7-Artık bana yaşayacak bir hayat yok

125K 2.9K 722
                                    

Herkese tekrardan merhabalar ve iyi okumalarr!!!

vote atmayı, yorum bırakmayı ve yeni gelişmelerden haberdar olmak için profilimi takip etmeyi unutmayın...

Ne zaman sabahtı? Ne zamandır buradaydım ben? Acılarım kendini gösterirken ağzımdan birkaç inleme çıkmaya çalıştı. Boğazım o kadar kurumuştu ki ses çıkartamıyordum. Yutkunmaya çalıştım, olmuyordu ve zorlamaya gücüm yoktu. Bir yudum suya muhtaçtım şu an. Etrafıma bakmaya çalıştım ama gözlerim net görmüyordu. Sadece kapının açılış sesini duydum.

Adalet neredeydi? Eğer adalet olsaydı böyle şeyler olmazdı değil mi? Bu insanların hiç bir şeyden korkmadığı belliydi. Ne Ekin denen adam Ne Kerem...

her şey o kadar boş geliyordu ki... Daha iğrenç hissedemezdim heralde. Hayatım bitmişti. İstediklerini almışlardı. Sadece beş kuruş para için hayatımla oynamışlardı.

-"Gece güzel uydun mu bari?" Diyen adam önüme geçti. Yüzümü okşadığını hissettiğimde başımı ondan uzaklaştırdım.
Orospu çocuğu çok canım yanıyordu. "Seni pek rahat ettiremedim kusura bakmazsın umarım."

Birinin beni araması için dua ediyordum. Olmayacağını bile bile yalvarıyordum.
"Orospu çocuğu!" Dedim. Bu lafın ardından yüzüne tükürmeyi isterdim ama maalesef şartlar el vermiyordu. Yanımda nefes alışverişlerinin hızlandığını hissediyordum.
Birazdan yine çok fena canım yanacaktı.

Her an bana vurmasını beklerken o bir süre hiç bir şey yapmamıştı. Öfkesini biraz daha biriktirmişti galiba. Ardından boynumu tamamen arkaya çevirene dek saçımı çekmişti ve konuşmaya başlamıştı
-"Bana bak Orospu-"
Lafını böldüm. Burdan beni kimse çıkartmaya geçmeyecekti nasıl olsa. Ölecektim. "Buradaki tek orospu sensin! Aşağ-"
Sözümü daha tamamlayamadan ardı ardına vurmaya başladı karnıma. Dün daha merhametliydi, şimdi arada nefes almama bile izin vermiyordu.

Nefesim ciddi anlamda kesilmişti bu sefer. Dünkü acıları tazeliyordu. Ağzımdan yine kan akıyordu. Bu sefer sanırım gerçekten boğuluyordum. O hıncını alıp durana kadar defalarca ölmüştüm ama onun siniri geçmiyordu.
-"Sen şimdi göreceksin orospuyu!" Dedi ve benden uzaklaştı. Hayır daha fazla bir şey istemiyordum. Neden bayılamıyordum ve her şey bitmiyordu? Ya da beni direkt öldürmüyordu?

Arkama geçmişti ve bir şeyler yapıyordu. Başımı kaldıramadığım için ne yaptığını bile göremiyordum. Kısa süre sonra yanıma dönmüştü azrailim.
-"Bunu sana Kerem denen o adam mı yaptırıyor?" Diye sordum. Böyle düşününce söylemesi kolaydı ama benim bu cümleyi kurabilmem çok zor olmuştu.
-"Kerem Bey'in böyle ufak işlerle ilgileneceğini mi sanıyorsun? Onun senden haberi bile yok. Seni seçen bendim, planı hazırlayan bendim, Ekin denen herifin koynuna sokan bile bendim! Kerem bey senin gibi bir orospuyla neden uğraşsın ki? Ben seçtim seni, şimdi de beceriksizliğinin cezasını ödüyorsun. Öldüğünden bile kimsenin haberi olmayacak kadar zavallısın!"
-"Bunu yapmak zorunda değil-"
"Olurda burdan kurtulursan sana yaşayacak bir hayat bırakmayacağım!"

Kurtulursam mı? Hayat mı? Sırtıma bir şey dökerken acıyla tüm gücümle çığlık attım. O kadar çok yanıyordu ki dayanamıyordum. İşi bitene kadar çığlık çığlığa yalvardım.

-"Neden yapıyorsun bunu?" Diye inledim. Cevap vermedi. Onun yerine işini bitirdi ve tekrar karşıma geçti.
-"Ekin'i nasıl altına yatıp kandırdın acaba? O şeytan herifi bile kandıracak kadar iyi olduğuna göre benim de hakkım tadına bakmak."

"Hayır" diye inledim. Yapamazdı, yapamazdı ben bununla ölmek istemiyordum.
-"Beni beğenmedin mi yoksa?"
Hasta herif!
-"Lütfen öldür beni."
Birkaç kere cukladı.
-"O kadar basit değil."
Eli zarar görmemiş olan bedenimin ön tarafında gezindi. Göğsümü tutup hoyratça sıkınca inledim acıdan. "Her şey bir yana, gerçekten güzel bir kızdın. O şeytana kendini yamayacak kadar zevk verebildiysen bunu bende istiyorum. Küçük bedenini altıma almadan asla ölemessin."
Ağlamama dair birkaç ses çıkarttım.
Eğer ki olurda burdan sağ kurtulursam bu işi ben bitirecektim.
-"Ben yemin ederim bir şey yapmadım. O bırakmadı beni."
-"Demek ki fahişeliğin iyiymiş işte. Seni daha sonrası içim de istemiş."
-"Hayır..."
Beni daha falza dinlemeden çıktı.

~Zor Aşk~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin