~Zor Aşk~

59- İzin ver sana yardım edelim

Herkese yeniden merhaba 

iyi okumalar

Vote atmayı ve yorum bırakmayı unutmayın

Bulut'tan

  Saatlerdir bana işkence ediyordu.
-"Beni bağlıyken yaptıklarını şimdi de yapsana bebeğim."
Kollarından kurtulmak için çırpındım ama işe yaramadı.
-"Ödeştik işte. Hiç bir şey yapmam!"
-"Ne ödeşmesi lan?"
-"Sen bana yapmıştın!"
Gözlerini kapatıp sabır diledi.
-"Senle ben sence aynı mıyız? Anatomi olarak?"
İyi de ben biliyim ben senin anatomini? Boş boş ona bakıyordum çünkü anlamamıştım. "Ben senin canını yaktım mı?" Hayır, yakmamıştı. Başımı iki yana salladım. "Ama sen yaktın. Önce erekte olmamı sağlayıp sonra boşalmama izin vermedin. Değil mi cadı? Az önce yatakta her şeyi biliyordun." İşte şimdi bitmiştim. Galiba acı çekiyor gibi gözüktüğünde gerçekten acı çekiyordu.
-"Özür dilerim. Canını yakmak istememiştim."
Az önceki arsız bir yerlerime kaçmıştı. Şu anda yüzüne bakamıyordum.
-"Cık cık cık... affedilmedin. Az önce yaptıklarını güzel bir şekilde tekrarlayaksın."

Yer yarılsa da dibine girsem. Yere bakıyordum ama o kadar yakındı ki baskısını hissediyordum.
-"Ben yapamam."
-"Bekliyorum. Az önce çok güzel şov yapıyordun."
Bununla utandıracağını biliyordum. Erkekliği karnıma değiyordu. "Hadi başla.." beni zorlamazdı. Başımı kaldırıp yüzüne baktım. Sert bir yüz ifadesi vardı. Hiçte yapmadan gitmeme izin vericek gibi değildi.
-"Yapmasam?"
-"Başla!"
Bağırmıştı.

Çekiniyordum ve çok baskı altında hissetmiştim. Az önce böyle değildi. Nasıl yaptım bilmiyorum ama kızgınlıkla yapmıştım. Şu an bu şekilde baskı yapınca kötü hissetmiştim.
-"Yapma! Kötü hissediyorum. "
-"İstediğim bu."
Beni ezmesine dayanamıyordum! Kendimi serbest bıraksam ağlayacaktım.

  Bunu istermiş gibi beni yatağa götürdü. Altına aldığı zaman gözgöze gelmiştik. Dudaklarım anında büzüşüp gözlerim doldu. Ağlamaya başlamıştım.
-"Sana durmanı söykerken ciddiydim. Erkekler kadınlar gibi dayanamaz. Yaptığın şey fiziksel anlamda gerçekten büyük bir acıya sebep oldu."
Bilmiyordum. Çok kızmıştı zaten. Kötü hissediyordum. İçime girip ileri geri harket etmeye başladı. Canımı yakmıyordu. Beni zorlamamıştı da. Dudaklarıma kapanıp yüz ifadesinin aksine gayet yumuşak öpmeye başladı.

Kısa süre sonra işi bitince yanıma uzandı. Hala yüzüne bakamıyordum. "Tamam çok kızmadım. Dön hadi."
Dediği gibi dönüp başımı göğsüne yasladım. "Özür dilerim." Gözyaşlarımı silip öptü beni. "Gerek yok. Ödeşmiş olduk." Tekrar birbirimize sarılıp sabaha karşı uyuya kaldık....

Uğur'dan

  Dafne'yi geri dönmek için bir türlü ikna edemiyordum. Burada kalmak istiyordu. Neden? Bir şey saklıyordu. Uzun zaman geçmişti kurtulalı ve iyi gözüküyordu. Birlikte mutluyduk. Her gece yanımda yatıyordu. Normal ve güzel bir şekilde yaşıyorduk.
-"Dafne, seni burda bırakmayacağımı biliyorsun. Ve bende gitmek zorundayım. İşlerim var, abimle görüşmem lazım."
Kararsız  şekilde bakıyordu. "Seni rahatsız eden bir şey mi var?" Başını hızla iki yana salladı. Ama vardı. İnanmış gibi davrandım. "O zaman artık gidebiliriz." Askıdan ceketini alıp eline verdim. "Burdan alacağın bir şey var mı?" Biraz bekleyip olmadığına karar verdi.

Birlikte evden çıkıp anahtarları gmrevliye teslim ettik. Sürekli üzerinde bir huzursuzluk vardı. "Rahatla. Korkmana gerek yok." Deyip arabaya bindirdim. Yol boyu camdan bakıp ağzını bile açmadı. Sürekli elle tutulur bir gerginliği vardı. Bir şey olmuştu ama ne? Telefonumu çıkartıp abimi aradım.
-"Alo?"
-"Abi biz Dafne'yle size geliyoruz. Müsait misiniz?"
-"E..evet. Dafne de mi geliyor?"
-"Evet. Bir sorun mu var."
-"Hayır. Tamam bekliyoruz."
-"Görüşürüz."