Kavak Ağaçları

2.5K 113 7
                                    

5K ŞEREFİNE
Nefes'ten
Uçsuz bucaksız,Yemyeşil kocaman bir arazide koşuyordum. Sağımda solumda kocaman kavak ağaçları vardı. Rüzgarda ahenkle dans ediyordular. Yaprakların çıkardığı sesler bana o kadar huzur veriyordu ki ömrüm boyunca bu kadar huzurlu hissetmedim ama içimde eksik ve buruk bi duygu vardı.Biran burnuma bi koku geldi.
Ben bu kokuyu tanıyordum. Her daim bana huzur veren bi kokuydu. İstemsizce ''Tahir" dedim ama onun yanında başka bi kokuda geldi. Bu koku daha farklıydı. Tamam Tahir'in kokusu huzur veriyordu ama bu koku çok daha farklıydı. Bu sanki benden bi parça taşıyordu. Ayrı bi mutluluk ve huzur veriyordu bana.

Etrafıma baktım ve İleride Tahir'in beni,kucağında bi çocukla beklediğini gördüm. Yanlarına koşmaya başladım. Tam yanına geldiğimde elim Tahir'in yüzüne gitti otomatikmen. Tahir bana gülümsüyordu. Kucağındaki çocuğa bakınca Tahir'e ne kadar benzediğini fark ettim. Ama bu çocuğun bana daha fazla benzediğini fark ettim.

Kızım dedim istemsizce.Evet bu benim kızımdı. Elimi uzattım tam kucağıma alacakken yer sarsılmaya başladı. ''tahirrr tahirrrr kızımı tut'' dediğim anda kızım kucağımdan düştü ben de tam düşerken Tahirin bana seslendiğini fark ettim ve bakınca elini bana uzatmıştı.

Ben onun elini tuttuğum anda ortam bi anda karanlık oldu.O karanlıkta karışık sesler duymaya başladım. Bi süre sonra Tahir'in sesini seçtim ve yavaşça gözlerimi açmaya başladım. Parlak ışık gözümü kamaştırdı

sonradan gözlerim alışmaya başladı. Ağzım kurumuştu zorla da olsa ''Tahir ''diyebildim.

N: ''Tahir''

T: ''burdayım güzelum. Burdayım Nefes'im.Uyandın mı, canın yanıyor mu birtanem ''

N: ''Asiye abla bu hödüğe bişey mi oldu bana iltifat edeyy ya''. Dedi yorgun bi sesle.

A:'' bakayım ateşi de yok ama eltucum.''zorla güler.

S: ''kızım iyi misin?''

N: ''iyiyim anne, noldu bize?''

T: ''kaza yaptık. Abi noldu hakikaten?''

M: ''Tahir, siz hastanedeyken şey için'', Asiye o anda Mustafa'nın koluna vurur, Mustafa hemen devam eder ''o sırada Mercan ile Cemil'in bir adamı sizin frenleri bozar.''

Tahir sinirle ayağa kalkar ve bağırmaya başlar.:''Gebertecem onlari .baba kız mezara sokacam onlari. Nefes'in hayatını,bizim hayatımızı riske atmak neymiş gösterecem onlara.''

YM: ''abi merak etme. Nazar yakaladı Mercan'ı da Cemil'ide. ''

T: ''Nazar nerde onlar?Beni oraya götür''

N: ''Tahir.'' Tahir sesi duymasıyla sakinleşip Nefes'e dönmesi bir olur

T: ''efendim Nefes'im. Ağrın mı var doktor çağırayım mı?''

Nefes elini Tahir'e uzatır ve ''sadece yanıma gel.'' Der

Tahir'de hemen Nefes'in yanına sokulur.
N: ''niye kimse kızımdan bahsetmiyor?''

İşte o anda kimse ne yapacağını bilemedive birbirlerine boş boş bakmaya başladılar. Tahir çocuklarını kaybettiğini Nefes'e kendi söylemeliydi.
Herkese kafasıyla dışarıyı gösterdi. Herkes sessizce odayı terk edince Nefes meraklı bakışlarla Tahir'e baktı.
N: ''neden herkes çıktı Tahir?''

T: ''Nefes öncelikle şunu bilmeni çok istiyorum, ben seni çok seviyorum ve sonsuza kadar da sevecem Nefes'' der ve ağlamaya başlar ''Nefes kızımızı kaybettik.''

N:'' Tahir saçmalama bak hala içimde, onu hissedebiliyorum ''der ve elini karnına atar ama kızını artık hissetmiyordur.

N: ''Tahir olamaz böyle bişey kimin şakasıysa hiç komik değil. Muratttt senin başının altından çıktı değil mi? Öldürecem seni.''Nefes hem gülüyordu hem ağlıyordu.

''Tahir sen nasıl uyarsın onlara'' deyip Tahir'e bakınca gözlerindeki ümitsizliği, acıyı, özrü görünce artık sağlıklı düşünemez olmuştu.

''Tahir kızım nerde Tahir onu bana getir nolur Tahir ben daha onu koklayamadım bile. Asiye ablaaa ''demesiyle Kaleliler içeri girer. Nefes yataktan zar zor kalkıp Murat'ın yakasına yapışıp ''Murat nolur çok canım yanıyor,şakaysa bitir artık haydi.''

Murat başını olumsuz anlamında sallar.Nefes Saniye Hanım'a baktı. ''Anne bu acı nasıl geçer anne nolur bana yardım et. ''

A: ''Tahir karını yatağına yatır, Ece doktoru çağır hayde''

Tahir karısını kucağına alır Nefes ise artık tam kontrolden çıkmıştır.
N: ''Tahir canım yanıyor, kurtar beni bu acıdan ölmek istiyorum bana yardım et'' diye Tahir'e vurmaya başladı. Tahirse çaresizdi,elinden hiçbişey gelmiyordu.''Nefes Nefes'im bak yıpratma kendini hayde uyu biraz.''

N: ''ne uyuması bee. Bana kızımı getir Tahir. Sen söz verdin bana iyi günde kötü günde haydi.çık git kızımı getir'' deyip Tahiri odadan kovar. Tahir tam çaresizce odadan çıkmaya çalışırken doktorlar gelip sakinleştirici verirler. Nefes tam uykuya dalarken  elini kaldırır " Tahir beni bırakma"der ve uyur.

T:'' abi ben ne yapacam şimdi?yenge Nefes'in yüzüne nasıl bakacam?''

A: ''ula dangoz ne diye bakamayacaksın? Sen mi öld......''

T: ''yenge koruyamadım onları. Demezler mi Tahir uşağunu koruyamadı.Abi canım yanıyor abi.

M:''fışki yemiş onlar. Kimse seni suçlayamaz. Şimdi ağla ağla ama karun uyandığında sana çok ihtiyacı olacak. Dik durup ona destek olmalısın.''

A: ''kocam hakli. Karın ve sen çok büyük belki de en kötü darbeyi aldınız. Şimdi birbirinizin yaralarınızı iyileştirme  zamanı. Önce sen karını iyileştir, sonra da o seninkileri iyileştirsin haydee.''

Sen Dinle Karadeniz- [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin