~Zor Aşk~

83 -Seni Sevmek Kanser Gibi

Herkese yeniden merhaba!

Vote atmayı, yorum bırakmayı ve beni takip etmeyi unutmayın

Bulut'tan

Sabah gözlerimi şaşırtıcı bir şekilde huzurlu açmıştım. Ekin'le olan dünkü ufak kırgınlığı sorun etmemiştim ama şimdi yanımda yoktu, bu kaşlarımın hafif çatılmasına sebep olmuştu. Hemen saate baktım, neredeyde 1 oluyordu. İşe mi gitmişti acaba? Yatağın diğer tarafının bozulup bozulmamasından da anlayamıyordum çünkü ben zaten bozuyordum uyurken.

Banyoyu kontrol ettikten sonra çıkıp çalışma odasına bakmıştım. İkisinde de bulamayınca aşağı inmiştim çünkü 3. Katı zaten kullanmıyorduk.

Ekin'in adını seslenerek evde dolaşırken sonunda onu berjeri bahçeye çevirmiş bir şekilde bulmuştum. Yanında da Fıstık Ezmesi yerde ona bakıyordu, ben helince başını bana çevirmişti.
-"Ekin, iyi misin?"
Diye sorarken yanına yaklaştıkça gördüğüm içki şişeleri gözlerimi belertmeme sebep olmuştu. Evde içki yoktu, yemeyip içmeyip bunları mı aldırmıştı?

Önüne geçerken şaşırtıcıdır ki hala sızmamış olduğunu görmüştüm. "Ekin ne bu hal? Bütün gece içki bulamayıp sigara içtin ve sabah ilk işin bunu yapmak mı oldu?" Dedim hafif sitemle. Kızıyotdum böyle yapmasına, bana anlatabilirdi ama o çözümü bu aptal şişelerde buluyordu.

Bayık gözlerini bana dikti ardından kolumu zorla birkaç saniye yukarda tutup uarım ağız "gel buraya." Dedi. Kendisi uzanamıyordu tabi!

Gözlerimi devirerek ona yaklaştım. Beni birden kucağına çekmesiyle dengemi sağlayamayıp kucağına düşmüştüm. Of, Bir de bu koca adamı taşımak zorundaydım şimdi. Bu kadar sarhoş hayatta kalkamazdı. Ahtapot gibi beni sarmışöylece duruyordu, sarhoşta olsa çok güçlüydü.
-"Ekin, bırak. Hadi yat artık."
Dedim ona ama o beni dinlemiyordu.
-"Seni seviyorum."
Alkol kokusundan midem bulanmıştı.
-"Biliyorum ama kalkman lazım artık."
Yine beni bırakmadı.
-"Kızma bana"
-"Kızmıyorum Ekin ama kalk hadi, ayılınca konuşalım."
Başını iki yana salladı.
-"Uyuyamıyorum."
-"Uyursun."
-"Aklımdan çıkmıyor."
-"Ne çıkmıyor?"
-"..."

Aman ağzından bir şey kaçırmasın!
-"Ekin kalk, hadi uyuyacaksın."
Kolları gevşemişti. Onu kaldırmaya çalıştım ama imkansızdı. "Hadi yardım et bana Ekin, kalk."
Biraz uğraştı ve sonunda onu çekebildim ama bu sefer bütün ağırlığı üzerime verince ikimiz düşmüştük. Sırtım çok acımıştı. Ahlayarak onu üzerimden itmeye çalıştım. Sonunda yana devrilmişti koca cüssesi. Ben onu hayatta merdivenlerden taşıyamazdım, zaten başımı da vurmuştum ve gözlerim yaçarıyordu istemesem de. Canım yanmıştı. "Ekin kalk hadi" dedim titrek bir sesle. Sesim birazdan ağlayacakmışım gibi çıkmıştı ama o yarı baygındı.

Onu zorla koltuğa ayaklarından sürükledim ve bedenini kaldırdım. Ardımdan ayaklarını koydum. Onun hayatı hakkında hiçbir şey bilmiyordum, neden söylemiyordu ki sanki?

Üzgünce onu bırakıp mutfağa geçtim. Akşama kadar uyurdu şimdi. Kendime kahvaltı hazırlamak istemediği için canım sadece bir kase mısır gevreği koydum. Onu yedim, ardından içki şişelerini topladım, berjeri düzelttim ve yukarı çıktım. Günüm boş geçecekti, biraz ders baksam iyi olurdu. Banyoya girip gündelik işlerimi de hallettim ve derse oturdum. Bu gün de normale yakın bir gün olarak geçecekti...

Uğur'dan

    Dafne uyandığından beri kaçmaya çalılıyordu ama neyseki etrafta komşu yoktu. Saatlerdir evde bir savaş vardı resmen. Ağlıyordu, bağırıyordu, saldırıyordu. Ona karşılık vermeyince de deli oluyordu.
-"Dafne, kendini yıpratıyorsun. Buradan çıkmayacaksın."
-"Senden kurtulur kurtulmaz" hıçkırdı. Abime her şeyi anlatacağım."
O zaman bana kızgın olmayacaktı. Geçmiş olacaktı.
-"Aç mısın?"
Çığlık attı.
-"Nefret ediyorum senden!"