~Zor Aşk~

49-Beni kandırdın

Herkese yeniden merhaba!

Uzun zaman olmuştu Ekin ve Bulut yazmayalı

Bol bol yorum ve vote istiyorum!!!

İyi okumalar

Kalbim hızlı hızlı çarpıyor.

Her an yere düşecek gibiyim.

Hissetmiyorum.

Bilmiyorum.

Elleri belimde. Alay ediyor.

Yine...

Önüme doğru geçiyor. Bu sefer kaçırmıyorum gözlerimi. Direk içine bakıyorum mavilerinin. Meydan okuyorum kaybedeceğimi bile bile....

Morarmış gözaltları, kemikli yüzü, dağınık saçları... yorgun gözüküyor. Ayrıca zayıflamış. Ama kendisi bunların hepsinin aksine çok güçlü.

"Küçük sürtük geri dönmüş."
Bunu der demez bir hışımla yüzüne tokatı attım.
-"Düzgün konuş!"
Hala aynı piçti! Canımı yakacaktı. Bana sürtük demişti!

Çenesini eliyle tutup birkaç kere oynattı. Dalga geçiyordu.
-"Kızdın galiba? Ama hakkını yiyemem. Çok güzel oynadın. Benim gibi bir adamı bile oynattın. Büyük cesaret! Seni hiç korkutamamışım..."
En çokta şu konuşma biçmi canımı yakıyordu. Tüm çaresizliğimle beni eziyordu.
-"Sana daha önce de dedim. Sen ne yapyıysan kendi ezikliğini örtmek için yaptın! Beni ezmeye çalıştın, gururumu kırdın. Böylece güçlü göründün. Senin buna ihtiyacın var çünkü! Birilerini eziyorsun çünkü ancak o zaman bi haltmış gibi gözüküyorsun! Zavallı!"

Her söylediğimle nefretimi kusarken yüzünün ifadesinin değişimini izledim. Bana zevkle işkence ederken bütün bu lafları bana geri yedirecekti. Ne yaptığımı sanıyorsam... çırpınıyordum işte. Bir anda kendimi duvara yapışık bulmamla Ekin'in sesini tekrar duydum.
-"Sen! Sen düşündüğümden de iyi bir fahişesin! Bana masum ayağı yaparken, aynı zamanda da 'kardeşimle' arkamdan ne boklar yedin bakalım? Hangimiz daha iyi beceriyor söylesene?"
Yine anlında beliren damarlara morarmıştı. Eli boğazımdaydı ama sıkmıyordu. Sadece hareket etmemi kısıtlıyor ve korkutuyordu. Bunları sadece canımı yakmak için söylediğini biliyordum çünkü onun kuyruğuna basmıştım.
-"Zoruna mı gitti? Zavallı Ekin Asar!"

Birden bağırarak duvarı yumruklamasıyla ellerimi yüzüme siper ettim.
-"Kaç kere yattın lan onunla? Benim yatağıma girerken aynı zamanda onunla mı yattın?"
Ne saçmaladığını anlamasamda sinirlendirmeye devam ettim. Kendimi öldürtecektim belki de.
-"En azından sana haddini bildirebildim. Baksana nasılda kuduruyorsun! O günde böyle çıldırmıştın. Yedire-"

Saçlarımı çekti.
-"Sen kimsin lan!? KİMSİN?"
Bu gün buradan canlı çıkmamın imkanı yoktu. Anlamıştım artık. Kerem beni kullanmıştı. Bana yardım falan etmemişti. O da Ekin kadar hastaydı. Bense yine cazamı çekiyordum. Yine...

Gözlerim acıyla dolarken saçlarımı kurtarmaya çalışıyordum.
-"Bırak!"
-"Arkamdan iş çevirdin! Beni aldattın!"
-"Hakettin! Bana yaptıklarından sonra hakettin! Hastasın sen!"
Güldü.
-"İyi de sen bunu zaten biliyordun."
Erkekliğine tekme atınca benden uzaklaştı. Şimdi onun canı acıyordu.

Yerden kalkınca canımı yakmasından korkarken o sadece kolumdan tuttuğu gibi dışarı götürdü. "Kilitli kalman belki ebn olayı çözene kadar daha iyi olur!"
Hayır, hayır, hayır! İçim korkuyla tamamen dolmuştu. Evden çıkarttı beni. Altımdaki etek hareketlerim yüzünden defalarca açılmıştı. Kapının önündeki arabaya doğru hızla ilerlerken kendimi toparlayamadığım için yürüyemiyordum. Beni arazi arabasına benzeyen arabasının içine ittirdikten sonra hızlıca kendiside diğer tarafa geçip bindi.