Türkiye'de Yaşanmış Cin ve Hayalet Olayları 4

Çıtırtı 5

     Hoca içerde söylediği gibi ritüel gerçekleştirirken, bizde dayımla konuşmaya devam ediyorduk. Dayıma ;

+ neden bu işlere tövbe ettiğini ve bu köyde ki hocayı nereden tanıdığını sordum . Ama yine soru sormak yok, zamanı gelince öğrenirsin dedi. Tamam dedim, zaten üzerinden çok vakit geçmeden içerde ki hoca da sıkıntılı bir şekilde odadan çıktı. Heyecanla ne demesini bekliyordum, içimden inşallah sadece bi tesadüftür büyük birşey olmamıştır diye dua ediyordum, ama hocanın yüzünden sıkıntılı bi durum olduğu anlaşılıyordu.

     "Ne oldu hocam " dedim, dur hele kardeşim dedi.. bir bardak su içti sonra da duşa girdi. Dayı, bu niye duşa girdi şimdi? dedim... Ne yalan söylüyüm aklımdan piçlik geçmeye başladı, bi insan ritüelden sonra neden duşa girer ki diye düşünüyordum.. . Dayım zor geçen ritüellerde, vücut çok kasıldığı için istemsiz olarak sperm dışarı çıkar , ağır bi eşya kaldırınca olduğu gibi dedi. İyi dedim dayım o sırada hocanın çıktığı odaya girdi bende oda da tek kaldım hocanın duştan çıkmasını bekliyordum, dayım ritüel yapılan odadan çıktığında aynı hocanın yüz ifadesi oluşmuştu suratında , çok sıkıntılıydı ve birşey anlatmıyordu ben iyice kafayı yemek üzereydim ve korkmaya başlamıştım.

     Dayım
-  istersen hoca çıkana kadar dışarı gidebilirsin dedi.... Eyvallah dedim  çıktım ama paketim bitmişti bakkala paket almaya gitmem gerekti. Hemen gider alırım diye düşünüp hızlı hızlı yürüye yürüye bakkalı aradım  ama bulamıyordum... Köyün iyice dışına çıkmaya başladım  o sıra da gözüme birşey takıldı. Annem de dışarıdaydı ve yürüyordu  bende arkasından gitmeye başladım ama yetişemiyordum, annem çok hızlı yürüyordu... Ben koşuyordum o yürüyordu, yine de yetişemiyordum, avazım çıktığı kadar bağırıyordum ama beni duymuyor gibiydi... İyice köyün orman tarafına gitmiştik, ormanın yanından da ırmak geçiyordu ve annem hala hızlı hızlı yürüyordu kafasını çevirmiyordu bile

     Acaba birşey mi dediler, birşey mi oldu niye gidiyor diye düşünüyordum... Irmağın kenarına varınca birden durdu  kafasını öne eğdi, arkasına hiç bakmıyordu... Koşarak gittim yanına  omzuna dokundum, "ne oldu anne iyi misin?" "dediğim an öyle bir güçle kollarımı sıktı ki inanamadım... ve birden annem hayatımda gördüğüm en çirkin varlığa dönüşerek kulaklarımı yırtar bir sesle tailuuuuun diye bağırmaya başladı  ve sesler çoğaldı yüzlerce belki binlerce ses tailun diye bağırıyordu

     Birden beni ırmağa doğru sürüklemeye başladılar, ayaklarımı bastırıyordum gitmek için ama dayanmak mümkün değildi... Irmağa atacaklardı beni artık, ve tek düşündüğüm annemdi ben ölürsem napardı. Yüzlerce ses kahkahalar atarak ve tailun diyerek ırmağa sürüklüyorlardıbeni, yapacak birşey kalmamıştı... bikaç metre kalmıştı ırmağa , bir an aklımdan hani benim enerjim yüksekti beni mi kolpaladı bunlar, korkmuyum diye geçirip dayıma sövdüm... Artık ırmağa bir adım kalmıştı, son kez tüm gücümü toplayıp avazım çıktığı kadar bağırarak besmele çekip bağıra bağıra nas suresini okumaya başladım.

     Çenemi kitlemeye çalışıyorlardı, ama ben gücüm yettiğince okumaya devam ediyordum. kollarımdan tutan cinin sanki gücü azalmış gibi kollarımı bırakmak üzereydi ve, kendimi son kez toplayarak boğazım yırtılacak şekilde bağırdım :  + +  +Minelcinneti vennâs

     Keskin bi sessizlik oldu... ne kollarımı tutan cin kalmıştı, ne de diğer gülen kahkaha atıp eğlenen cinler kalmıştı. Irmağın bir adım yakınındaydım ve gözlerim kararmaya başladı...
uzaklaşmaya çalıştım, halim kalmamıştı... ve kapandı gözlerim,su yutuyordum, hissediyorum ırmağa düşmüştüm... ama tek kulaç atacak halim bile kalmamıştı. artık sadece gözlerim değil bilincimde kapanmaya başlamıştı... dibe battığımı hissediyordum, ırmağın içinde ama hiç birşey yapamıyordum. cinler öldürememişti ama kızılırmak öldürecekti beni... bilincim tamamen kapanmak üzereyken, birşeyin beni yukarı doğru çektiğini hissettim, ama ne olduğunu anlayamıyordum... sadece yüzeye doğru çıkıyordum ama o sırada bilincimi tamamen kaybetmişim, sistem kapanmıştı.

