Sen Dinle Karadeniz- [TAMAMLANDI]

Annelik Sana Çok Yakışacak

Nazar
Elif,Fatih ve Muratla silah sesiyle oturduğumuz bahçeden diğer evin önüne fırladık. Ben elimi silahıma atıp etrafa bakarken evin camlarının kırık olduğu ve yerde kıvranan adamı gördüm. Ne olduğunu anlamamıştım.Ardından içeriden gelen Yiğit seslerini duydum. Hepimiz içeriye koştuk salonda Karaca kucağında ikizlerle korkmuş bir halde bi noktaya bakıyordu. O noktaya baktığımda Tahir'in Yiğit'i kucağına almış olduğunu ve Nefes'in de durmadan ağladığını gördük. Neden ağladıklarını anlamam zor olmamıştı. Yiğit sağ omzundan vurulmuştu. Bu tür olaylar da sakin kalmanın önemini çok iyi bildiğimden Murat'a dönüp hemen ambulans çağır dedim. Murat'sa şoka girmişti.Onu öyle görünce bağırıp ambulansı ara hemen Murat deyince Murat kendine geldi ve ambulansı aradı. Bense Yiğit'i kaldırıp üstünü çıkardım ardından ambulans gelene kadar ilk yardımı yapayım dedim en azından ve yarayı kontrol ettim.
Na:''Kurşun çıkmış, bu iyi bir şey. Ambulans gelene kadar tampon yapmalıyız dedim''

Yf:''Ambulans geç gelir onu bekleyemeyiz. Arabayla gidelim.''Bende onu onaylayınca Fatih aşağı koşup arabayı getirmeye gitti,Tahir'se Yiğit'i kucağına alıp aşağı koştu bir taraftan da Yiğit'le konuşuyordu ''Yiğidim aslanıp sakın bizi bırakıp gitme tamam mı? Bak sen gidersen biz perişan oluruz. Anneyle babayı bırakıp gitmek yok tamam mı?'' Deyip aşağı indi.Nefes arabanın açık kapısından girip Yiğit'i kucağına aldı,Tahir de şöför koltuğunun yanındaki koltuğa oturup arkasını döndü. Fatih'te hemen arabayı çalıştırıp yola çıktı. 

Yazardan;
Hastaneye geldiklerinde Fatih içeri koşup sedyeyle geri geldi onlar arabadan inerken. Tahir ise Yiğit'i sedyeye yerleştirmek yerine kucağından indirmeden ameliyathaneye koştu ve içeri bıraktı oğlunu. Hemşireler onu zorla odadan çıkardılar.
N: ''Tahir,iyi mi oğlum? Bak doğruyu söyle nolur.'' deyip sığındı kocasının kollarına. Biliyordu eğer o kollara sığınırsa güvende olacaklarını.

T: ''Nefes'im iyi olacak merak etme. ''

N:''Olacak mı?''

T:''Olacak tabii kimin oğlu.''

N:''İkizler evde mi kaldı?''

T:''Onları evde bıraktım Karaca ile merak etme.''

N:''O adam tekrar giderse eve kızlara bir şey yapmaz mı?''diye sormuştu endişeyle.

M:''Merak etme Nefes, Nazar ekibi çağırdı her tehlikeye karşı. Ev kale gibi korunuyor şu anda.''

Nefes derin bir nefes verip Tahir'e yaslandı.
Bi süre sonra kapı açıldı ve doktor çıktı.
Dr:''Hastanın yakınları mısınız?''

T:''Evet oğlumuz,biz annesi ve babasıyız. İyi mi?''

Dr:''Kurşun omzuna gelmiş ve çok şükür içeride kalmadan da terk etmiş vücudu. Bize geldiğinde bilincini kaybetmişti. Erken müdahale ile kurtardık. Şu anda iyi birazdan normal odaya alırız. Geçmiş olsun tekrardan.''

Nefes Tahir'e sarılıp ağlayarak ''çok şükür kurtuldu'' dedi.

T:''Kurtuldu tabii aslanım benim.Allah'ım çok şükür onu bize bağışladın.''

Yiğit sedyeyle odaya getirildi. Nefes biran olsun başından ayrılmıyordu.
T:''Nefes sen eve git ben başında dururum.''