~Zor Aşk~

112 - İsim (Finale son 1)

Herkese yeniden merhaba!

Vote atmayı, yorum bırakmayı ve beni takip etmeyi unutmayın

Diğer hikayem olan KAYLA'ya da bakabilirsiniz.

İyi okumalar

 BİRKAÇ HAFTA SONRA

   Uğur sabah yine beni uyandırmıştı kahvaltı için. Birlikte aşağı indiğimizde abimle Kumsal zaten oturmuş, hatta Kumsal yemeye başlamıştı bile. Karnı kocamandı artık ve zor hareket ediyordu. Abim ona çok yardım ediyordu, tabi evde olduğu zamanlar ama her bakımdan onu sakınıyordu. Yemeğinden hareketlerine hepsini takip ediyordu,  Kumsal'dan daha çok onu düşünüyordu resmen. Bu hali çok güzeldi ikisinin de.

    Kahvaltının ardından abim ve Uğur hızlıca çıkmışlardı. Artık evden erkenden çıkıyor, gece ya geliyorlar ya biz uyuyunca geliyorlardı. Neler olduğunu tahmin ediyordum ama asla  lafını yapmıyordum. Gerginliğe gerek yoktu diye idare ediyordum işte. Hem yarın birlikte olacaktık. Gece için ufak bir etkinlik planlamıştık. Adının Hakan olduğunu bildiğim birisi gelecekti. Bir kere görüşmüştük yine abimlerin barbeküsünde. Ayrıca Poyra ve Aslı denen yakın arkadaşları olacaktı abimle Uğur'un. Hiçbirisini tam tanımıyordum zaten. Kumsal da yemeğini bitirince masadan kalkmasına yardım ettim. Birlikte salona geçtik.

-"Abimle aranız mı bozuk yine?"

Öyleyse de şaşırmazdım. Kumsal hormonlarından dolayı biraz zor birisi olmuştu ama abim çok şaşırtıcı bir biçimde çok nazikti. Genelde hep alttan alıyordu ama buna rağmen Kumsal genelde ağlıyordu. 

-"Evet."

dedi sessizce.

-"Ne oldu ki?"

-"İsim... Kabul etmiyor!"

-"Ben de onu soracaktım. Hala bir ismi yok mu ya? Az kaldı artık.."

-"Kuzey güzel bir isim ama Ekin'e göre dalga geçilirmiş. Batu'yu da beğenmiyor. Berkan da olamıyor çünkü yine kendisi beğenmiyor."

Çok şaşırmamıştım. Acaba o ne düşünüyordu?

-"Abim bir fikir söyledi mi?"

Başını salladı.

-"Demir güzelmiş. Bebeğe neden Demir diyoruz ya? Kötü bir isim değil ama Demir bebek oluyor mu? İstediği isimler bunun gibi hep."

Demir bebek olmuyordu ama Berkan Bey'dense Demir Bey daha iyi duruyordu. Muhtemelen bu yüzden istiyordu abim.

-"Üzülme. Bulursunuz ortak bir şey. Yani bebek isimsiz kalacak değil ya. Konuşursunuz."

-"Görürsem onu konuşuruz tabi.." 

dedi. Biraz haklıydı.

 Omuz silkti. Muhabbeti devam ettirebilmek için başka bir konu aradım. Bebek odasından bahsedebilirdik. Onu tamamlatıyorlardı. Ben daha hiç görmemiştim. 

-"Bebekle ilgili her şey hazır mı peki?""

 dedim ben de.

-"Odası tamam. Kıyafetleri var. Ne almam gerekiyor bilmiyorum gerçi. Yani bebekler için çok fazla değişik şey var. Süt sağmak için bile makine var. Neden ki? Eskiden insanlar normal emziriyordu şimdi... Ne biliyim baktıkça bir garip gelmeye başladı. Adını ilk kez duyduğum bir sürü şey var. Hepsine ihtiyacım olacakmış.."

Gülümsedim.

-"Yorum yapamayacağım çünkü benim de hiçbir fikrim yok. Bana bebek odasını göstersene, daha hiç görmedim."