
Imbis na sumagot ay inirapan ko lang sya.

"Ok sorry na. Hindi na mauulit. I just want to see you. Masama ba yon?"
"Sabi mo magtetext ka diba? Pano pag nakita ka ni Ash?"
"So what? Im here just to see you ok? Wala na syang pakealam don."
"Zayn..."
"Ayaw mo bang nandito ko?" Medyo nakakunot noo nyang tanong.

"No... No. Of course not. I want you here. Actually,I want you here always. Pero natatakot ako. Pano pag nakita ka ni Ash?"
"Walang namang kayo diba? Anong dapat kong ikatakot sakanya?"
"Zayn..."
"Wife.. Hindi ko kailangang magtago sa Ash na yon,ok? Sino ba sya sa akala nya!? Porke nakasama ka nya ng ilang taon hindi nya na ko pwedeng makita? Damn!"
"He's just----"

*Knock Knock*

"Erin? Lalamig na yung breakfast." Sigaw ni Asher mula sa labas ng kwarto ko. Nagkatinginan kami ni Zayn at kapwa natahimik.
"Erin? Ok ka lang ba dyan?" He asked again.

"San pwede magtago?" Tanong ni Zayn dahil narin siguro sa paawa effect kong tingin sakanya.
"Dyan sa ilalim ng kama. Bilisan mo Zayn."
"Oo eto na."

Inayos ko muna yung suot ko pagkapasok ni Zayn sa ilalim ng kama saka ko pinagbuksan ng pintuan si Asher.

"May kasama kaba sa loob?" Kunot noo nyang tanong.
"Huh? Sino namang papasok sa kwarto ko?" Balik tanong ko.
"Para kasing may kausap ka e."
"Wala nga."
"Ok. Malamig na yung breakfast. Hindi ka paba mag-aalmusal?"
"Ahm.. Pakidala nalang kay Yaya yung breakfast dito sa taas. Masama kasi pakiramdam ko." I lied.
"Why? Nagpaulan ka nanaman ba?" Medyo worried nya nang tanong.
"No. Medyo masakit lang yung ulo ko" I lied again.
"Ok. Magpapadala narin ako ng gamot mo. Magpahinga kana."
I just nod my head at medyo nagulat pa ko ng halikan nya ko sa noo bago sya umalis. Dahan dahan kong sinara ang pintuan at nilock yon para siguradong walang makakapasok.

"Kailangan ba talagang gawin nya yon?" Rinig kong tanong ni Zayn habang palabas sya sa ilalim ng kama.
"Ang alin?"
"Ang alin!? Hays."
Palihim akong napangiti dahil umuusok nanaman ang ilong nya hindi dahil sa galit.. Kundi dahil sa selos.

"Alam mo napakaseloso mo. Kiss lang yon sa noo ano kaba?"
"What? Lang? And sino nagsabing nagseselos ako? Naiinis lang ako! Magkaiba yon ok?"
"Okay! pero bakit ka nga kasi naiinis?" May nakakalokong ngiti kong tanong.
"Bakit nga kailangan nya pang gawin yon? Pwede namang umalis nalang sya diba?"
"Ang sabihin mo nagseselos ka lang."
"Hindi nga sabi. Bakit ko naman pagseselosan yon e mas lamang ako don."
"Hays.. Ok fine."

Umiiling na bumalik ako sa pagkakaupo ko sa kama saka kunot noong tumingin ulit sakanya.

"Your phone is ringing." I said. Dun lang nya napansin na tumutunog nga ang cellphone nya kaya dali dali nya yong kinuha sa bulsa nya.

"Hello, Angela."
Lalong nangunot ang noo ko ng lumayo pa sya sakin. Ano bang hindi ko dapat marinig?

"Ok. I'll be there. Just wait for me ok?"
Nagiwas ako ng tingin sakanya ng lingunin nya ko saka nya pinatay yung cellphone nya.

"I have to go."
"Ok." I just said.
"Whats wrong?" He asked habang dahan dahang lumalapit sakin.
"Wala! Umalis kana. Baka kanina pa naghihintay sayo si Angela."
"You look jea... Anyway. Ok. Mukhang kailangan nya na ko."
"Tss. Umalis kana nga." I rolled my eyes on him saka ko humiga at nagtalukbong ng kumot sa kama ko. Nakakainis! Pakealam ko ba edi umalis sya.

"You look jealous..."
Nagulat ako ng maramdaman ko ang kamay nya na yumakap sakin.
"Ano ba!? Umalis ka na nga sabi. Naghihintay yung FIANCEE mo don!" I said emphasizing the word Fiancee.
"Are you JEALOUS,wife?" He asked emphasizing the word Jealous.
"Of course not! Bitaw nga!"

Inalis ko ang kamay nya na nakayakap sa bewang ko saka ko bumangon. May ngiti sa labi rin syang bumangon at parang linta nanaman na yumakap sakin mula sa likod.

"I said bitaw!"
"Sorry na. Nagseselos ka nanaman e. Nausok na ilong mo oh!" Pang-aasar nya.
"Tumigil ka nga dyan!"
"Wala kang dapat ikaselos ok? Ikaw lang ang mahal ko."
"Bakit!? Sino ba nagsabing nagseselos ako!?"
"Kahit hindi mo sabihin. Nalaki kaya butas ng ilong mo pag nagseselos ka"
"ZAYN!!"
Hinataw ko sya sa braso dahil sa malakas nyang pagtawa. Hilig nya talaga kong asarin! Nakakainis!

"Ok. Hindi na."
"Tumigil ka sa katatawa mo ah. Sasamain ka sakin!" Banta ko ng hindi naman sya tumitigil sa pagtawa.
"Ok fine! You dont need to act like a monster."
"ZAYN FORD!!!"
I heard his laugh. Bakit ang sexy ng tawa nya? Nakakainis na!
"Ok sorry na."
"Tss. Lakad na. Puntahan mo na si Angela."
"Wag na." He said saka nya ipinatong sa balikat ko ang baba nya.

"Anong wag na? Baka naghihintay yon sayo."
"Ano kaba? Hindi si Angela yung tumawag. Secretary ko lang yun. Tiningnan ko lang naman kung magseselos ka."
"ANO!? Niloloko mo ba talaga ko, Mr. Ford!?"
"Sorry na nga diba? You know that i can't leave you right now. I want to stay here with you always."

Sa huli. Kahit anong pigil kong mapangiti ay napangiti nalang rin ako. Kung gano kabilis nya ko mapaiyak. Ganon kabilis nya rin ako pasayahin. Sya lang ang bukod tanging lalaki na nakagawa non sakin. Si Zayn Ford lang.

A/N: Kamsa for reading,Chingus ^_^