Dealing With The FOUR BadBoys 😍😘

Chapter Seventy #He'sGone.

*Erin P.O.V*

Mabigat ang hakbang na tinungo ko ang elevator papunta sa kwarto ni Asher pero hindi ko pa nararating yon sinalubong na agad ako ni Klay na puno ng pag-aalala ang mukha.

"Whats wrong?" I asked. Hindi ko alam pero bigla kong kinabahan.
"Si Asher..."

Hindi ko na hinayaan pang matapos ni Klay ang sasabihin nya dahil nanakbo na ko palayo. Dahil may gumagamit ng elevator sa hagdan nalang ako dumaan. Pakiramdam ko talaga may mali.

Agad kong binuksan ang kwarto kung san naka confine si Ash pero wala sila don. Ano bang nagyayare?

"Erin..."

Nilingon ko si Klay na puno ng pag-aalala ang mukha. Bakit ako kinakabahan ng ganito? Anong nangyayare?

"Nasan si Ash? Bakit wala sya dito?" Tanong ko.
"Nasa ER sila."

Hindi ko na nakuha pang magtanong dahil nanakbo na ko papunta sa ER. Si Ash.. Wala naman sanang magyareng hindi maganda.

"Erin..." Salubong sakin ni Austin kasabay ng pagyakap nya pero pilit akong kumakawala dahil gusto kong malaman kung ayos lang ba si Ash.
"What happened?" Worried kong tanong kay Austin dahil hindi ko maintindihan kung bakit nandito silang lahat.
"Erin, Listen ok? Everything will be fine." Puno ng pagtataka ko syang tiningnan. Ano bang meron bakit hindi nalang nila ko daretsohin?

Lalo kong kinabahan ng makita kong nakaupo si Alyah sa waiting area habang umiiyak. Ano to? Bakit ganito?

"Tell me, may nangyare ba kay Ash?" This time hindi kona napigilan ang pag ngilid ng luha sa mata ko.
"Erin dont cry,ok?" He cupped my face saka nya ko hinalikan sa noo. "Magiging maayos lahat."

I was about to say something ng biglang lumabas yung doctor sa E.R. Hindi na ko napigilan pa ni Austin na lapitan yung doctor dahil sa totoo lang, Ang sama na talaga ng kutob ko. Nagsisimula na kong matakot.

"Doc-----"

"How is he,Doc?" Putol ni Alyah sa sasabihin ko. Magang maga na ang mata nya dahil sa kaiiyak. Gosh! Sana mali ang naiisip ko.

"Ikaw ba si Erin?" Balik tanong nung doctor kay Alyah.

"Ako si Erin!" Singit ko ng akmang sasagot si Alyah saka ko lumapit sa doctor. "How is he? What happened to him?" I asked.
"He asked me to gave it to you bago magsimula ang operation."

Napatingin ako sa notebook na inabot sakin nung doctor. Sa diko malamang dahilan bigla nalang tumulo ang luha ko pag abot ko nyon.

"Im sorry for your lost."

Automatic kong nabitawan yung notebook na hawak ko dahil sa narinig ko. Hindi! Hindi nya ko pwedeng iwan!

"NOOOO!!!" Alyah shouted habang umiiyak.

"P-pano nangyare yon? Malakas pa sya kanina diba? Doc, pano to nangyare?" Tanong ko kasabay ng pag-iyak. Oh my God! This is just a nightmare, please wake me up!

"I'm sorry pero hindi na kinaya ng puso nya ang operation. I did everything i can but he choose to give up. Im really really sorry."

Hindi kona nakuha pang makapagsalita dahil sa luhang bumabagsak sa mata ko. Naramdaman ko ang paglambot ng tuhod ko dahilan para bumagsak ako sa sahig.

"Erin!" Rinig kong tawag ni Austin saka mabilis na lumapit sakin.
"N-No! HINDI NYA KO PWEDENG IWAN!" I Shouted. Hindi ko kaya.. Hindi ko kayang mawala si Asher.. Hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko.

*Klay P.O.V*

"N-No! HINDI NYA KO PWEDENG IWAN!"

Naitikom ko ang dalawang palad ko kasabay ng pagtulo ng luha sa mata ko. Sh*! Gusto ko syang lapitan.. Gusto kong ako yung maging sandalan nya pero hindi ko yon magawa. Ang kaya ko lang gawin ay ang manood at umiyak dahil sa mga nangyayare.

"KASALANAN MO TO LAHAT!"

Napalingon ako kay Alyah ng akma nyang susugurin si Erin. Agad ko iniharang ang katawan ko para pigilan sya sa paglapit kay Erin. Hindi ba sya titigil?