     Uyandığımda hocanın evindeydim, beni yatırmışlardı... annemde yanımdaydı, dayım kur'an okuyordu... Annemde elleriyle yüzümü okşuyordu.
     Uyandığımda öyle sevindi ki kadıncağız, bir kaç öksürmeden sonra konuşabildim.

+ bana ne oldu dayı dedim

- dışarı çıkmışsın bize sormadan, sonra da şerliler seni ırmağa çekmiş... boğacaklarmış ama bi çoban görmüş, koşa koşa buraya geldi durumu anlattı. Biz geldiğimiz de sen ırmağın kenarındaydın, birden düştün ırmağa... Biz onlar düşürdü sandık ilk başta. Arkandan hoca efendi atladı çıkardı seni sudan dedi.

+ Dayı ilk cümle de ne dedin ? bize sormadan mı çıktın dedin ?

- Evet çok kızgınım sana dedi.

+ Dayı dalga mı geçiyorsun, kendin odadan çıktın... istersen biraz dışarı çıkabilirsin demedin mi bana ne demek oluyor şimdi bu ? dedim.
     Dayım beti benzi attı... bembeyaz oldu... söylediği tek şey;

-  o ben değildim oğlum.. .

     Dayımın söylediklerinden sonra hepimiz şok olmuştu, doğrusu evin içine kadar girip beni yönlendirmeleri, hocaya ve dayıma olan güvenimi azalttı ve daha çok korkmaya başladım. Biz öyle şok olmuş otururken hoca geldi, bizi öyle görünce " hayırdır neden böylesiniz" dedi... Dayım durumu anlattı ve içerde konuşalım diyip hocayı içeri odaya götürdü. Bizde annemle oda da kaldık. Annem hiç birşey söylemiyordu, ama ona soracaklarım ve merak ettiklerim de vardı, fakat şimdi sırası değildi. Zaten o da cevaplayacak durumda değildi, sürekli teskin ediyordu " korkma oğlum dayın bu işi çözer" falan diye beni teselli ediyordu... O sırada dayım ve hoca içeri odadan çıkıp geldiler , annemi yine gönderdik.

     Ee durum nedir hocam , dayı ? birşey söyleyin dedim...
     Olayı anlattılar, anladığım kadarıyla hoca rituel sırasında normal müslüman bir cinle görüşmek için alemler arası bi kapı açmış... ama bir ifrit, hocanın bilgi aldığı cini öldürüp kendisi geçmişti. ama bu ifrit benimle uğraşan kabileden değildi... çünkü o kabilenin ifritleri eve kolay kolay giremezlerdi. Hoca kendisine kızmaya dizini dövmeye başkadı, "nasıl böyle birşeyi ihmal ederim, allah beni affetsin" diye ağlıyor, benden de özür diliyordu.. . alttan alıp önemli değil hocam diyebileceğim birşey değildi, nerdeyse canıma mâloluyordu dedim...

     Bende kızmıştım,
+ hocam yapamayacağınız birşeyse, eğer hiç vakit kaybetmeleyelim gerçekten... başka hocalara falan gidelim dedim sinirle.
Dayım da kızmış olacak ki
- kapat çeneni saygısızlık etme diyip beni susturdu

+ Dayı susuyum tamam da, napacaz dedim

- önce ev için tedbir almamız gerek, ben simdi arabaya gidiyorum, bundan sonra bende, hoca da, annen de çağırsa evden çıkmayacaksın... gidip malzemeleri alacağım dedi... çıktı gitti,

     Onun da morali bozulmuştu, ama daha çok kendine yediremedi bu olayı ondan bozulmuştu.

     2 hafta da rapor almıştı fakülteye gitmemek için... nasıl yaptıysa bilmiyorum. Hoca hala içeri oda da oturuyordu, bende dayımı bekliyordum... ama bi süredir gelmiyordu. Pencereden bakıyım dedim, pencereden baktığım da dayım hala evin önünde bekliyordu... sırtı bana dönüktü , neden bekliyor acaba diye merak etmeye başladım... pencereyi açtım, "dayı" diye bağırdım...
     Arkasını döndü

- eşyalar çok ağır, gelde yardım et beraber getirelim dedi
      Tam sırtımı dönüp kapıya yönelecektim ki, birisi perdeyi aniden çekip omzuma bastırdı.... noluyor dedim döndüm baktım, hocaymış...

-çıkma sakın dayın değil o, hiç bi şekilde bu evden çıkmayacaksın... evin önünde anneni öldürüyor olsalar, dahi çıkmayacaksın birdaha ki sefere alabilirler seni dedi.

+peki hocam sağolun dedim ,

- simdi abdestini al işimiz uzun dedi,