Türkiye'de Yaşanmış Cin ve Hayalet Olayları 4

Ailemin Gizemi 5

     artık yaratıkla aramızda mesafe kalmayınca gözlerimi kapattım. aklıma annemin daha çok kücükken anlattıgı bir hikaye geldi, sanırım ölüm arifesi yasanılanlar falan geliyordu aklıma
      annem zamanında hrıstiyanmıs anne tarafım göcmendir, iskandinav göcmeni.... mikaili bilirsiniz basmelektir tüm dinlerde, annem demiştiki "ne zaman basın sıkıssa ne zaman yardıma ihtiyacın olsa basmelek mikailden yardım isteyebilirsin  güzel oglum... mikail zor durumda olanların yardım isteklerine feryatlarına dayanamaz yardım eder derdi..."

     aglıyordum korkudan bir tarafdan, bir tarafdanda mikailin sözlerini söylüyordum içimden...
     o sırada yaratık durdu, oha dedim kendi kendime... yaratık ve bütün kırmızı gözler arkama bakıyorlardı, meraklannmıstım ama gözümü cirkin varlıkdan ayıramıyordum

      gözler kayboldu, yaratık bir cıglık atarak kül oldu... arkamı döndüm hicbirşey yoktu, bu tabikide mikail degildi baska birşeydi olayların sonunda söyleyeceğim herşeyi

     dogruldum, olayın sokunu atlatınca. kitapta bir işe yaramamıştı ama aile yadigarıdır diye atamadım kenara... hem kızda onun pesindeydi, ben kullanamamıstım sanırım diye düşündüm, cebime attım

      tekrar silahı koydum cebime yürümeye devam ettim, nerede olduguma dair ne yaptıgıma dair hicbir fikrim yoktu.... belki bir mucize daha olurda ailemi bulurum diye düşünüyordum, olabilirdi bu

      yagmur baslamıstı hafiften ciseliyordu, agacın altına cökmeye karar verdim zaten cok yorulmustum basımda agrıyordu ne yapacagımı bilmiyordum. bildimiz cinler tarafından ablukaya alınmıs bir ormanda tek basıma kalmıstım daha17 yasında bir cocuk bir silahıö bir bıçağım ve kitaptan baska birşeyim yoktu

      cok gecmeden kurt ulumaları duymaya basladım, cok yakından geliyordu sesler zaten cinlerle ugrasıyordum birde bu kurtlar olmamıstı hiç... silahı kontrol ettim 3 mermim vardı kurtları uzak tutardı bu... yaslandım arkama bir kac dakika sonra arka calılıktan sesler gelmeye basladı... yine baslıyoruz dedim kendi kendime,  bunlar kurttu  hic ugrasamazdım onlarla üzerlerine bir el ates ettim calılara kactı hepsi

      babamdan öğrenmiştim bunu, vahşi hayvanlar korkardı hep yüksek sesten yaslandım yeniden arkama olanları düşünmeye basladım içim gecmişti

      gözlerimi actıgımda üşüyordum, yanımda porselen kız vardı korkmustum,

- korkma dedi bana,

+ senden nasıl korkmamamı bekliyorsun dedim

-  farkındayım dedi ama beni dinlemeni istiyorum dedi... etrafta kırmızı gözler yeniden vardı

+  bunlar tarafından dikizlenirken seninle konusmakmı ? sampanya varsa alabilirim tarzı bir espri yapmıstım... kız,

-hala bir tarafım insan ve komik degildi dedi

+ komiklik kimin umrunda dedim gözlere bakarak... kız onlara dönerek adhhab diye bagırdı... hepsi gitti,

+ ne dedin dedim

-gitmelerini söyledim dedi

+bunları efendisi sen misin isni diye sordum

-hayır dedi, bunların yol göstericisi benim, 20 yıl önce bende senin gibi bir insandım dedi... dilrubanın annesi oldugunu ögrendim tailunu sordum karsıma cıkan tüm cinler tailun diye bağırıyor sinirlendiriyorlar dedim i

     İntikam dedi, 20 yıl önce deden ve annemin bir iliskisi vardı etraftakiler anneme kızıyorlardı bu sebepten bunlar bir gün iş yaptılar birlikte dedenin meslegini bilirsin dedi