BUZDAN KALP 2 (gerçek hayat!) (Mafyanın aşkı.) -TAMAMLANDI-

51. (Hayatımın başlangıcına..)

       'Mucizeler her zaman vardır. İnanmaktan vazgeçme..'

   
Furkan'dan;

Ağabeyimin mezarına baktım. Annem ve babam ağlayarak dua okurken ben sadece mezar taşına bakıyordum. "Daha fazla vakit geçirmek isterdim.." diye fısıldadım. Ağabeyimi kaybetmek hepimize ağır gelmişti. "Kimse yok mu?" Duyduğum ses ile yanımdaki mezara baktım. Annem kalbini tutarak "tövbe estağfurullah." Derken babamın elindeki; ağabeyimin mezarına çiçek ekmek için getirdiği küreği aldım.

Mezar taşına bakınca afalladım. Fatih kor.. bizim fatih burada mı yatıyordu? "Yardım edin.." dedi son çare mezarın altından. Kendime geldim. İçimden dualar ederek kazdım mezarı. Kutuyu ve beyaz kefeni açtım. Aynı turuncu saçlar.. aynı yüz. Aynı gözler. "Şükürler olsun.." dedi fatih ve gözleri kapanırken başı geriye düştü. "Baba! Yaşıyor!" Dedim endişe ile. Babam yanıma indi. Birlikte fatih'i kaldırdık. Kücük kız kardeşim zehra korkuyla çığlık attı.

"Hortladı mı?" Dedi korkuyla. Daha 14 yaşında olduğu için böyle düşünmesi normaldi. Gözlerimi devirdim ve fatih'i sırtıma aldım. Turuncu saçları yanağıma değince; yanağının omzuma düştüğünü anladım. "Oğlum kimin nesidir tövbe estağfurullah." Dedi annem telaşla. "Ben tanıyorum bu adamı anne. Baba.." dedim ve babama döndüm. Babam hatırlamış gibiydi. "Eve gidelim." Dedim ve ağabeyimin mezarına kısa bir bakış attım.

"Bu adam.." dedi babam. "Televizyonda bahsedilen ünlü mafya.." dedi annem korkuyla. Derin bir nefes aldım ve onları geride bırakarak koşmaya başladım. Daha yeni gömülmüş olmalıydı.. veya iki gün olmuştur gömüleli. Haberlerde daha tam olarak yayınlanmamış olması ölümünün taze olduğunu gösteriyordu. "Ecrin.." diye fısıldadı fatih. Ecrin ile hala arkadaşlar mıydı? Yoksa o yanındaki siyah saçlı kız.. Delirmiş gibiydim. Kahkaha attım sevinçle. Geçmişteki; düşman da olsa iki tanıdığımı bulmuştum.

Arabaya bindim. Babam, annem ve kız kardeşim de arabaya binince babam hızla gaza bastı. "Dayan fatih.. seni buldum sonunda." Dedim gülümseyerek. Daha da yakışıklı olmuştu benim arkadaşım. Bir süre sonra araba durdu. "İn Furkan. Yetiştir arkadaşını hastaneye." Dedi babam. İndim ve bağırdım. "Sedye!" Fatih'e döndüm ve tekrar sırtıma aldım. Elimde olmadan gülüyordum. Sedye'ye yatırdım fatih'i. İçeriye ilerlerken yüzümdeki gülümseme bir türlü düşmüyordu.

Çünkü ağabeyimin mezarının başında dilediğim dilek gerçek olmuştu. Fatih benden 1 yaş büyüktü. Bir ağabey gibi olabilirdi fatih benim için. Mucizelere şimdi inanmaya başlamıştım. Sevinçle dudağımı ısırdım. "Evet be!" Dedim ve yumruğumu kendime çektim. Hatamı telafi edecektim sonunda.

___________________ ____________________

Ecrin'den;

"Ecrin? Ne oldu?" Dedi sedat telaşla. Ona söylemedim beni öptüğünü. "Patronu buradaydı.." diye fısıldadım. Korkudan hareket edemiyordum. Sedat beni kucağına aldı ve depodan çıktı. Hemen dibindeki körfez evine girdik. "Ne oldu?" Dedi esra endişe ile. "Depodaydık.. birisinin ağzından laf almaya çalışıyorduk.. 'Ben bizzat Karanlığın liderine çalışıyorum..' dedi ve birden elektrikler kesildi. Sonra ecrin'in sesini duydum. Ardından da ışıklar açıldı. Ecrin yerde oturuyordu." Dedi sedat hızla. Ben ise donmuş, beni öpen kişinin kim olduğunu anlamaya çalışıyordum.

"Ecrin? Ne olduğunu bize anlatmak ister misin?" Dedi vedat koluma dokunarak. Başımı iki yana salladım. "Çok korkmuş." Dedi cem endişe ile. Sedat beni salona kadar taşıdı. Koltuğa oturttuğu zaman ağlamaya başladım. "Onun kokusunu hissettim.." dedim kollarım kendime sararken. Üşüyordum. Beni öpen her kimse içimi ısıtmış, benden ayrıldığı zaman da bir anda bedenim buz kesmişti. "Bu olamaz.. o.." dedi vedat ve karşıma oturdu. 3'ü de doktordu. Psikoloji üzerine mezun olmuşlardı. Beni anlamaları gerekiyordu.