''Rabbim onu kalbime koyan sensin, yolumu, yönümü aydınlat. İçimde dona çekmiş kalbin varlığını hatırlatan, sert ayazlarımın ortasına bir çocuk masumluğu ile yer edinmiş bu kadın ya imtihanım olacak ya da nasibim. Tevekkülüm sana Allah'ım. Bu aşkı da tevekkül eyledim.''
Yusuf bu soğuk kış gecesinde seccadenin başında yüreğinin ateşini soğutmak için ellerini semaya açtığı vakitlerde Nazlı'nın da avuçlarından dualar yükseliyordu semaya. İkisi de birbirinden habersiz birbiri için dua ediyordu. Bu iki hırçın nehir birbirine karışmıştı da bunu göremiyorlardı.
Kadın dudaklarını kıpırdatıp o ismi her zikrettiğin de çocuksu kalbi kıpır kıpır oluyor Yusuf demekten öteye gidemiyordu.
Yusuf diye başlıyordu cümleye Yusuf diye bitiriyordu. Tıpkı Züleyha gibi, tıpkı aşık bir kadın gibi.
Selamün aleyküm arkadaşlar,
Aydınlığa Hicret'ten sonra yepyeni bir dünya ile karşınızdayım. Ben yazarken de zihnim de kurgularken de Yusuf'u da Nazlı'yı da çok sevdim. Umarım sizde çok seversiniz. Ve bu yolda beni yine yalnız bırakmazsınız. Desteklerinizi her zaman bekliyorum. Bölüm gelene kadar Allah'a emanetsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tevekkül-ü Aşk
Spiritual-TAMAMLANDI- Tevekkül, yalnızca Allah'a olandır. Bir tek O'na teslim olmak ve bir tek O'ndan beklemek her şeyi. Bunun bilincin de olan bu iki insan da Allah'ın onlara nasip ettiğinden öteye gidemeyeceklerdi. Çünkü aşk, ansızın kapıyı çalıp yavaşça...
