BUZDAN KALP 2 (gerçek hayat!) (Mafyanın aşkı.) -TAMAMLANDI-

66. (O ölemezdi..)

  1 saat sonra;

"Vurdum ölmedi a.kodumun salağı! Ben ne yapayım!" Diye yakardım. Furkan ellerini salladı heyecanla. Cenk suyu püskürttü. Kahkahalar ile gülüyorduk. "Fatih! Küfür etme çocukların yanında!" Diye çığlık attı ecrin. Tek gözümüzü kıstık aynı anda. Nazlı kucağımızdaki bebeklere bakarken yücel'in omzuna elini koydu. Yücel nazlı'yı fark ettiği zaman ayağa kalktı. "Karım ile birkaç saniyeliğine kaçıyorum beyler." Dedi nazlı'nın belini kavrarken. Mert nedense yumruklarını sıkmıştı.

"Tamam kardeşim." Dedim. Yücel nazlı'nın elini tuttu. İçeriye girdiler. "Burası güzel bir yer.." dedi cem. Başımı salladım. "Başka hayaller üzerine kurulmuştu burası.." dedim. "Hayalin bu değil mi?" Dedi mert. Poyraz hiç konuşmuyordu. "Sonunda hayalime kavuştum. İlk başlarda tamamen değişik bir hayatım vardı." Dedim aklıma gelen anılarla. "Buzdan kalbi olan ateş kor.." Poyraz'ın mırıldandığı cümleyi onayladım.

Bizim hikayemizi herkes bilirdi. Benim buzdan kalbimi eriten kadını, yaptığım hataları, işlediğim suçları.. hepsini bilirlerdi. Karababa olayından sonra daha hızlı yayılmıştı. Umarım bizim çocuklarımızı rahatsız edecek şeyler olmazdı..

Mekan: kupakız..     Saat: 16:43..;

  Mekanın rutubet kokusu ciğerlerime kadar nüfus ederken ifadesizdim.  Yücel ve ben alışıktım bu kokuya. Ecrin elimi sıkıca tutuyordu. Boştaki eli ile de kolumu tutmuştu. Patlayan ampullerin altından geçerken karanlığa bürünüyordu bedenim. "Korkma meleğim." Diye fısıldadığını duydum Yücel'in. "Burası pis kokuyor.. ayrıca çok karanlık." Dedi Nazlı korkuyla.

Güldü Yücel. "Birazdan birisi fırlarsa şaşırmayın." Dedi cem. Ecrin'in gerildiğini hissettiğim zaman "Cem.." dedim uyarır gibi. Vedat bana takıldı gülerek. "Elf gözlerin ne görüyor legolas?" Dedi. Gülerek "Işık.." dedim. "Hadi canım!" Dedi Yücel sahte bir şaşkınlıkla. Kahkaha attı Nazlı ve zeynep. Demir kapının önüne gelmiştik.

"Buyrun Yücel bey.." dedim hafifçe eğilirken. Yücel derin bir nefes aldı. Nazlı'ya baktı. Kapının, yarısı kırılmış kulbunu tuttu. Kapıyı açtığı zaman çıkan gıcırtılı ses ile gülümsedim. Herkes bize döndü. "Yıldırım, kor, karahanlı.. birde yeni elemanlar." Dedi bar masasının diğer tarafındaki tekin. Poyraz'ı saymamıştı. Ben olsam ben de saymazdım zaten..

"Tekin.. neden burası?" dedi Yücel buz gibi bir sesle. "Geçen yapılan toplantıda şu herif bir oyuncunun boğazını kestiği için." Dedi tekin beni gösterirken. Gülerek elimi enseme attım. Buraya kadar gelmişti demek haber.. Tekin nazlı'ya döndü. "Çocukların buraya giremeyeceğini bilmen gerekirdi Yücel.." dedi tekin nazlı'yı göstererek. Nazlı'nın korkudan olsa gerek ki gözleri doldu. Titriyordu. Buradaki herkesin ciddi olması onu korkutmuş olmalıydı.

"O bir yıldırım." Dedi Yücel. "Yeni buralarda. Üzerine gitme." Kadınımın sesi ile ona döndük. Kendinden emin tavrı beni kendine çekiyordu. Barmen yutkundu. İkimizi de tanıyordu. "Meleğim.." Yücel'in sesi ile onlara döndüm. Tekin kaşınıyor olmalıydı ki tekrar konuştu.

"Lunapark buradan 6 kilometre uzakta." Dedi tekin. Gözünden akan yaş ile hıçkırdı Nazlı. Yücel'in gözü seyirdi. Tekin'e döndü nefretle. "Dilini de kaybetmek istemiyorsan kapat çeneni!" Diye kükredi Yücel. Tekin korkuyla refleks olarak elini kör gözüne götürdü. Onun gözünü Yücel oymuştu. Evet, yanındaydım. Ecrin nazlı'yı yücel'in sinirle soluyan bedeninden uzaklaştırdı.

"Yücel.." dedim olay çıkmaması için. "Seni sakat bırakırım lan!" Diye kükredi Yücel. Elleri titriyordu. Gözleri hafifçe kaydığı anda ona doğru hamle yaptık Nazlı ile aynı anda. Dengesi sarsıldı. Geriye doğru yaslandı bedeni. "Yücel!" Diye bağırdım korkuyla. İkimiz de aynı anda tuttuk yücel'i. Titremesi bedenine yayılırken korkuyla ağlıyordu Nazlı. Yeşim nazlı'yı yücel'den uzaklaştırdı. Sedat ve Vedat'ta bana yardım ettiler. Sandalyeye oturttuk yücel'i.