Sen Dinle Karadeniz- [TAMAMLANDI]

''Artık emin değilim''

19K ÖZEL
Alışveriş merkezinde erkekler bi cafeye oturup kadınların gelmesini bekliyorlardı. O sırada kadınlarda elbise bakıyordu.
N: ''Asiye abla bu nasıl?''

A: ''Bakayım,yok ya rengi güzel değil. Gözlerini arka plana atıyor. Nazar sen neye bakıyorsun?''

Na: ''hiç öyle tişörtlere falan bakıyorum.''

A: ''Cevabından çok korkuyorum ama sen düğüne tişörtle mi geleceksin?''

Na: ''Evet abla. Bi tişört, bi kot alta da spor ayakkabı. Mükemmel kombinasyon.''

A: ''Nefes kollarımdan tut, bayılıyorum. Kız sen evli barklı kadınsın. Millet düğünde Asiye'nin eltisi giyinmeyi bilmiy, Asiye nasıl büyük gelin demezler mi?''

Na: ''Derler mi?''

N: ''derler tabii.Bu yüzden kendini bize bırak.''

Na: ''en korktuğum şey o. Zaten asiye ablanın gecelikleri başıma bela oldu. Abla onlar nasıl gecelik öyle? İki parça bezden oluşmuş resmen. Her yerim görünüyordu.''

A:'' Kız sen giydin mi? Valla hiç ümidim yoktu. Kesin Murat zorla giydirmiştir. Bari işe yaradı mı bi yakınlaşma oldu mu?''

Na:'' Yaa bişeyler oldu. Zaten o gecelikle de olmasaydı ömür billah bişey olmazdı''dedi gülerek.Nefes o sırada öylece etrafına bakan Elif'e dönüp ''ee Elif sen baktın mı? Yoksa sende mi tişört kombinasyonu düşünüyorsun?''

E: ''yok ta, şey acaba Fatih nasıl bi kıyafet beğeniyor onu bilmiyorum. ''

A: ''Kız manyak mısın? Erkekler kıyafetten anlamaz. Biz kadınlar güzel elbise bulup giyiniriz erkekler her türlü beğeniyor zaten. Onlar için bizim beğenmemiz yeterli zaten.Benim aklımda sana uygun birşeyler var. Gelin ikinizde'' deyip iki yeni gelini tuttuğu gibi içeri girerler.

———-
T:'' Ee gençler nasıl gidiyor evlilik?''

YM: ''valla abi güzel gidiyor. Bilsem önceden evlenirdim. '' Aklına gece Nazar ile yaşadıkları gelince istemsizce sırıtmaya başladı.

T: ''Niye la ne değişti iki günde?'' kardeşinin bu kadar mutlu olması sevindirmişti

YM: ''abi, her zaman tek uyurdum. Şimdi yanımda karımla  uyuyorum. Başımı saçlarına gömdüğüm zaman ki huzur farklı bir huzur. Hayatımda eksik olan huzurdu bu.''

T: ''Güzel bunu anlaman. Ya sen Fatih? Alıştınız mı biraz? Elif nasıl?''

YF: ''alışmaya çalışıyoruz. Elimden geldiğince onu anlamaya çalışıyorum. Ve yardımcı olmaya çalışıyorum. Şimdilik ayrı yatıyoruz.''

YM: ''e ikizim seni salonda görmedim gece.''

YF: ''Tek uyumaktan korkuyor. Geceleri kabus görüyor ve ağlayarak uyanıyor. O anda bende hemen uyanıp yanına gidiyorum.''

YM: ''ula senun uykun ağırdır. Nasıl şıp diye uyanıyorsun?''

YF: ''Bilmiyorum. Zaten onun kabus görmesi canımı yakıyor. Geceleri uyurken o kadar masum oluyor , sonra da kabus görmeye başladı mı o masum yüz biranda korku ve acı ile doluyor. O anda o şerefsizi tekrar dirirtip bi daha öldürmek istiyorum. ''

T: ''Bu,gece korkma önceden de var mıydı yoksa olaydan sonra mı başladı?''

YF: ''bilmiyorum. Ama gece ben su içmeye aşağı indim, yukarı çıktığım zaman baktım yatağında yoktu. Bi baktım yatağın kenarına çömelmiş korkudan titriyordu. Bense o andan beri ne olursa olsun yanından ayrılmıyorum.''