BUZDAN KALP 2 (gerçek hayat!) (Mafyanın aşkı.) -TAMAMLANDI-

63. (Tartışma.)

-Uzun süre sonra yayınladım.. kusura bakmayın.. ❤

Fatih'ten;

"Anladım. Tamam.. İki gün mü?" Dedim inanamayarak. Onayladı karşıdaki adam. Başımı salladım göremese de. Telefon aniden kapandı. Hep böyle yaparlardı zaten. Konuşur, emir verir, sonra birşey söylemene izin vermeden kapatırlardı. Yücel'e mesaj attım. 'Müsaitsen ara Yücel.' Yazıp gönderdim. Yatak başlığına sırtımı yasladım. Ayaklarımı uzattım. Bir süre bekledim. Müsait olmadığı bir zaman ha? Sürekli telefonunu kontrol eden bir adam neyle meşgul olurdu ki? Sinirlendim.

Beni takmıyor muydu lan bu piç?! Tekrar yazdım. 'Ara lan çabuk!' Yazıp gönderdim. Telefonu kapatıp komodinin üzerine koydum. Altımda siyah pantolonum vardı sadece. Gerindim. Ellerimi ensemde birleştirdim. Işıklar kapandığı anda yutkundum. 'Ecrin..' diye geçirdim içimden telaşla. O karanlıkt- Başucundaki lamba yanınca irkildim. Ecrin sırıttı. Derin bir nefes aldım. "Fatih ağabey.." dedi şirince. Kaşlarımı çattım. "Bana ağabey dem-" işaret parmağını dudağıma bastırdığı an sözüm kesildi.

"Seninle oynayalım mı?" Dedi şımarık bir sesle. Küçük fatih yavaş yavaş hareket etti. Hızla altıma aldım karımı. Çığlık attı. Gülerek dudaklarına yöneldim. Elleri ensemi bulduğu zaman üzerine giydiği t-şört'ümün içine soktum elimi. Kıkırtısı ağzımın içinde kaybolurken sırıttım..

Bir saat sonra;

Ecrin, sıkıca tuttuğu kollarıma tırnaklarını geçirdi çığlık atarak. Gözlerim kararırken nefesim kesiliyordu. Bir yanım sürekli arkadaşımdaydı. Ölmüş olabilir miydi? Belki de ben ecrin ile sevişirken o işkenceye maru- çalan telefon ile ecrin'den ayrıldım. Telefonu hızla elime aldım. Dolabın önüne ilerledim. Destek için dolaba tutundum. Başım dönüyordu hala. Telefonu açtım korkuyla. Ecrin'e özür dileyen bakışlarımı gönderdim. Hala ağzı hafifçe açılmış, şaşkınlıkla bana bakıyordu.

Yücel'in konuşmasına fırsat vermeden "öldün sandım lan!" Dedim nefes nefese. Yücel'de nefes nefeseyken ecrin kendine gelmiş olmalı ki çığlık attı. "Fatih! Buraya gel!" Tiz sesi ile tek gözümü kıstım. Yücel gülerek "işim vardı kardeşim." Dedi. Kahkaha attım elimde olmadan. "Benim de vardı." Dedim. Yücel gülerken ecrin'in yüzündeki korkutucu ifade ile gerildim.

"Ecrin şu an çok sinirli.. hızlıca söyleyeceğim." Dedim gergince. Sessizliği 'evet' olarak algılarken daha fazla ecrin'in kötü bakışına maruz kalmamak için duvara baktım. "Toplantı 2 gün sonra 'kupakız' isimli mekanda yapılacak." Dedim. "Tamam." Dediği zaman ecrin'in hareketi ile ona döndüm. "Güzelim dur!" Dedim hızla. Elindeki silahı ateşleyince "Lan! Siktir! silah mı o?!" Dedim korkuyla.

"Birdaha ki nereye gelecek sen tahmin et!" Dedi tiz bir sesle. Gözlerim hafifçe açılırken yücel'in güldüğünü duydum. "Görüşürüz kardeşim!" Dedim ve hızla kapattım. Temkinli adımlarla yatağa ilerledim. Ellerimi kaldırdım. "Pislik!" Dedi sinirle. "Önemliydi." Dedim gergince. "Karından önemli mi!" Dedi tiz bir sesle. Onu önemsemediğimi düşünmüş olmalıydı ki sesi titriyordu.

Yatağa oturdum. Kollarını tutup kendime çektim. Elleri boynumu bulunca omzuna öpücük kondurdum. Ellerimle bacaklarını araladım. "Git.. konuşmuyorum seninle. Küstüm sana." Dedi. Ne ara aktığını bilmediğim gözyaşlarını sildi. Karnını okşamaya başladım. "Git!" Dedi kırgınlıkla. Elimde olmadan gülümsedim. 'Git!' Demesine rağmen hala ensemi bırakamıyordu. Telefonumu yerine bıraktım. Yatağa yatırdım karımı. Ona güzel bir özür borcum vardı..

Bir süre sonra;

Kollarımı bedenine sardım ve kendime çektim kadınımı. Omzuna öpücük kondurdum. Sırtı göğsüme değiyorken kalbinin sesini buradan bile duyabiliyordum. Gülümsedim. "Sana hala kırgınım." Diye mırıldandı. Kokusunu içime çektim. "Özür dilerim prenses." Dedim gözlerim kapanırken. Uyku hızla beni esir alırken ecrin'in mırıldandığı cümleyi duyamamıştım.