~Zor Aşk~

29- Neler karıştırıyorsun?

Herkese tekrardan merhabalar vee iyi okumalarr!

vote atmayı, yorum bırakmayı ve yeni gelişmelerden haberdar olmak için profilimi takip etmeyi unutmayın...

Ekin'den

Boş boş bakıyordum sadece. Bütün gece kendimle savaştım. Yanımda yatan küçük bedene baktıkça sızladı vicdanım. Onu bu hayata mahkum etmiştim.

Uykusunda iç çekişlerini dinledim bütün gece. Nasıl bu kadar güçlü olabiliyordu? yıkık parçalardan kendine yeni bir hayat kurmaya çalışıyordu.

Saate baktım. 04.55

Yataktan kalktım. Sürgülü büyük balkon kapısını açıp dışarı çıktım. Soğuk hava etime iğne batırılıyormuşçasına içime işliyordu. Derin bir nefes alıp dışarı verirkenki oluşan buharın kayboluşunu izledim. Sonra da sigaramı yaktım.

Dudaklarıma götürdüğüm sigaramdan derin bir nefes çektim. Ağlarken bir anda dudaklarıma yapışmıştı. Benimle birlikte olmak istemişti.

🕛🕤🕗🕓

Bulut'tan

Gözlerimi açtığımda Ekin yanımda yoktu. Saçlarımı karıştırıp yeni uyanmanın etkisiyle yüzümü buruşturdum.

Yataktan kalkıp banyoya gittim. Tüm saçlarım birbirine girmişti. Yüzümü yıkayıp saçlarımı taramaya başladım. Üzerimde bir ağırlık vardı sanki. Dün gece hakkında hiç bir şey hatırlamak istemiyordum.

Saçlarımı topuz yapıp odaya tekrar girdim. Yatağı üstünkörü düzeltirken balkondaki hareketlilik dikkatimi çekti.

Sürgülü balkon kapısını açınca koltukta oturan Ekin'i gördüm. Bu soğukta incecik bir tişörtle dışarıdaydı.

Hemen Ekin'in yanına gittim. Leş gibi içki ve sigara kokuyordu. Başını bana çevirdi.
-"Ekin içeri geçelim hadi" dedim kolundan çekiştirerek.

Kolunu benden çekerek kalın cam şişedeki sarı sıvıyı yudumladı. Kolları buz gibiydi. Acaba bütün gece burada mıydı?

-"Ekin kalk!"diyip çekince bir anda sinirle kalkıp beni yere ittirdi.
-"Yeter, yapma bunu! Beni seviyormuş gibi davranma! Bok herifin tekiyim! Zarar veriyorum sana" yerden kalkıp hızla Ekin'e sarıldım.

-"Vermessin. Kim ne düşünüyor umrumda değil. Evet canım çok yandı ama beni sen kurtardın. Bana bakma zorunluluğun yoktu. Beni kurtarmayabilirdin. Sen o gece bile canımı yakmamaya uğraştın. Hem sen demiştin bana 'geçmişe gidemeyiz. Elimizde bugün varken onuda geçmişle kirletmeyelim' diye. Benden fırsat istemiştin. Belki geçmişi düzeltemessin ama gelecek için bir fırsat istemiştin. İstediğini sana verdim işte. Ben sana güveniyorum."

Bir süre daha aynı pozisyonda kalmıştık. Soğuk hava etimi çimdikliyordu. Ekin'in nefes alışverişleri düzene giriyordu.
-"Özür dilerim. O herifi öldürmem lazımdı. Seni bırakmamalıydım!" dediğini duydum. Beni kendinden uzaklaştırıp yoğun bakışlarıyla beni esir aldı.

Dudaklarını dudaklarıma kapatıp sertçe öpmeye başladı. Bir eli çenemi sıkmış karşılık vermemi engelliyordu. Bütün kontrol ondaydı. kısa bir süre öpüştükten sonra benden ayrıldı. Bakışları değişmişti.
-"İçeri gir. Üşümüşsün" omuz silkince derin bir nefes aldı. "İnat etme"
-"Sen gelmeden girmem" Ekin beni baştan aşağı süzdü.
-"Titriyorsun. Üstelik kıpkırmızı olmuşsun. İçeri geç"

Başımı inatçı bir çocuk edasıyla iki yana salladım. Hiç üşüyormuş gibi görünmüyordu. Yüzünde çarpık bir gülüş vardı. Sanki benimle dalga geçiyordu.
-"Sen neden üşümüyorsun?" Bir süre cevap vermeyip bana bakmaya devam etti.
-" fazla alkol aldım." Bakışlarında hafif bir tehtitkarlık vardı.