"UMALIS KA DYAN!" Sigaw nya sakin pero hindi ako naalis. Pilit narin syang pinipigilan ni Austin sa braso pero matigas talaga ang ulo nya.
"ALYAH STOP IT!" Austin shouted pero hindi sya nakikinig.
"ITS ALL HER FAULT! I WILL KILL HER!"

Marahas kong hinila sa braso si Alyah dahilan para mabitawan sya ni Austin. Hindi kona papayagan na madagdagan nanaman ang sakit na nararamdaman ni Erin ngayon.

"ANO BA BITAWAN MO KO!" Sigaw ni Alyah pero hindi ko sya pinakikinggan.

"Klay where are you going?" Rinig kong tanong ni Austin pero daredaretso lang ako habang hila hila ko si Alyah palayo kung nasan si Erin dahil pag hindi ko to ginawa, Masasaktan nanaman si Erin.

"LET GO OF ME!" She shouted saka nya binawi ang braso nya.
"ANO BANG PROBLEMA MO?" Balik sigaw ko. "MAY MAGAGAWA BA YANG GINAGAWA MO? MABUBUHAY BA NYAN SI ASHER!?" I Continued.

"Its all her fault!" She cried.
I just looked at her habang nakayuko sya at patuloy na umiiyak. Napatingala ako ng maramdaman ko ang pagtulo ng luha sa mata ko. Sana ako nalang yung namatay para hindi sila nasasaktan ng ganito. Para din naman akong namatay pag nakikita kong nasasaktan si Erin.

"Kasalanan to nung babaeng yon! Dapat sya yung namatay!" May galit sa tono nyang sabi habang patuloy parin sa pagbagsak ang luha nya.
"Wag mong ibintang sakanya lahat dahil wala kang alam!"
"Bakit mo ba sya pinagtatanggol ha?"

"Dahil mahal ko sya." Maikli kong sagot na halatang ikinagulat nya. "Tulad mo ayoko ring nasasaktan ang taong mahal ko. Kung pwede lang na ako nalang sana yung namatay para hindi ko nakikitang nagkakaganon sya. Mahal na mahal ko sya kaya hindi ako papayag na ibintang mo sakanya lahat! Hindi ako papayag na masaktan mo nanaman sya."

"I can't believe this! Ano bang nakita nyo sakanya!? Bakit lahat kayo gusto yung babaeng yon!" Halos pasigaw nyang tanong.
"Dahil iba sya. She know how to make us happy and how to make us cry. Erin is different thats why i love her. Dahil hindi sya nagkukunwari para magustuhan ng iba."
"Really? Hindi moba napapansin na lahat nalang kayo napapahamak?"
"Thats our choice kaya wag mo sya sisihin. Ilang ulit na nya kami pinagtabuyan palayo pero mas ginusto namin ang manatili para protektahan sya." I took a deep breath saka ko marahas na pinunasan ang luhang bumagsak sa mata ko. "Alyah, Just for Ash do me a favor." I continued.

Bahagyang nangunot ang noo nya pero hindi parin non matatago ang lungkot sa mga mata nya.
"Anong-----"
"Hayaan mo kong maging si Asher."

Gulat at pagtataka... Bukod don wala na kong nakikitang expression sa mukha nya. Bakit koba ginagawa to?

"You will never be Asher!" Madiin nyang sabi.
"I know. Hindi ko to ginagawa para sa sarili ko. Ginagawa ko to dahil ito ang gusto nya."
"Ano?"
I took a deep breath first saka ko inilevel ang mukha ko sa mukha nya. I admit, maganda sya pero malayo yung gandang yon sa ugali nya.

"Isipin mong ako si Asher. Ayaw nya kasi na isipin mo na wala na sya. Before he died he asked me a favor. Sabi nya bantayan ko daw si Sakura dahil hindi naman maaasahan yung pinsan mong may saltik. Kaya Alyah, Just for Asher. Let me do this."

Mabilis ko syang hinila sa braso para yakapin. Alam ko nagulat sya sa ginawa ko pero hindi ko rin maintindihan kung bakit ko ginagawa to. All my life, Ngayon lang ako nakagawa ng kwento. Yes! Tama. Hindi totoo lahat ng sinabi ko. Walang sinabi sakin si Asher na pwede akong maging sya. Pero bakit ko nga ba yon sinabi? Hindi ko alam. Basta nung nakita ko yung mga luha sa mata nya at yung malulungkot nyang tingin hindi ko maintindihan. Napuno ako ng awa. Siguro masasabi ko narin na paraan ko to para ipakita sakanya na hindi masamang tao si Erin. Paraan koto para maprotektahan ang babaeng dahilan kung bakit ko ginagawa lahat ng kabaliwan nato.

A/N: Im sorry Guyz. Part talaga ng plan ko sa story nato ang pagkawala ni Baby Ash. 😢 Sorry sa nagmamahal sakanya. Patawarin nyo ko. Nagluluksa rin ako 😭😭✌