BUZDAN KALP 2 (gerçek hayat!) (Mafyanın aşkı.) -TAMAMLANDI-

71. (İkiz.)

-Fotoğraftakini özlemişsinizdir diye koydum.. (cem.) ❤

   Zeynep şaşkınlıkla başını salladı. "Dii!" Kızımın sesi ile kendimize geldik. "Yücel!" "Sedat!" "Vedat!" "Cenk!" "Fatih!" "Mert!" Herkes bir çığlık ile eşlerinin adlarını söylemişlerdi. "Beyim.." dedim huzurla. Cem bir robot misali durdu. Olaydan sıyrıldı. Yanımıza geldi hızlı adımlarla. "Gidelim kızlar. Çok iyi bir yer biliyorum. Orada yeriz biz." Dedi Filiz sinirle. Eşyalarımızı topladık. Nedense aklıma o gün'ler' gelmişti. Kırsal bölgeden çıktık.

"Esra'm.." dedi cem masumca. 'Başımıza birde *rospu mu olacaksın sen!' 'Kızım ne yap ne et bul kocanı!' "Dalmışım vallahi.." dedi cem. "Kızları gezdirelim." Dedim pürüzlü sesimle. Cem iç çekti. 11 yılda çektiğim herşeyi kenara atmaya çalışıyordum. Birlikte arabaya yöneldik. Cem'in yanına oturdum. Bana baktığını hissedebiliyordum. "Hala gelmiyorlar ya!" Dedi zeynep sinirle. "Gidelim." Dedi Nazlı üzüntüyle. Yola çıktık.

Bir süre sonra;

        Hepimiz lokantaya gelmiştik. Cem yazdığı her mesajı bana gösteriyordu. Gönlümü almaya çalışıyor gibi bir hali vardı. Yanına yanaştım. Bana çevirdi mavi gözlerini. Gülümsedim. Derin bir nefes aldı. Fatih'e mesaj atmıştı cem. Ecrin, ellerini alnına yaslamış, başını eğmişti. "Başın mı ağrıyor yenge?" Dedi yeşim ecrin'in omzuna elini koyarak. Ecrin başını iki yana salladı. "Başım dönüyor.." dedi ecrin pürüzlü sesiyle.

"Yemekler geldi. Ye.. Kendine gelirsin." Dedi cem. Ecrin başını salladı. Üzüldüğü için mi bu haldeydi? "Gideyim mi yanlarına?" Dedi cem. Başını iki yana salladı Nazlı. "Boşver. Gelmeyeceklerse gelmesinler." Dedi zeynep. Ecrin gibi bizde yemeğe başladık. Hala görmemişler miyd- içeriye dalan kişiler ile irkildik. Bunlar.. bizim çocuklardı.. ve.. nefes nefeseydiler.

Buraya kadar.. koşmuşlar mıydı?

Fatih'ten;

İçimden geçen his, yücel'in ensemden tutması ile arttı. Durduk. "Kızlar.. Cem.." dedi cenk etrafına bakarken. Bende etrafıma baktım. Yoklardı. Bizi bırakmış olamazlardı. Yücel hepimizden önce koşmaya başladı. Peşinden ilerledim. Asfalta çıktık. Araba burada değildi. "Siktir!" Diye kükredi Yücel sinirle. "İnsan bir haber verir lan." Dedi mert. Telefonuma gelen mesaj ile irkildim. Telefonu açtım telaşla. Mesajı okudum.

"Kardeşim kızlar ile **** adlı lokantaya geldik. Hepsi çok üzgün. Çabuk gelin!" Burası.. hızla başımı kaldırdım. "Yakında. Koşarak yetişiriz." Dedim. Beni onayladıkları zaman koşmaya başladım. Yaptığımız şey itlikten başka birşey değildi.

Kızlara çok büyük bir özür borcumuz vardı..

Esra'dan;

İlk olarak Yücel ve fatih dalmışlardı içeriye. Nefes nefese etrafta gezdirdiler gözlerini. Bizi buldukları zaman bize doğru gelmeye başladılar. O sırada diğerleri de dalmıştı içeriye. Fatih sandalyeye oturdu sinirle. "Bizi neden bıraktınız?" Dedi tehditvari bir ses ile. "Bizi neden takmadınız?" Dedi melis. "Alt tarafı şakalaşıyorduk!" Dedi Yücel hayretle. Fatih, fark etmiş olmalıydı ki; aniden ecrin'e döndü. "Sen.. iyi misin.. ecrin?" Dedi fatih endişe ile. "Başım çok dönüyor.." dedi ecrin aynı pürüzlü sesiyle.

Fatih elini ecrin'in alnına yasladığı anda ecrin fatih'in göğsüne yığıldı. Ayağa fırladı Nazlı korkuyla. Elimi telaşla ağzıma kapattım. Fatih dondu kaldı. "Hastaneye!" Dedi Yücel ayağa kalkarken. Ecrin.. bayılmıştı! Fatih ecrin'i kucağına aldı telaşla. Cenk garson'un yanına ilerledi. Kapıya yöneldik. Fatih korkuyla "Açın lan kapıyı!" Diye kükredi. "Sakin ol lan! Ciddi değildir!" Dedi Yücel.